Η πρωτοβουλία αυτή του θερινού κινηματογράφου έχει και έναν ιδιαίτερο ρόλο, να δώσει την ευκαιρία στους νέους, τους ανέργους, τα νέα ζευγάρια να βγουν από το σπίτι και να έρθουν σε ένα όμορφο χώρο όπου θα μπορέσουν να ψυχαγωγηθούν, θα μιλήσουν με κόσμο, θα περάσουν καλά. Αλλωστε στην Πάτρα είναι και η μοναδική ευκαιρία που έχουν, αφού δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις για χώρους αναψυχής, ενώ αυτές που υπάρχουν είναι ιδιωτικές και πανάκριβες.

Συγκεκριμένα υπάρχουν τρεις χώροι για θερινό σινεμά. Οι δύο είναι ιδιωτικοί και έχουν κλείσει. Ο τρίτος - το Λαϊκό Δημοτικό Θέατρο που είχε χτιστεί στις αρχές της δεκαετίας του '80 από την τότε δημοτική αρχή με την εθελοντική δουλειά των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για να έχει ελεύθερη πρόσβαση στην ψυχαγωγία ο λαός της Πάτρας - έχει να λειτουργήσει δύο χρόνια και όταν λειτουργούσε είχε εισιτήριο. Επιλέξαμε αυτόν το χώρο για δεύτερη φορά και μέσα από την εκ νέου εθελοντική δουλειά της ΚΝΕ στις εργασίες του Πολιτιστικού Οργανισμού για την αποκατάσταση του χώρου, καταφέραμε ο χώρος να καταστεί άμεσα λειτουργικός και να φιλοξενήσει τις προβολές ταινιών για ανέργους, να ξανανοίξει για το λαό και τη νεολαία της Πάτρας. Προετοιμάσαμε το χώρο να λειτουργήσει σαν πραγματικό θερινό σινεμά, με υποδομές προβολής (πανί, προτζέκτορα, ηχητικά) που να ανταποκρίνονται στα θερινά σινεμά που ξέρουμε. Οι Οργανώσεις Βάσης του Εργατικού Τομέα καταμερίστηκαν δουλειά, ανέλαβαν την προπαγάνδιση της δραστηριότητας με αφίσα, πανό, ντουντούκα, περπατούν κάθε μέρα πόρτα-πόρτα για να έρθουν σε επαφή με νέους, ανέργους και νέα ζευγάρια.