Ο Ζαν Ρενουάρ, γιος του ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Ογκίστ Ρενουάρ, είναι ο μεγαλύτερος σε εκτόπισμα και επιρροή Γάλλος σκηνοθέτης που αναδύθηκε από τη σημαντική «σχολή» του γαλλικού ποιητικού ρεαλισμού και, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '20 άρχισε να προετοιμάζει τη μελλοντική, συγκλονιστική κινηματογραφική του κατάθεση, «Η μεγάλη χίμαιρα» (1937), «Ο κανόνας του παιχνιδιού» (1939) κ.λπ. Ο «σεισμογράφος» Ρενουάρ υπήρξε φωτεινή εξαίρεση του κανόνα. Καλλιτέχνης, πολύ κοντά στο Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας στοιχήθηκε στο κάλεσμά του, όταν το Λαϊκό Μέτωπο ανέβηκε στην κυβέρνηση το 1936. Επτά ταινίες γυρίζει ο Ρενουάρ μεταξύ 1935 - 38, σε αυτές συναντώνται μοτίβα και αφηγηματικές τεχνικές που συνιστούν προσωπικά χαρακτηριστικά. Οι κύριες επιλογές του, όμως, αντικατοπτρίζουν την κοινωνική πραγματικότητα και τα ιδεολογικά ζητήματα που απασχολούν το ΚΚΓ και την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου. Οι σχέσεις οικονομικής βάσης και ιδεολογικού εποικοδομήματος είναι παρούσες στο έργο του, αλλά όχι με όρους ανοιχτής πολιτικής θέσης...

Για να περάσει από τον ξεκάθαρα συντηρητικό κρατικό μηχανισμό λογοκρισίας, η ιδεολογική προβληματική του Ρενουάρ έπρεπε να εγγραφεί στις σχέσεις που διέπουν διαφορετικές κοινωνικές ομάδες ή πρόσωπα. Τα πάντα έπρεπε να παρουσιάζονται στο πλαίσιο της συνήθους αφήγησης μιας ιστορίας μυθοπλασίας - συμπεριλαμβανομένων των ερωτικών ιστοριών. Ο Ρενουάρ, άνθρωπος υψίστης ευφυίας, στιλ και πάθους, είχε την ικανότητα να «διακρίνει» καθαρά και μέσα στην πολυπλοκότητα των κοινωνικών δομών και της ηθικής και να «βλέπει» τα πράγματα να παίρνουν σχήμα μέσα από την αλληλεπίδραση αυτών των δομών και των ανθρώπινων σχέσεων. Η φαντασία του συνιστούσε την εξυπνάδα του: διακριτική, αμέτρητα σύνθετη, προφητική, πασιφανώς κομψή, εκπληκτικά διαυγής και πάντα ανυπόμονη να εμπλακεί σε διάλογο με το κοινό... Και στα γυρίσματα επικρατούσε δημιουργικό κλίμα, αιτία και αποτέλεσμα της συλλογικής και αυτοσχεδιαστικής μεθόδου εργασίας του δημιουργού.

«Η Σκύλλα» (1931), το δεύτερο ομιλούν φιλμ του Ρενουάρ είναι ένα μελόδραμα με ήρωα έναν ασήμαντο υπάλληλο κι ερασιτέχνη ζωγράφο που κάνει μια τρυφερή σχέση με νεαρή πόρνη που τον κοροϊδεύει, την οποία σκοτώνει όταν εκείνη του επιβεβαιώνει ανερυθρίαστα ότι τον εκμεταλλεύεται. Η ταινία οφείλει πάρα πολλά στην ταινία του φον Στέρνμπεργκ «Γαλάζιος άγγελος» (1929). Ο βαθμός κοινωνικού ρεαλισμού, σε ό,τι αφορά την ανάδειξη και διαλεκτική του περιβάλλοντος, όντως υπερβαίνει κατά πολύ στην ταινία του Ρενουάρ αυτό της γερμανικής προγόνου της. «Η Σκύλλα» του Ρενουάρ έγινε το 1945 ριμέικ στην Αμερική από τον εξόριστο στο Χόλιγουντ Γερμανό Φριτς Λανγκ, με τίτλο «Scarlet Street».

Με τους: Μισέλ Σιμόν, Ζορζ Φλαμάν, Μαγκντελέν Μπερουμπέ, κ.ά.

Παραγωγή: ΓΑΛΛΙΑ (1931)