«Οι διοικητικοί υπάλληλοι έμπαιναν βράδυ από την πίσω πόρτα με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και το επόμενο πρωί ήταν μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι»... Κάπως έτσι προσπάθησε να δικαιολογήσει προχτές ένας σύμβουλος του υπουργείου Παιδείας τη διαθεσιμότητα άνω των 1.300 διοικητικών υπαλλήλων από 8 πανεπιστήμια, που θα αντιμετωπίσουν πλέον σοβαρότατα προβλήματα λειτουργίας. Με το ίδιο σκεπτικό ο υπουργός Παιδείας είχε δικαιολογήσει τις διαθεσιμότητες στη Βουλή, λέγοντας ότι αυτές θα αφορούν ένα - δυο ιδρύματα που τα προηγούμενα χρόνια έκαναν αθρόες προσλήψεις...

Και το ερώτημα είναι: Είναι ένοχοι οι εργαζόμενοι που είχαν ανάγκη από δουλειά και προσλήφθηκαν στα ιδρύματα ως συμβασιούχοι; Είναι ένοχα τα ιδρύματα που μονιμοποίησαν εργαζόμενους οι οποίοι πρόσφεραν στο ίδρυμα και τους είχαν ανάγκη; Μήπως δεν έγιναν όλα αυτά με τους νόμους του δικού τους κράτους, όπως ίσχυαν κάθε φορά;

Η προπαγάνδα τους είναι άθλια γιατί προσπαθούν να ενοχοποιήσουν από τη μια τους εργαζόμενους και το δικαίωμά τους στη δουλειά κι από την άλλη τα ιδρύματα και τις προσπάθειές τους να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες τους για τις σπουδές και τα δικαιώματα των σπουδαστών.