Από την πρώτη στιγμή ξεκαθαρίστηκε ότι το ΚΚΕ έχει σαφείς και ολοκληρωμένες θέσεις για το ζήτημα της Ειδικής Αγωγής, αφήνοντάς τες ανοιχτές προς επικαιροποίηση και εμπλουτισμό, επισημαίνοντας το γεγονός ότι ακόμη και πράγματα που φαντάζουν - και κάποιες φορές ίσως είναι - μικρά και επιμέρους, ωστόσο είναι χρήσιμα και σημαντικά για την καθημερινότητα χιλιάδων ανθρώπων, αναπήρων, οικογενειών, εργαζομένων.

Τα όσα ειπώθηκαν στη συγκεκριμένη εκδήλωση φαίνεται να έκαναν το γύρο της χώρας. Ετσι, άνθρωποι που εργάζονται και βιώνουν από πρώτο χέρι την αθλιότητα που έχει διαμορφωθεί και θα χειροτερέψει τη ζωή χιλιάδων λαϊκών οικογενειών και εργαζομένων αποφάσισαν να στείλουν απόψεις, επισημάνσεις. Σήμερα, με αφορμή τις επιμέρους μεν, εύστοχες δε, παρατηρήσεις που έφτασαν στον «Ρ» από τα Χανιά και συγκεκριμένα από μια εργαζόμενη στο χώρο της Ειδικής Αγωγής, αναδεικνύουμε τις τραγικές ελλείψεις που υπάρχουν χρόνια τώρα στο συγκεκριμένο χώρο.

Σταχυολογώντας μερικές από αυτές ξεχωρίζουμε:

• Η εκπαίδευση του παιδιού με ειδικές ανάγκες πρέπει να βρίσκεται κοντά στον παιδίατρο, στον αναπτυξιολόγο γιατρό και τις ειδικότητες αποκατάστασης, που είναι η φυσικοθεραπεία, η εργοθεραπεία και η θεραπεία του λόγου.
• Χρειάζεται να αποδοθούν στο παιδί από πολύ νωρίς καλοί θεραπευτές σε δημόσιο πλαίσιο, οι οποίοι θα ενημερώνουν τους γονείς για την κατάσταση της υγείας του παιδιού.
• Τη στιγμή που επιβάλλεται ο ρόλος και των Κέντρων Διάγνωσης Διαφοροδιάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) να ενισχυθεί καθώς είναι ο φορέας που μπορεί να επισημάνει, δρομολογήσει, να προλάβει, βελτιώσει, αποκαταστήσει και παραπέμψει, τελικά μέσα από το νομοσχέδιο υποστελεχώνονται ακόμη περισσότερο αδυνατώντας να ανταποκριθούν στο βάρος που ο θεσμικός τους ρόλος υπαγορεύει.
• Η πρώιμη παρέμβαση πρέπει να γίνεται από τη φοίτηση των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς της περιοχής τους και στο νηπιαγωγείο, να υποστηρίζονται από ιατροπαιδαγωγικό κέντρο το οποίο να είναι στελεχωμένο από αναπτυξιολόγο γιατρό, φυσιοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, ακόμα και μουσικοθεραπευτή και θεραπευτή για τις πλέον ενδεδειγμένες μορφές παιχνιδιού με το παιδί, ανάλογα με τις ειδικές ανάγκες του. Αντ' αυτού στο νομοσχέδιο αναφέρεται γενικά και αόριστα η πρώιμη παρέμβαση στο ειδικό νηπιαγωγείο, αντί να προβλέπει τη σε βάθος επισκόπηση των ευρημάτων του ΚΕΔΔΥ, ενδελεχή ανταλλαγή μεταξύ των εμπλεκομένων - θεραπευτών και νηπιαγωγών -, συγκεκριμένη στόχευση και ενημέρωση των γονιών, διαρκή διαύγεια των στόχων και αδιάλειπτη συνεργασία.
• Η εργασία των ειδικοτήτων αποκατάστασης (φυσικοθεραπευτή, εργοθεραπευτή και λογοθεραπευτή) δεν έχει γίνει σαφής από το υπουργείο Παιδείας στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής, με αποτέλεσμα πολλοί από τους εργαζόμενους παρά την αφοσίωση χρόνων πάνω στα προβλήματα των παιδιών με ειδικές ανάγκες να έχουν να αντιμετωπίσουν την προχειρότητα.
• Είναι καθοριστικός ο ρόλος των φυσικοθεραπευτών - εργοθεραπευτών σχετικά με τη λειτουργικότητα του παιδιού και τη διάθεσή του για κίνηση, ανίχνευση, παιχνίδι, σωστή και στοχευμένη χρήση αντικειμένων στην κάθε του μέρα, την κατάκτηση της γραφής και της ανάγνωσης. Οι λογοθεραπευτές από τη μεριά τους θα το οδηγήσουν να συνεννοηθεί και να επικοινωνήσει ώστε να μη μείνει στο περιθώριο. Οι παραπάνω θεραπευτές μπορούν να δώσουν χρήσιμες και πρακτικές συμβουλές στο δάσκαλο και να μην τον αφήσουν μόνο. Στην ουσία όμως αυτό που προβλέπει και το νέο νομοσχέδιο είναι η τοποθέτηση θεραπευτών μόνο για λίγο χρόνο, διαφορετικών από σχολικό σε σχολικό έτος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τοποθετήσεις θεραπευτών μέσω ΟΑΕΔ από το Γενάρη μέχρι τον Ιούνη.
• Εχει σημασία η απλούστευση των νοημάτων, η υποστήριξη αυτών από εικόνες προκειμένου οι νέοι με νοητική υστέρηση να μπορούν να κατανοήσουν περιεχόμενα που τους αφορούν. Επίσης, η συγγραφή βιβλίων Braille ευρέος ενδιαφέροντος επιβάλλεται.

Το πόσο σημαντικά είναι τα παραπάνω αποτυπώνονται στο σημείωμα που έστειλε στον «Ρ» η Ελένη Μαραθάκη, λογοθεραπεύτρια στο 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Χανίων: «Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι η γνώση των γονέων, όχι των παιδιών με σοβαρή, φυσική αναπηρία, αλλά των "παιδιών του μεταιχμίου", παιδιών των οποίων οι γονείς σκέφτονται "είναι ακόμα μικρό", μπορεί να είναι ελλειμματική όσον αφορά τους τρόπους σοβαρής και ενδελεχούς παρέμβασης, με αποτέλεσμα αυτοί να καταφεύγουν σε κάποιον θεραπευτή, σύμφωνα με γενικές συμβουλές και όχι μετά από εκτίμηση ομάδας επιστημόνων. Πολλές φορές αυτό δεν είναι σωστό, καθώς όπως από έρευνες έχει τεκμηριωθεί, μπορεί να χαθεί ένα ποσοστό πλέον του 10% των ικανοτήτων του παιδιού, στην περίπτωση που χαθεί πολύτιμος χρόνος».