Ο πρώτος σχηματισμός (Najdorf) όπως προαναφέραμε - «Ρ» 13.10.13 - προκύπτει συνήθως μετά από 5... α6 6. Αε2 ε5 7. Ιβ3. Χαρακτηρίζεται από το καθυστερημένο μαύρο πιόνι δ6, που επηρεάζει όλες τις εξελίξεις.

Με την τοποθέτηση του πιονιού στο ε5, τα μαύρα διεκδικούν περισσότερο χώρο στο κέντρο απ' όσο σε άλλες συνέχειες της Σικελικής Αμυνας: απομάκρυναν τον αντίπαλο Ιππο από το κέντρο και απέτρεψαν τυχόν ιδέες προώθησης ε4-ε5. Το βασικό σχέδιο αντεπίθεσης του μαύρου μέσου της στήλης γ και στην πτέρυγα της βασίλισσας παραμένει.

Από την άλλη πλευρά, τα λευκά απέκτησαν πρόσφορο έδαφος στην ημιανοικτή στήλη «δ», με στόχο το μαύρο πιόνι και εκεί θα αναπτύξουν όλα τα κομμάτια τους ελέγχοντας τον κρίσιμο χώρο γύρω από αυτό και την πτέρυγα του μαύρου Ρουά.

Σε παρόμοιες περιπτώσεις, τη μεγαλύτερη σημασία έχει το τετράγωνο που βρίσκεται μπροστά από το καθυστερημένο πιόνι, ένα τετράγωνο που μπορούν να διεκδικήσουν και οι λευκοί πύργοι σε αντίθεση με τους μαύρους. Συνήθως ακολουθεί μάχη ελιγμών, και με τις δύο παρατάξεις να δίνουν μεγάλη σημασία σε λεπτομέρειες της θέσης.

Δεύτερος σχηματισμός της Ανοιχτής Σικελικής (Scheveningen) προκύπτει μετά από (1. ε4 γ5 2. Ιζ3 δ6 3. δ4 γδ4 4. Ιδ4 Ιδ6 5. Ιγ3), 5... ε6 6. ζ4 Αε7. Χαρακτηρίζεται από το καθυστερημένο μαύρο πιόνι δ6, τα μαύρα όμως ελέγχουν πολύ καλά το τετράγωνο δ5 που βρίσκεται ακριβώς μπροστά του. Από την άλλη πλευρά, ο Ιδ4 επιτρέπει πολύ καλύτερο έλεγχο του χώρου από τα λευκά.

Η μάχη - όπως βλέπουμε και στο διάγραμμα - γίνεται γύρω από τον έλεγχο των τετραγώνων της «ουδέτερης ζώνης», η οποία σχηματίζεται στην 5η οριζόντιο, πρώτιστα των δ5, ε5 και ζ5. Αφού δραστηριοποιήσουν τα κομμάτια τους κατάλληλα, τα λευκά θα επιχειρήσουν να πραγματοποιήσουν μια από τις διασπάσεις ε4-ε5 ή ζ4-ζ5, ώστε να ανοίξουν γραμμές στο κέντρο και την πτέρυγα του Ρ. Σ' αυτό βοηθιούνται πολύ από το ότι διαθέτουν πολύ καλύτερες επιλογές και για τους δύο πύργους τους από τα μαύρα, ενώ το ίδιο ισχύει συνήθως και για τη Β (π.χ. μπορεί να φτάσει στο η3 πραγματοποιώντας μία από τις διαδρομές Βδ1 - ζ3 - η3 ή Βδ1 - ε1 - η3).

Βέβαια, η διάταξη των μαύρων παραμένει εξαιρετικά σταθερή και ανθεκτική σε πολλών ειδών επιθέσεις, επειδή για να την πλησιάσουν τα λευκά πρέπει να περάσουν την φανταστική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην 4η και 5η οριζόντιο, οπότε θα αναλάβουν σημαντικές δεσμεύσεις. Μια αντεπίθεση στη στήλη γ ή πραγματοποίηση της κεντρικής διάσπασης... δ6-δ5 μπορεί να δημιουργήσει σημαντικό αντιπερισπασμό. Αρκετά συχνά, τα μαύρα πετυχαίνουν να δημιουργήσουν πρώτα απειλές, έστω και αν είναι λιγότερο ισχυρές επειδή γίνονται με λιγότερες δυνάμεις ή δεν απευθύνονται στον αντίπαλο βασιλιά. (Στο επόμενο φύλλο του «Ρ» ο 3ος σχηματισμός της Ανοιχτής Σικελικής - Δράκος).