Οι προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ) στο β' εξάμηνο του 2014 παρουσιάστηκαν χτες από την κυβέρνηση σε ειδική εκδήλωση στην Αθήνα. Στόχοι που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αστικών τάξεων της περιοχής, την προσπάθεια μονοπωλιακών ομίλων να επεκτείνουν την κερδοφορία τους σε μια ζώνη που βρίσκεται στο επίκεντρο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους λαούς.

Ο ΟΣΕΠ ιδρύθηκε το 1992 ως άτυπη πρωτοβουλία των κρατών της περιοχής του Εύξεινου Πόντου και μετεξελίχθηκε σε διεθνή οικονομικό οργανισμό, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, το 1999. Συμμετέχουν Αζερμπαϊτζάν, Αλβανία, Αρμενία, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελλάδα, Μολδαβία, Ουκρανία, Ρουμανία, Ρωσία, Σερβία και Τουρκία. Καθεστώς «παρατηρητή» κατέχουν οι ΗΠΑ, Αίγυπτος, Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία, Ισραήλ, Ιταλία, Κροατία, Λευκορωσία, Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Τυνησία και από πλευράς ΕΕ η Κομισιόν. Επιπλέον, καθεστώς «εταίρου τομεακού διαλόγου» κατέχουν οι Βρετανία, Ιαπωνία, Ιορδανία, Ιράν, Ν. Κορέα, Μαυροβούνιο, Ουγγαρία, Σλοβενία.

Ο ΟΣΕΠ εκφράζει και προωθεί επιχειρηματικά συμφέροντα σε τομείς όπως γεωργία και αγροτική βιομηχανία, τραπεζικός - χρηματοπιστωτικός τομέας, τελωνειακά θέματα, Ενέργεια, τεχνολογία της Υγείας και φαρμακευτικά προϊόντα, πληροφορική και τηλεπικοινωνίες, τουρισμός, εμπορία κ.ά.

Η ελληνική κυβέρνηση από τη μεριά της θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει την προεδρία του ΟΣΕΠ, την οποία αναλαμβάνει αμέσως μετά τη λήξη της ελληνικής προεδρίας στο Συμβούλιο της ΕΕ, στην κατεύθυνση της αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή.

Οπως έγινε σαφές στη χτεσινή εκδήλωση στο Ζάππειο, από τα λεγόμενα του υπουργού Εξωτερικών, Ευ. Βενιζέλου, της υπουργού Τουρισμού, Ολγας Κεφαλογιάννη, του Μολδαβού γγ της Μόνιμης Διεθνούς Γραμματείας του ΟΣΕΠ, Victor Tvircun και του γενικού διευθυντή Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, Μ. Χριστίδη:

-- Ο ΟΣΕΠ καλύπτει μια περιοχή που δεν χαρακτηρίζεται από έλλειψη εντάσεων, ασυνεννοησίας, ακόμα και συγκρούσεων. Η Ελλάδα αναλαμβάνει την προεδρία του Οργανισμού σε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη. Η Μαύρη Θάλασσα είναι σημαντικότατος κόμβος για μεταφορές και δίκτυα Ενέργειας μεταξύ Δύσης και Ανατολής, εξ ου και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον πολλών δυνάμεων, ενώ, όπως αναφέρθηκε, μπορεί να αναδειχτεί σε «ζώνη ανάπτυξης» και «επενδυτικών ευκαιριών», καθώς οι χώρες του ΟΣΕΠ από μόνες τους αποτελούν μια «αγορά» 350 εκατ. κατοίκων.

-- Στις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας συμπεριλαμβάνονται: Η στενότερη συνεργασία με την ΕΕ (άλλωστε ευρωενωσιακά προτάγματα όπως η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, η Ευρωπαϊκή Στρατηγική για τη Θαλάσσια Ασφάλεια και η Θαλάσσια Στρατηγική για τη «μεγα-περιφέρεια» της Αδριατικής και του Ιονίου «κουμπώνουν» με τα συμφέροντα που εξυπηρετεί ο ΟΣΕΠ). Η σύσταση Μονάδας Διαχείρισης Προγραμμάτων. Η εξασφάλιση πόρων για τα προγράμματα αυτά, από ΕΕ, κρατικούς προϋπολογισμούς, άλλους φορείς. Η στενότερη συνεργασία στον τομέα της Υγείας. Η καλύτερη προβολή του «τουριστικού προϊόντος» της περιοχής. Η επέκταση των δικτύων μεταφορών και οδικών αξόνων, επέκταση των θαλάσσιων οδών και προώθηση του περιφερειακού αυτοκινητόδρομου Ευξείνου Πόντιου.

-- Οι ελληνικές κυβερνήσεις, εκφράζοντας τα συμφέροντα ντόπιων μονοπωλιακών ομίλων, στηρίζουν με κάθε τρόπο τον ΟΣΕΠ. Η Ελλάδα εμφανίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους μετόχους της Τράπεζας Εμπορίου και Αναπτύξεως Ευξείνου Πόντου, που λειτουργεί ως χρηματοδοτικός μηχανισμός του Οργανισμού, με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, στην Αθήνα στεγάζεται το Διεθνές Κέντρο Μελετών Ευξείνου Πόντου, ως συντονιστικό όργανο «διεπιστημονικής συνεργασίας» του Οργανισμού. Τέλος, από το 2009 λειτουργεί το Ελληνικό Αναπτυξιακό Ταμείο ΟΣΕΠ, που χρηματοδοτείται αποκλειστικά από την Ελλάδα και υπολογίζεται ότι έχει διαθέσει σημαντικά κονδύλια για τη χρηματοδότηση «αναπτυξιακών προγραμμάτων» στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

-- Η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται σε όφελος ντόπιων μονοπωλίων τη στήριξή της στα σχέδια αστικών τάξεων άλλων χωρών να ενταχθούν στην ΕΕ (προηγούμενα Βουλγαρία, Ρουμανία, τώρα Αλβανία, Σερβία, Μαυροβούνιο) ή να υπογράψουν συμφωνίες σύνδεσης μαζί της (Γεωργία, Μολδαβία, Ουκρανία), στηρίζει την ευρωατλαντική προοπτική των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων.