Μόνο σαν τριτοκοσμικές μπορούν να περιγραφούν οι συνθήκες, στις οποίες καλούνται να εργαστούν οι υγειονομικοί και να νοσηλευτούν οι ασθενείς στο νοσοκομείο της Χαλκίδας. Η κατάσταση περιγράφεται από την Ενωση Ιατρών Νοσοκομείων Νομού Εύβοιας (ΕΙΝΝΕΥΒ) σε σειρά υπομνημάτων. Με βάση αυτά, το ΚΚΕ έχει κάνει παρεμβάσεις στη Βουλή.

Στο δεύτερο μεγαλύτερο νησί (έκταση 4.167 τετραγωνικά χιλιόμετρα) της χώρας με 210.000 μονίμους κατοίκους, όπου ο πληθυσμός το καλοκαίρι, τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες σχεδόν υπερδιπλασιάζεται, το νοσοκομείο είναι κυριολεκτικά υπό κατάρρευση...

Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως το οδικό δίκτυο της Εύβοιας, το οποίο συνδέει το Βόρειο και το Νότιο με το Κεντρικό διαμέρισμα του νησιού - όπου βρίσκεται το Νοσοκομείο Χαλκίδας - είναι σε άσχημη κατάσταση και με πολλές υψομετρικές διαφορές. Ολόκληρες περιοχές της Εύβοιας αποκλείονται τους χειμερινούς μήνες, ενώ συμβαίνουν πολλά τροχαία ατυχήματα, ιδίως το καλοκαίρι. Στατιστικά, στο Νομό Εύβοιας συμβαίνουν περί τα 300 σοβαρά τροχαία ατυχήματα το χρόνο, εκ των οποίων τα 40 έχουν τουλάχιστον έναν νεκρό.

Η Ιστιαία (κέντρο βόρειου διαμερίσματος) και η Κάρυστος (νότιο διαμέρισμα) απέχουν από το νοσοκομείο Χαλκίδας 130 χλμ. και 120 χλμ., αντίστοιχα. Η Κύμη απέχει 75 χλμ. από τη Χαλκίδα και η Σκύρος μιάμιση ώρα από το λιμάνι της Κύμης, με καλές καιρικές συνθήκες. Δηλαδή, από την Ιστιαία έως τη Χαλκίδα ένα ασθενοφόρο χρειάζεται δύο με δυόμισι ώρες ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, το ίδιο και από την Κάρυστο. Από την Κύμη, χρειάζεται μιάμιση με δύο ώρες.

Οπως προκύπτει, η διακομιδή των άκρως επειγόντων περιστατικών προς τη Χαλκίδα, για να είναι ασφαλής, πρέπει να γίνει είτε με αεροδιακομιδή, για να ολοκληρωθεί γρήγορα, ή θα πρέπει να υπάρχει επί τόπου υποδομή αντιμετώπισης του επείγοντος περιστατικού. Ωστόσο, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Ενώ, για παράδειγμα, η Κύμη και η Κάρυστος διαθέτουν νοσοκομειακές δομές, αυτές είναι τόσο υποβαθμισμένες, που λειτουργούν περισσότερο σαν Κέντρα Υγείας, και μάλιστα όχι καλά στελεχωμένα.

Στην ίδια και χειρότερη κατάσταση είναι και τα υπόλοιπα Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία, οπότε αντικειμενικά το βάρος της περίθαλψης εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων κι επισκεπτών της Εύβοιας πέφτει στο νοσοκομείο Χαλκίδας.

Ο τελευταίος Οργανισμός λειτουργίας (ΦΕΚ Β 3479 / 31.12.2012) του νοσοκομείου Χαλκίδας δημοσιεύτηκε στο τέλος του 2012 και προβλέπει ότι μπορεί να αναπτύξει έως και 256 κλίνες. Σήμερα, είναι ανεπτυγμένες λιγότερες από 200 κλίνες και η στενότητα των χώρων του είναι δραματικά προβληματική, λόγω και των αυξημένων σύγχρονων αναγκών του πληθυσμού, αλλά και της ξεπερασμένης κτιριακής του δομής. Το νέο κτίριο του νοσοκομείου είναι υπό κατασκευή, αλλά παραμένει άγνωστο πότε θα λειτουργήσει.

Το βασικό και πιο οξυμένο πρόβλημα του Νοσοκομείου Χαλκίδας, είναι σήμερα η υποστελέχωση όλων των τμημάτων του, τόσο σε ιατρικό, όσο και σε νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό (παραϊατρικό, τεχνικό, διοικητικό). Δεν υπάρχει κλινική που να μην έχει έλλειψη σε γιατρούς, όπως για παράδειγμα η Μαιευτική - Γυναικολογική όπου από τις 4 προβλεπόμενες οργανικές θέσεις, είναι καλυμμένες μόνο 2 και συνεχώς δημιουργούνται κενά στην ασφαλή εφημέρευση της κλινικής, υφίστανται κίνδυνοι για τις εγκύους και τις επιτόκους.

Οι ελλείψεις αυτές καλύπτονται με την απλήρωτη, αλλά και με την εθελοντική προσφορά των υγειονομικών, που εργάζονται, ξεπερνώντας τον εαυτό τους και έχοντας φτάσει στα όρια της εξουθένωσης. Η κάλυψη των κενών με επικουρικούς ιατρούς λειτουργεί σαν «μπάλωμα», αλλά δεν μπορεί να καλύψει στο σύνολό τους τις ανάγκες του Νοσοκομείου σε ιατρικό προσωπικό.

