Σε μια από τις προπονήσεις του ΙΜ Ηλία Κουρκουνάκη παρακολουθήσαμε το ενδιαφέρον θέμα της κυριαρχίας του Ιππου απέναντι στον Αξιωματικό. Οι γενικοί κανόνες στρατηγικής στο σκάκι έχουν μεγάλη χρησιμότητα και πλατύ πεδίο εφαρμογής, αλλά δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως δόγμα. Αρκετές φορές στη διατύπωσή τους χρησιμοποιούνται εκφράσεις που προδίδουν υπεργενίκευση ή υπεραπλούστευση, ενώ τα πράγματα συνήθως είναι πιο περίπλοκα - και γι' αυτό πολύ πιο ενδιαφέροντα.

Για παράδειγμα, πολύ συχνά ακούμε ή διαβάζουμε ότι ο Α υπερέχει έναντι του Ι σε ανοιχτές θέσεις, ιδίως στα φινάλε. Αυτή η διατύπωση υποτιμά την ικανότητα του Ι να ελίσσεται σε ανοιχτό χώρο, ιδίως τις δυνατότητες για διπλή απειλή που διαθέτει σε σχεδόν αστείρευτη ποικιλία θέσεων. Στο διάγραμμα αυτού του κειμένου με μια πρώτη ματιά η ισοπαλία μοιάζει αναπόφευκτη, καθώς ο Στρ. γ7 απειλείται και ο Στρ. α3 κινδυνεύει, έστω και με θυσία, από τον Α. Η μοναδική ελπίδα των λευκών για νίκη είναι η διπλή απειλή του Ι. Στη συγκεκριμένη θέση αυτό επιτυγχάνεται επειδή ο Α βρίσκεται περιορισμένος σε μια διαγώνιο και ο λευκός Ρ μπορεί να ελέγξει δύο τετράγωνά της, ενώ τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο Ι. 1. Ιζ7 Αα1. Η μοναδική ασφαλής θέση γιατί αν 1... Αη7 ή 1... Αζ6 ή 1... Αδ4, τότε 2. Ιδ6+ Ργ7 3. Ιε8 ή 3. Ιβ5+ και ο Α πέφτει, αφού σε ελάχιστο χρόνο ο Ι από το η5 έφτασε στο β5 τετράγωνο! 2. Ρβ1 ελέγχοντας και το β2, τα λευκά δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια επιλογής στον Αξιωματικό, αφού ήδη γνωρίζουμε ότι όλα τα υπόλοιπα τετράγωνα της διαγωνίου είναι «ναρκοθετημένα». 2... Αγ3 3. Ιδ6+ Ργ7 4. Ιβ5+. Εδώ να υπογραμμίσουμε ότι αν ο λευκός είχε μαυροτετράγωνο Α συν το ακριανό «α» πιόνι, δεν θα κέρδιζε. Η κυριαρχία του Ιππου στον ανοιχτό χώρο ήταν απόλυτη. Να λοιπόν που μια μεγάλη διαγώνιος μπορεί να ελεγχθεί και από Ιππο! Συνεχίστε να φτάσετε στο ματ μετά από 4... Ρ~ 5. ΙΧγ3.