Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τα μέτρα που προωθεί και τα άλλα που έρχονται, επιχειρεί η κυβέρνηση και με την παρουσία του Αντ. Σαμαρά στη ΔΕΘ
Τόσο στην Ευρώπη, όσο και στο εσωτερικό, ομολογείται ολοένα και πιο ανοιχτά ότι η αναχρηματοδότηση του δανείου από την τρόικα θα απαιτήσει νέο δάνειο μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος μέσα στο 2014. Ανοιχτό παραμένει και το ζήτημα για ένα νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, ή μια νέα αναδιάρθρωση, με μείωση των επιτοκίων και μεταφορά του χρόνου αποπληρωμής. Ολες αυτές οι διαχειριστικές μανούβρες, που αντανακλούν ενδοαστικούς συμβιβασμούς και ανταγωνισμούς για την κατανομή της ζημιάς από την κρίση, θα συνοδεύονται από νέα μνημόνια και μέτρα, όπως ξεκάθαρα είπε την Πέμπτη και ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μ. Ντράγκι.
Με δεδομένα τα παραπάνω, η κυβέρνηση προσπαθεί να μετατρέψει το λαό σε συνεργό στα μέτρα που εφαρμόζονται και στα άλλα που έρχονται. Ταυτόχρονα, να του καλλιεργήσει την αυταπάτη ότι η έξοδος από την κρίση για το κεφάλαιο συμφέρει και τον ίδιο. Γι' αυτό, στη χτεσινή του ομιλία ο Αντ. Σαμαράς αναμενόταν να επικεντρώσει στην ανάγκη να σταθεροποιηθεί το «πρωτογενές πλεόνασμα» στον προϋπολογισμό του 2014, ώστε η κυβέρνηση να μπορεί τάχα να διαπραγματευθεί τη χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων με την τρόικα.
Λένε ακόμα ότι από αυτήν τη διαπραγμάτευση ο λαός έχει πολλά να περιμένει προς όφελός του, φέρνοντας για παράδειγμα την αλλαγή των κριτηρίων για το επίδομα θέρμανσης, ώστε να δικαιούνται περισσότεροι τα ψίχουλα που με φειδώ μοιράζει το υπουργείο Οικονομικών στα πιο φτωχά από τα (ξεπαγιασμένα) λαϊκά νοικοκυριά. Στο ίδιο πνεύμα, συνεργάτες του πρωθυπουργού έλεγαν τις προηγούμενες μέρες ότι ο Αντ. Σαμαράς στην ομιλία του θα έβαζε «κόκκινες γραμμές στους πιστωτές» (!), υποστηρίζοντας ότι «δεν αντέχει άλλα δημοσιονομικά μέτρα η ελληνική κοινωνία».
Η προσπάθεια να ξεγελάσουν το λαό αποκτάει άλλη διάσταση υπό το φως της δημοσιοποίησης του νέου επικαιροποιημένου μνημονίου που υπέγραψε η συγκυβέρνηση με την τρόικα τον Ιούλη που μας πέρασε. Στο λεγόμενο «μνημόνιο συνεννόησης» περιλαμβάνονται όλες οι αντιλαϊκές δράσεις που αναλαμβάνει να προωθήσει η συγκυβέρνηση για το επόμενο διάστημα, πολλές από τις οποίες (αυτές που λήγουν στα τέλη Σεπτέμβρη) συνδέονται με την καταβολή της επόμενης δόσης του δανείου, ύψους 1 δισ. ευρώ, τον Οκτώβρη. Μεταξύ άλλων, κυβέρνηση και τρόικα συμφώνησαν τα παρακάτω:
Τι δείχνουν όλα τα παραπάνω; Οτι τα μέτρα για τη διαχείριση της κρίσης δεν αφορούν τη «δημοσιονομική προσαρμογή», αλλά την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, προκειμένου να μεγαλώσει το μέσο ποσοστό κέρδους για το κεφάλαιο και να κάνει επενδύσεις. Στον ίδιο στόχο είναι υποταγμένα και τα μέτρα της δημοσιονομικής πειθαρχίας, η οποία χρησιμοποιείται, από τη μια, σαν όχημα για την απόσυρση του κράτους από δραστηριότητες που εποφθαλμιά το κεφάλαιο και, από την άλλη, σαν μέσο για την εξοικονόμηση χρήματος στα κρατικά ταμεία, προκειμένου το όποιο πλεόνασμα να κατευθυνθεί σε νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια για το κεφάλαιο.
