«

Δε φταίω εγώ κύριε πρόεδρε. Ο μακαρίτης φταίει που έπεσε πάνω στο μαχαίρι μου». Η αμίμητη αυτή ατάκα έχει ακουστεί σ' αίθουσα δικαστηρίου από κατηγορούμενο. Τι σχέση έχει στη σελίδα των αθλητικών; Μας τη θύμισε η επιχειρηματολογία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός (λόγω χρονικής στιγμής είναι η συγκεκριμένη εταιρία. Στο παρελθόν και στο μέλλον ήταν ή θα 'ναι η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ, η... Κάτω Τραχανοπλαγιά κλπ. Κάθε ΠΑΕ δηλαδή που τζιράρει στο επαγγελματικό πρωτάθλημα).

Υπό το βάρος των συνεπειών που δημιουργεί μια αποτυχία οι «πράσινοι» εξέδωσαν διαμαρτυρία. Ως εδώ ίσως τα πράγματα να 'ταν αναμενόμενα. Ομως το επίκεντρο και η τεκμηρίωση (όπως και σ' άλλου... χρώματος ανάλογα εγχειρήματα) δείχνουν το... υπόγειο των Ελλήνων παραγόντων, αλλά και το στόχο τους. Την ικανοποίηση της οπαδικής νοοτροπίας, μιας φούχτας ανθρώπων. Σε απλά ελληνικά, απευθύνονται σε ανεγκέφαλους, αδαείς, χαχόλους αδιαφορώντας για τη ζημιά που κάνουν στο άθλημα.

Κατηγορούν τον κύριο Δούρο, το Βασίλη Νικάκη και την ΚΕΔ «για εντεταλμένη υπηρεσία». Και πώς τεκμηριώνουν την κατηγορία; Περνάνε στα «ψιλά» τη λανθασμένη υπόδειξη οφ σάιντ του Κόλα και ισχυρίζονται: «Ο κ. Δούρος θεώρησε σκόπιμα την ολοκλήρωση της προσπάθειάς του ως καθυστέρηση και με πρωτοφανή προκλητικότητα του έδειξε κίτρινη κάρτα γνωρίζοντας φυσικά ότι ήταν η δεύτερη και θα σήμαινε την αποβολή του». Φταίει ο διαιτητής και όχι ο παίχτης που συνέχισε! Αν δεχτούμε ότι δεν άκουσε γιατί πέταξε την μπάλα στα... πουλιά και δεν έβαλε γκολ;

Το αποκορύφωμα όμως βρίσκεται στη... διαπίστωση ότι στόχος ήταν «...κυρίως να τον αποδεκατίσει στους επόμενους αγώνες του πρωταθλήματος». Αντί δηλαδή οι υπεύθυνοι μιας ιστορικής ομάδας να (λειτουργήσουν ως παιδαγωγοί και να) ψέξουν τους παίχτες τους για τις ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ενέργειές τους, κατηγορούν το διαιτητή γιατί εφάρμοσε τον κανονισμό. Ζητάνε δηλαδή ατιμωρησία, που άλλες στιγμές (σωστά) καυτηριάζουν.

Η... λογική του παραλόγου δεν έχει αρχή και τέλος. Πρόσφατα το ίδιο έκανε η ΑΕΚ ρίχνοντας ευθύνη στο διαιτητή για την καταδικαστέα συμπεριφορά των Κασάπη, Δέλλα, παλιότερα ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ κλπ. Γι' αυτό τα γήπεδα στερούνται φιλάθλων. Γιατί οι παράγοντες ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος και το αναζητούν με κάθε μέσο. Ακόμα και διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα. Στοχεύοντας στο επόμενο παιχνίδι κραυγάζουν πολλά. Μόνο όμως όταν αδικούνται. Οταν αδικούν είναι όλα καλώς καμωμένα. και ύστερα ρητορικά αναρωτιούνται «ο γιαλός είναι στραβός ή στραβά αρμενίζουμε;». Και ο κατήφορος δεν έχει τέλος....