Από τις προβλεπόμενες 92 οργανικές θέσεις γιατρών είναι καλυμμένες οι 54, δηλαδή λείπουν τουλάχιστον 38 ειδικευμένοι γιατροί (στοιχεία Δεκέμβρη 2013). Η ΕΙΝΝΕΥΒ υπολογίζει πως, με δεδομένη την ανά χρόνο συνταξιοδότηση του ιατρικού προσωπικού, στο τέλος του 2014 θα υπηρετούν λιγότεροι από 45 γιατροί. Δηλαδή, οι συνθήκες νοσηλείας και λειτουργίας του νοσοκομείου θα είναι ακόμα πιο επισφαλείς, ενώ δε θα μπορεί να εφημερεύει επί 24ωρη καθημερινή βάση.

Η υποχρηματοδότηση και η συνεχής περικοπή κονδυλίων για τις εφημερίες δημιουργούν συνεχώς προβλήματα στην ασφαλή εφημέρευση του Νοσοκομείου με τη συνεχή έλλειψη ειδικευμένων γιατρών από ειδικότητες που είναι αναγκαίες, όπως ουρολόγοι, ΩΡΛ, πνευμονολόγοι, οφθαλμίατροι, οι οποίοι εφημερεύουν αποσπασματικά και με εφημερίες ετοιμότητος (από το τηλέφωνο).

Ομως και το οργανόγραμμα του νοσοκομείου είναι πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες. Για παράδειγμα, το Αναισθησιολογικό Τμήμα του νοσοκομείου έχει 6 οργανικές θέσεις, εκ των οποίων η μία είναι κενή. Φαινομενικά, η έλλειψη δεν είναι τεράστια, όμως αν εφαρμοζόταν όπως πρέπει η αναλογία των εφημεριών για διευθυντές κι επιμελητές γιατρούς, για τουλάχιστον, 10 μέρες, το μήνα, το Αναισθησιολογικό Τμήμα, θα ήταν ακάλυπτο. Εάν αναλογιστούμε ότι οι αναισθησιολόγοι είναι, ουσιαστικά, η μοναδική ειδικότητα που αντιμετωπίζει, εκτός από επείγοντα χειρουργικά περιστατικά, και τις ανακοπές, γίνεται καταφανής ο κίνδυνος που προκύπτει από έλλειψη αναισθησιολόγου στην εφημερία.

Στο μεταξύ, πέρα από τις ελλείψεις των τμημάτων και των κλινικών σε ιατρικό προσωπικό, χρονίζει η συμπλήρωση των θέσεων Νευρολόγου και Δερματολόγου. Ενώ το νοσοκομείο απευθύνεται σε εκατοντάδες χιλιάδες, δε λειτουργεί Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, αν και προβλέπεται, και η Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, παρά το γεγονός ότι έχουν τελειώσει οι εργασίες στο χώρο στέγασης, δεν έχει λειτουργήσει ακόμη.

Οι συνθήκες νοσηλείας, αλλά και οι συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στα νοσοκομεία, επηρεάζονται φυσικά και από την κατάσταση, την παλαιότητα του κτιρίου, την καθαριότητα κ.λπ. Η ΕΙΝΝΕΥΒ έχει αναδείξει επανειλημμένως το θέμα της στέγασης των εφημερευόντων στο άθλιο παράπηγμα που αποκαλείται «εφημερείο». Ουσιαστικά, είναι μία παλαιά και υπό αποδιοργάνωση κατασκευή, που βρίθει εστιών μικροβίων και μούχλας (ανοικτά φρεάτια αποχέτευσης, μουχλιασμένες πόρτες, τοίχοι και δάπεδα, ακάθαρτα στρώματα και κρεβάτια).

Οπως υπογραμμίζει η Ενωση των Ιατρών, τον τελευταίο καιρό έχουν αυξηθεί και οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, και η διαμονή των εφημερευόντων στο άθλιο αυτό οίκημα, έχει και αυτή την επίπτωσή της στο μικροβιακό φορτίο που μεταφέρεται εντός του νοσοκομείου. Επιπλέον, η ξενοδοχειακή υποδομή των θαλάμων νοσηλείας κρίνεται (εκτός της Καρδιολογικής Κλινικής) ως τριτοκοσμική, με θαλάμους ανεπαρκείς και υποβαθμισμένους, χωρίς καν τουαλέτες και νιπτήρες εντός των θαλάμων.

Το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, ενώ προβλέπεται στον Οργανισμό του Νοσοκομείου σαν αυτόνομο τμήμα, ουσιαστικά δε λειτουργεί σαν τέτοιο και στελεχώθηκε με τη συμβολή των γιατρών των υπολοίπων κλινικών και των τμημάτων. Τέλος, συχνά παρατηρούνται ελλείψεις σε αναλώσιμα και υγειονομικά υλικά, όπως ράμματα, ειδικά φάρμακα, επιδεσμικό υλικό, με ευθύνη της Διοίκηση και του υπουργείου Υγείας, αφού η προμήθεια του νοσοκομείου γίνεται με το σταγονόμετρο.