Ορισμένα παραδείγματα: Το κράτος λέει ότι πρέπει να μειώσει τις συντάξεις και τα εφάπαξ (μέχρι οριστικής κατάργησης), επειδή δεν έχει χρήματα να συντηρήσει τα Ταμεία. Την ίδια ώρα, όμως, μειώνει τις εργοδοτικές εισφορές, ελαστικοποιεί παραπέρα τις εργασιακές σχέσεις, αφαιμάσσει κι άλλο την περιουσία και τα αποθεματικά των ασφαλιστικών οργανισμών και μεγαλώνει την ανταποδοτικότητα σε παροχές και συντάξεις. Ποιον ωφελούν όλα αυτά; Τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, οι οποίοι γλιτώνουν από ασφαλιστικές εισφορές και καταφέρνουν έτσι να μειώσουν το λεγόμενο μη μισθολογικό κόστος, συμπληρωματικά στην κατακόρυφη πτώση των μισθών, με οριζόντιες περικοπές και επί της ουσίας κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων.
Αλλο παράδειγμα: Το κράτος λέει ότι θέλει να ιδιωτικοποιήσει την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ και τη ΔΕΗ. Γιατί; Μήπως έλειψε η ανάγκη του λαού για νερό και για ρεύμα; Οχι, βέβαια! Ακριβώς επειδή είναι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, παραδίδονται βήμα βήμα στο κεφάλαιο για να του αποδώσουν σίγουρο κέρδος. Τον ίδιο στόχο υπηρετεί και η λεγόμενη «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, την οποία πληρώνουν τελικά τα λαϊκά νοικοκυριά, με απανωτές ανατιμήσεις στην τιμή του ρεύματος και στους φόρους για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Γιατί απελευθερώνει ξανά η κυβέρνηση τους πλειστηριασμούς; Το ομολόγησε ο ίδιος ο Γ. Στουρνάρας, όταν έλεγε ότι αν δεν αλλάξει η νομοθεσία για τους πλειστηριασμούς, το τραπεζικό σύστημα οδηγείται σε κατάρρευση. Στόχος τους είναι να πιέσουν δανειολήπτες που δεν μπορούν να αποπληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο να προχωρήσουν σε διακανονισμό με τις τράπεζες και να αρχίσει πάλι η ροή χρήματος προς τα ταμεία τους. Οι ίδιοι υπολογίζουν ότι περίπου 30% των κατόχων στεγαστικών δανείων που δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, μπορούν, αλλά επιλέγουν να μην πληρώσουν, προφανώς για να ικανοποιήσουν άλλες, πιο επείγουσες ανάγκες.
Με βάση στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το 22,9% των στεγαστικών και εμπορικών δανείων βρισκόταν στα τέλη Ιούνη σε καθυστέρηση αποπληρωμής άνω των 90 ημερών, με το συνολικό ποσό των μη καταβληθέντων δόσεων για δάνεια κατοικίας να είναι στα 37 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας αναλογούν σχεδόν στο 60% των 111.000 στεγαστικών δανείων με καθυστερούμενη αποπληρωμή. Μέρος αυτών των χρημάτων επιδιώκουν να πάρουν οι τράπεζες, για να αυξήσουν τη ρευστότητα και στη συνέχεια να διοχετεύσουν χρήμα στους ιδιώτες για να κάνουν επενδύσεις.
Απ' όπου κι αν το πιάσεις το νήμα, καταλήγεις πάντα στο ίδιο συμπέρασμα: Τα μέτρα είναι για το κεφάλαιο σε βάρος του λαού. Από 'δώ προκύπτει ότι η ανάκαμψη, η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος και οι επενδύσεις που επικαλείται η κυβέρνηση, δε θα φέρουν καλύτερες μέρες για το λαό, όπως ισχυρίζεται, αλλά για το κεφάλαιο. Ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάκαμψης προϋποθέτει το μάτωμα του λαού, με τη συνέχιση των αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων, την επίθεση σε μισθούς και συντάξεις, τις απολύσεις, τη φοροληστεία, αλλά και με νέες περιπέτειες από την εμπλοκή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.
Ο λαός να γυρίσει την πλάτη σε όλους όσοι του τάζουν σωτηρία μέσα από τον αντιλαϊκό δρόμο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του καπιταλιστικού συστήματος. Να απορρίψει σαν ξένη προς τα συμφέροντά του τη συνεχιζόμενη αντιπαράθεση - νέο δάνειο ή νέο «κούρεμα» για την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους. Τόσο η κυβέρνηση, που μιλάει για νέο πρόγραμμα και ελάφρυνση χρέους, όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση που συντάσσεται στην ουσία με την πρόταση του ΔΝΤ για νέο «κούρεμα», λένε ψέματα στον ελληνικό λαό ότι αυτές οι επιλογές θα ανακόψουν την πορεία που τον οδηγεί σε μεγαλύτερη χρεοκοπία.
Καμία διαπραγμάτευση από καμία κυβέρνηση, στο έδαφος της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, δε θα είναι ωφέλιμη για το λαό. Η πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική μπορεί να έχει αποτέλεσμα και προοπτική, αν συνδεθεί με τον αγώνα για μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με το λαό στην εξουσία. Συμπόρευση με το ΚΚΕ και ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας είναι η πραγματική διέξοδος για το λαό, για να μη μείνει κανένας μόνος απέναντι στην αντιλαϊκή καταιγίδα, αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές με το λαό στην εξουσία.