«Ο καπιταλισμός δεν είναι σε κάθε χώρα ακριβώς ίδιος. Οι ολιγάρχες και το διεφθαρμένο πελατειακό κράτος που βλέπουμε στην Ελλάδα είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας στον ανεπτυγμένο δυτικό κόσμο. Ομως για μια κυβέρνηση που θα θέλει να λειτουργήσει υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και να ανασυγκροτήσει τη χώρα, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου είναι αναγκαιότητα και υποχρέωση. Ποιος θέλει να επενδύσει σε μια χώρα που αν χρειαστεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, η υπόθεσή του θα εκδικαστεί σε δέκα χρόνια; Συμφέρει για επενδύσεις η χώρα με το μεγαλύτερο ενεργειακό και μεταφορικό κόστος;» («Αυγή», 18/7/2014). Να, λοιπόν, που έχουν κάνει τέχνη το δούλεμα. Καταλάβατε; Ο καπιταλισμός στην Ελλάδα είναι το πρόβλημα και όχι ο καπιταλισμός γενικά. Γιατί οι Ελληνες καπιταλιστές είναι κακοί και το αστικό κράτος διεφθαρμένο, κωλυσιεργεί, δε διευκολύνει την καπιταλιστική ανάπτυξη. Συμπέρασμα: Εμπρός να παλέψουμε για έναν καλό καπιταλισμό...