Στρατηγική σύμπλευση απέναντι στο λαό | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΕ - ΔΝΤ

Στρατηγική σύμπλευση απέναντι στο λαό

Η πολιτική «διά πυρός και σιδήρου» απέναντι στα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με «εναλλαγές» στο μείγμα διαχείρισης, και οι εκτεταμένες «αναδιαρθρώσεις» σε κλάδους της οικονομίας αποτελούν τους κεντρικούς άξονες της αντιλαϊκής πολιτικής για την επόμενη περίοδο. Για τα παραπάνω προϊδεάζουν, ανοιχτά πλέον, τόσο τα κυβερνητικά στελέχη, όσο και τα επιτελεία της τρόικας (ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ), τα οποία βρίσκονται από χτες στην Αθήνα. Στο επίκεντρο των συναντήσεων, που αναμένεται να διαρκέσουν περίπου ένα 10ήμερο, είναι η τρέχουσα «αξιολόγηση» και κυρίως η προετοιμασία των αντιλαϊκών μέτρων που θα κλιμακωθούν από το φθινόπωρο.

Τα πάντα υποτάσσονται στο στρατηγικό σχεδιασμό του κεφαλαίου, τμήμα του οποίου είναι το αποκαλούμενο «νέο αναπτυξιακό σχέδιο» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Σε αυτή την κατεύθυνση, είναι ενδεικτικές, οι χτεσινές τοποθετήσεις κυβερνητικών και άλλων κρατικών στελεχών, καθώς και των επιτελείων της τρόικας, στο πλαίσιο συνεδρίου που διοργανώνει ο «Εconomist».

Τα «κρίσιμα πεδία» της αντιλαϊκής πολιτικής

Ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης, υπογράμμισε ότι «το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής αποτελεί το πρώτο στάδιο ενός ολοκληρωμένου μακροπρόθεσμου αναπτυξιακού σχεδίου για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας». Η επόμενη φάση απαιτεί πολιτικές «που δεν αποσκοπούν μόνο σε δημοσιονομικά αποτελέσματα, αλλά και σε μείζονες μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν προς το καλύτερο τους θεσμούς, το DNA του κράτους και της οικονομίας».

Τα «κρίσιμα πεδία» αυτής της πολιτικής, σύμφωνα με τον Γκ. Χαρδούβελη, είναι τα εξής:

1. Φορολογικό σύστημα«απλό, σταθερό και μακρόπνοο, εξαλείφοντας σταδιακά τα έκτακτα φορολογικά μέτρα και προσαρμόζοντας τα φορολογικά βάρη στα πρότυπα των χωρών της Ευρωζώνης». Προϋπόθεση γι' αυτό αποτελεί η «δίκαιη και σταθερή φορολογική πολιτική (...) που μπορεί να την υποστηρίξει». Να σημειωθεί ότι το οικονομικό επιτελείο της συγκυβέρνησης έχει βάλει στο τραπέζι την πρόταση για την «αξιολόγηση» των εισπρακτικών μέτρων που προβλέπονται στα μνημόνια και τις συμφωνίες με την τρόικα, έτσι ώστε να εξεταστεί η «σχέση μεταξύ απόδοσης και κοινωνικού κόστους». Πρόκειται για «διαπιστώσεις» που έχουν να κάνουν με τη μείωση της συνολικής μάζας των φόρων ως αποτέλεσμα της ραγδαίας υποχώρησης των λαϊκών εισοδημάτων και της κατανάλωσης, που με τη σειρά τους συμπιέζουν και τη μάζα (άρα και τους όποιους φόρους) στα επιχειρηματικά κέρδη. Ταυτόχρονα, σε αυτή τη φάση αξιοποιούνται στην κατεύθυνση του κατάλληλου μείγματος της αντιλαϊκής πολιτικής για την επόμενη φάση, ενώ στο απυρόβλητο παραμένουν οι αντιλαϊκοί στόχοι για τη διαμόρφωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Προφανώς, το «νέο» μείγμα πολιτικής περνάει αναγκαστικά και μέσα από την «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους.

2. Η «αύξηση της ρευστότητας που παρέχει το χρηματοπιστωτικό σύστημα προς τις επιχειρήσεις».

3. Ο «χειρισμός των εκκρεμών θεμάτων του ιδιωτικού επιχειρηματικού χρέους, με γνώμονα τη μακροπρόθεσμη ανασυγκρότηση του ιδιωτικού τομέα μέσα από επιχειρηματικές αναδιοργανώσεις, από προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων και από σύγκλιση δυνάμεων των εγχώριων επιχειρήσεων».

4. «Στοχευμένες παρεμβάσεις» για το οριστικό άνοιγμα στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών.

Οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών οργανισμών

Ο επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ευρώπη, R. Goyal, δίνοντας το στίγμα της προωθούμενης πολιτικής, πρόταξε την επιτάχυνση του θεσμικού πλαισίου για τις «μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας» και επίσης το «θεσμικό πλαίσιο για τις απεργίες». Σχετικά με τις ελληνικές τράπεζες, έδωσε έμφαση στα καθυστερούμενα δάνεια και στην «προετοιμασία» των τραπεζικών ισολογισμών, προκειμένου οι τράπεζες να μη βρεθούν αντιμέτωπες με ένα «οξύ πρόβλημα που θα τις εγκλωβίσει και θα τις εμποδίσει να διοχετεύσουν την απαραίτητη ρευστότητα στην αγορά».

Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), K. Regling, συνέδεσε την ελάφρυνση του ελληνικού κρατικού χρέους με τη συνέχιση των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Παράλληλα, ανέφερε ότι το ενδεχόμενο για νέο πακέτο χρηματοδοτικής στήριξης θα εξεταστεί το φθινόπωρο, «μετά την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος από την τρόικα».

Το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, Β. Coeure, εστίασε στα ζητήματα της «μέτριας ανάκαμψης» και στην «ανάγκη για μια νέα διαδικασία σύγκλισης στο εσωτερικό της Ευρωζώνης». Κάνοντας μια ορισμένη κριτική στη λειτουργία της ΕΕ, σημείωσε ότι στους κανόνες του δημοσιονομικού συμφώνου «προβλέπεται κάποια ευελιξία προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη το κόστος σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, αλλά δεν μπορεί κανείς να βασίζεται σε κενές υποσχέσεις».