Σύσκεψη για τη «χαρτογράφηση» των κλάδων σε ό,τι αφορά στην εξέλιξη των διαπραγματεύσεων για τις Συλλογικές Συμβάσεις και το σχεδιασμό πρωτοβουλιών που θα ασκήσουν πίεση για να υπογραφούν Συμβάσεις, με οργάνωση της δουλειάς ανά κλάδο, αλλά και σε συντονισμό μεταξύ κλάδων ή σε επίπεδο περιοχής, διοργάνωσαν χτες το απόγευμα συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, εκλεγμένοι σε Ομοσπονδίες και Συνδικάτα.

Με «ζούγκλα» παρομοίασε εισηγητικά την κατάσταση που επικρατεί στις επιχειρήσεις ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Τόνισε ότι στους χώρους δουλειάς κυριαρχούν οι μειώσεις μισθών στα επίπεδα του κατώτερου, οι ατομικές συμβάσεις, οι συμβάσεις που υπογράφονται από Ενώσεις Προσώπων. Σε αυτά προστίθεται η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία.

Σημείωσε ακόμα πως ό,τι διεκδικήσουν και πετύχουν στις σημερινές συνθήκες οι εργαζόμενοι, θα είναι προϊόν σκληρής σύγκρουσης με την εργοδοσία. Με την έννοια αυτή, η προσπάθεια των ταξικών δυνάμεων να ενεργοποιήσουν συνδικάτα και εργαζόμενους στην πάλη για τη διεκδίκηση συμβάσεων, με πλαίσιο εξειδικευμένο ανά κλάδο, θα πρέπει να περάσει μέσα από τη μαζικοποίηση των σωματείων και τη συσπείρωση περισσότερων δυνάμεων γύρω από το ΠΑΜΕ.

Οσον αφορά στις Συλλογικές Συμβάσεις, τόσο η διάρκεια όσο και η μετενέργειά τους έχουν λήξει για τις περισσότερες από αυτές, πράγμα που λύνει τα χέρια της εργοδοσίας. Οπως υπενθύμισε ο Π. Ηλιόπουλος, μια σειρά επιχειρηματικοί όμιλοι και εκπρόσωποι εργοδοτικών ενώσεων παρουσιάζουν ανοιχτά τους μισθούς των 300 ευρώ ως προϋπόθεση της «ανάπτυξης» και των επενδύσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εργοδοτικές οργανώσεις αρνούνται να υπογράψουν συμβάσεις, σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και να συζητήσουν με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Το ίδιο ισχύει ακόμα και σε κλάδους που δεν έχουν προχωρήσει σε μειώσεις στους ονομαστικούς μισθούς, όπως, για παράδειγμα, στο Φάρμακο. Αναφέρθηκε ακόμα στην αποδοχή από τις δυνάμεις που πλειοψηφούν στη ΓΣΕΕ, αλλά και σε Ομοσπονδίες (π.χ. ΟΙΥΕ) της επιχειρηματολογίας των εργοδοτών ότι οι χαμηλοί μισθοί μπορούν να δώσουν «λύση» στην ανεργία.

Τόνισε πως η υπεράσπιση του κατώτερου μισθού είναι σημαντικό ζήτημα που αφορά όλη την εργατική τάξη και όχι στενά τους εργαζόμενους που αμείβονται με αυτόν. Υπενθύμισε, τέλος, την πρόταση που είχε καταθέσει το ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ του 2013, με επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, ως βάση για τις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις.

Εισηγητικά αναδείχτηκε η ανάγκη τα Σωματεία και οι Ομοσπονδίες να παίρνουν υπόψη στη δουλειά τους τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρου, όπως, για παράδειγμα, την ύπαρξη εργαζομένων πολλών «ταχυτήτων», την ύπαρξη ενοικιαζόμενων εργαζομένων, νέων που αγνοούν τη σημασία της Συλλογικής Σύμβασης, που δουλεύουν μέσα από τα προγράμματα προσωρινής και κακοπληρωμένης εργασίας.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ προσανατολίζονται σε μια σειρά πρωτοβουλίες, όπως ανακοινώσεις κατά κλάδο και κάλεσμα των εργαζομένων σε Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις και συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς για τη Συλλογική Σύμβαση. Στο σχεδιασμό μπαίνουν κοινές συσκέψεις σωματείων κατά κλάδο, πανελλαδικά ή ανά περιοχή. Για παράδειγμα, στους κλάδους του Εμπορίου, του Μετάλλου και του Επισιτισμού - Τουρισμού έχουν ήδη γίνει τέτοιες συσκέψεις, ενώ στο Φάρμακο έχουν αποφασίσει πανελλαδική σύσκεψη και στα Τρόφιμα μια σειρά περιφερειακές συσκέψεις.

Στο πλαίσιο αυτό γίνεται προσπάθεια να συσπειρωθούν και σωματεία που δεν ανήκουν στη δύναμη του ΠΑΜΕ. Στόχος είναι η δραστηριότητα που θα αναπτυχθεί κατά κλάδο σε επόμενη φάση να συντονιστεί σε ανώτερο επίπεδο, για παράδειγμα με κοινή ανακοίνωση Ομοσπονδιών και Σωματείων, κοινή συνέντευξη Τύπου, συγκεντρώσεις και άλλες αγωνιστικές ενέργειες, μέχρι και απεργία.