Προσέξτε τη... δράση του Εργατικού Κέντρου Εβρου: Ενα μήνα σχεδόν από την κήρυξη της απεργίας στις 6 Νοέμβρη, δεν έχει καλέσει ούτε καν σε συνεδρίαση το Διοικητικό Συμβούλιο και δεν έχει ενημερώσει τα ΔΣ των Σωματείων - μελών του, υπονομεύοντας ανοιχτά την απεργιακή κινητοποίηση. Από την άλλη, όμως, το Εργατικό Κέντρο εμφανίζεται... υπερδραστήριο στην υλοποίηση προγραμμάτων της ΕΕ, συμμετέχει σε «Αναπτυξιακές Συμπράξεις» (όπως η «Αναπτυξιακή Σύμπραξη Νοτίου Εβρου»), που αποτελούν μέσο για εύρεση φτηνών εργαζομένων, δίχως δικαιώματα, για ανακύκλωση της ανεργίας και αναδιανομή της φτώχειας. Μανατζάρουν δηλαδή αντί να πολεμούν τη στρατηγική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που επιδεινώνει τις συνθήκες που δουλεύει και ζει ο λαός. Με τέτοιες συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι εργαζόμενοι είναι καταδικασμένοι. Να γιατί λέμε ότι η ανασύνταξη του κινήματος προϋποθέτει να τις πετάξουν από το σβέρκο τους.