Ανεβαίνοντας στο βήμα ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Φοίβος Ιωαννίδης σημείωσε, μεταξύ άλλων:

«Θα έλθω στο θέμα του τι εστί τρομοκρατία. Διότι εάν δεχθούμε την κατά καιρούς άποψη των ισχυρών ότι κάθε προσπάθεια εναντίον της αυθαίρετης εξουσίας είναι τρομοκρατία, τότε, από τη Φιλική Εταιρεία μέχρι τις εξεγέρσεις των λαών για την απελευθέρωσή τους, οι πάντες μπορούν να χαρακτηρισθούν τρομοκράτες.

Θα μου επιτρέψετε να πω ότι κατ' αρχήν υπάρχει μία ιδεολογική τρομοκρατία. Οποιος τυχόν διαφωνήσει με το συγκεκριμένο περιεχόμενο διατάξεων σχεδίου νόμου, θεωρείται ότι έμμεσα δεν καταδικάζει την τρομοκρατία, για να μην πούμε ότι τη συμπαθεί κιόλας. Αυτό είναι ιδεολογική τρομοκρατία που επιχειρήθηκε και πάλι εδώ μέσα και την οποία αρνούμαι. Οταν ως εισηγητής του ΠΑΣΟΚ το 1990 επιχειρηματολογούσα εναντίον του τρομονόμου - και μάλιστα ο όρος τρομονόμος για τον τότε νόμο είναι δικός μου - επισήμανα και τότε ότι επιχειρείτο ιδεολογική τρομοκρατία σε όσους είχαν διαφωνίες για λόχους αρχής στις ρυθμίσεις του νόμου, που είδατε πού κατέληξαν και πόσο δικαίωσαν όσους εξ ημών τον είχαμε τότε στιγματίσει ως τρομονόμο.

Εγώ βέβαια δεν πρόκειται να καλυφθώ από αυτήν την ιδεολογική τρομοκρατία και θα πω τις αντιρρήσεις μου, έστω και μετά την ψήφιση επί της αρχής του νόμου. Δε θα αμφισβητήσω ότι το σχέδιο νόμου υπέστη βελτιώσεις από τότε που εμφανίστηκε έως σήμερα. Αλλά παραμένουν ακόμα ορισμένα σημεία τα οποία είναι πάρα πολύ σοβαρά.

Κατ' αρχήν είναι αντισυνταγματική κατ' εμέ ευθέως η διάταξη που παραπέμπει όλες αυτές τις υποθέσεις στο δικαστήριο των τακτικών δικαστών και τις αφαιρεί από το δικαστήριο των ενόρκων, δηλαδή από το μεικτό ορκωτό. Ο κανόνας που θεσπίζει το Σύνταγμα είναι η υπαγωγή των υποθέσεων αυτών στο μεικτό ορκωτό. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Μόνο κατ' εξαίρεση μπορεί. Και εδώ δεν πρόκειται περί εξαιρέσεως, αλλά περί μεταβολής της εξαιρέσεως σε κανόνα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το σχετικό άρθρο μιλά για αρμοδιότητα των ορκωτών για τα πολιτικά εγκλήματα. Και είτε αρέσει είτε όχι και εγώ δε διστάζω να πω ότι επειδή αποδέχομαι την υποκειμενική θεωρία περί πολιτικού εγκλήματος, τα εγκλήματα που διαπράττονται, ακόμα και τα βαρύτερα, όταν έχουν πολιτικά κίνητρα και πολιτικούς στόχους, είναι καθαρά πολιτικά εγκλήματα. Και αρμοδιότητα επ' αυτού έχουν μόνο τα μεικτά ορκωτά σύμφωνα με το Σύνταγμα.

Επιπλέον θα ήθελα να προσθέσω ότι καμιά ένδειξη ή απόδειξη δεν υπάρχει ότι οι δικαστές είναι πιο γενναίοι από τους ενόρκους. Αντιθέτως είναι και πιο ευάλωτοι διότι ανεβαίνουν μονίμως στην έδρα, ενώ ο ένορκος κληρώνεται μια φορά να δικάσει».

Στη συνέχεια αναφερόμενος σε κάποιο δημοσίευμα, σημειώνει:

«Είναι η "Ελευθεροτυπία" κύριε Υπουργέ, στις 6 Δεκεμβρίου 1995. "Η λίστα της ντροπής". Σε δίκη όπου έχει καταμηνυθεί δημοσιογράφος του "Ελεύθερου Τύπου", ο κ. Ζήσης, ο δημοσιογράφος προσκομίζει έγγραφο της ΕΥΠ με κατάλογο 251 ατόμων που παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ ως ύποπτοι για συμμετοχή στην τρομοκρατία. Ανάμεσά τους ο κ. Παναγιώτης Κρητικός, ο κ. Σήφης Βαλυράκης, ο κ. Μανώλης Γλέζος κ.ο.κ. Εδώ είναι ο κατάλογος των 251 ατόμων.

Αυτό το έγγραφο κατετέθη επισήμως στο δικαστήριο. Και αν δεν κάνω λάθος, αθωώθηκε ο δημοσιογράφος, διότι επικαλείτο επίσημο δημόσιο έγγραφο. Ορίστε, κύριοι, δεν έβγαλα εγώ από το νου μου ότι είναι αυτοί ύποπτοι. Να, έχω έγγραφο της ΕΥΠ.

Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, με το εξής: Βλέπω εδώ μια δήλωση του υπουργού Δημόσιας Τάξης του κ. Χρυσοχοΐδη, που με ανησυχεί ακόμη περισσότερο. Λέγει ο κ. Χρυσοχοΐδης: "Ο τρομονόμος θα πάρει την τελική του μορφή στην πράξη". Αυτή την πράξη φοβάμαι πάρα πολύ.

Επίσης, βλέπω τίτλους σε εφημερίδες ότι η CIA, αλλά και ο υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ ζητούν συλλήψεις και παραπομπές για την τρομοκρατία. Δε ζητούν τους ενόχους, διέκοψα χθες τον κ. Σκυλλάκο. Ζητούν συλλήψεις και παραπομπές. Δεν τους ενδιαφέρει. Είναι η χώρα του Σάκο και του Βαντσέτι, που δεν τους νοιάζει στην ουσία και αν την πληρώνουν αθώοι. Αυτό επιδιώκουν και τώρα και γι' αυτό πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί. Εν πάση δε περιπτώσει, εγώ δεν μπορώ να ψηφίσω αυτό το σχέδιο νόμου».