Εν αναμονή των εξελίξεων βρίσκονται οι εργαζόμενοι του χαλυβουργείου Θεσσαλονίκης «Hellenic Steel», καθώς η Γενική Συνέλευση που έχει οριστεί για τις 30/9, έχει ως θέμα τη λύση και εκκαθάριση της εταιρείας. Οι εξελίξεις στο χαλυβουργείο Θεσσαλονίκης συνδέονται με τις εξελίξεις στη μητρική εταιρεία ILVA, που από το 2013 βρίσκεται υπό την επιτροπεία του ιταλικού κράτους και αναμένεται να πουληθεί.

Σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης, παρουσία στελεχών της εταιρείας, οι εκπρόσωποι του επιχειρησιακού σωματείου και ο πρόεδρος του ΕΚ Θεσσαλονίκης ζήτησαν παρέμβαση της κυβέρνησης ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία της επιχείρησης μέχρι να βρεθεί αγοραστής.

Ο υπουργός, Ν. Δένδιας, είπε ότι θα επικοινωνήσει με την Ιταλίδα ομόλογό του, προκειμένου να μην οδηγηθεί το χαλυβουργείο σε εκκαθάριση, αλλά να πουληθεί εν λειτουργία, ακολουθώντας την πορεία της μητρικής εταιρείας ILVA. Ανακοίνωσε επίσης ότι θα επικοινωνήσει με τις δύο τράπεζες που είναι μέτοχοι της «Hellenic Steel», την Πειραιώς και την ΕΤΕ, προκειμένου να συνδράμουν τη λειτουργία της βιομηχανίας, μέχρι να βρεθεί αγοραστής.

Σε ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στο κλείσιμο ή τη συρρίκνωση της «Hellenic Steel», με αίτημα καμιά απόλυση, πλήρη διασφάλιση των μισθολογικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, επαναφορά των μισθών στις συμβάσεις προ των μειώσεων, καλούν τους εργαζόμενους η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ και η Γραμματεία Μετάλλου.

Σε ανακοίνωσή τους σημειώνουν πως η απόφαση της εταιρείας ILVA για την «Hellenic Steel» αποδεικνύει ότι τα εργοστάσια μένουν ανοιχτά ή κλείνουν, με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και τη μέγιστη κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Σχετικά με τη στάση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού σημειώνουν: «Τεράστιες είναι οι ευθύνες των συνδικαλιστικών παρατάξεων (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, "Αυτόνομη Παρέμβαση" - ΜΕΤΑ) που τάχθηκαν με τα συμφέροντα της εργοδοσίας, υιοθέτησαν τα αιτήματά της για φθηνό ρεύμα και επιχορηγήσεις. Δεν οργάνωσαν τον αγώνα, παίζοντας πολλές φορές και το ρόλο του απεργοσπάστη με την αιτιολογία ότι δεν θίγονται δήθεν τα συμφέροντα των εργαζομένων στη συγκεκριμένη εταιρεία, όταν γύρω τους γκρεμίζονταν όλα τα δικαιώματα, τσακίζονταν οι μισθοί, απελευθερώνονταν οι ομαδικές απολύσεις κ.ά.

Σήμερα, στην ουσία έρχονται και αποδέχονται τα τετελεσμένα της εταιρείας, προσκαλώντας και πάλι τους εργαζομένους σε μια λύση που από την πίσω πόρτα βάζει τη χρηματοδότηση άλλου επιχειρηματία για να αναλάβει την εταιρεία. Και φυσικά οι όποιες αλλαγές θα έχουν την απαίτηση για ακόμη πιο φτηνά μεροκάματα, για ακόμη πιο ελαστικές εργασιακές σχέσεις, για νέες θυσίες στο όνομα της "βιωσιμότητας"».