Την ανάγκη η λαϊκή δυσαρέσκεια να μην πάρει το χαρακτήρα της εκδίκησης προς το ΠΑΣΟΚ και της τιμωρίας του με την ενίσχυση της ΝΔ, αλλά το χαρακτήρα τιμωρίας και των δυο και της επιλογής ενός διαφορετικού δρόμου που δεν περνάει ούτε από το ένα κόμμα, ούτε από το άλλο, επισήμανε χτες η Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας για τα ζητήματα της επικαιρότητας στον «Αθήνα 9.84».

Μεταξύ άλλων η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κλήθηκε να απαντήσει στο αν το ΚΚΕ ανησυχεί για ενδεχόμενη επίθεση στο επικοινωνιακό επίπεδο και σημείωσε: «Η επίθεση θα είναι σκληρή. Εμείς πιστεύουμε ότι θα κλιμακωθεί με όλα τα μέσα και τα μέτρα. Ομως δε θα είναι μόνο απέναντι στο ΚΚΕ ή σε κόμματα. Η πιο σκληρή επίθεση θα εκδηλωθεί στο μαζικό κίνημα, στο εργατικό κίνημα, στο αγροτικό, στους μικρομεσαίους».

«Με αυτή την έννοια - συνέχισε - αυτό που κατά τη γνώμη μας έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι να κατανοήσει ο λαός, όσο μπορεί, τη δύναμή του και την ανάγκη να εγκαταλείψει και τα δύο κόμματα. Η λαϊκή δυσαρέσκεια δεν πρέπει να πάρει το χαρακτήρα μιας εκδίκησης απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τιμωρίας μέσω της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά πρέπει να πάρει το χαρακτήρα τιμωρίας και των δυο και επιλογή ενός διαφορετικού δρόμου που δεν περνάει ούτε από το ένα κόμμα, ούτε από το άλλο».

Σε ερώτηση για την κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς, η Αλ. Παπαρήγα απάντησε: «Πρέπει να κατανοηθεί ευρύτερα αυτό το ζήτημα. Στην επικαιρότητα ξέρετε ποιο ζήτημα είναι; Είναι ποια η στρατηγική αντιπαράθεσης όχι με το ΠΑΣΟΚ, αλλά με την κυρίαρχη πολιτική που ακολουθείται σήμερα στη χώρα μας. Στρατηγική αντιπαράθεσης και αντεπίθεσης απαιτείται σήμερα.

Το πρώτο πράγμα: Προς ποια κατεύθυνση βρίσκεται η διέξοδος, ο άλλος δρόμος, η λύση. Αυτό είναι το πρώτο ζήτημα και όχι να συζητήσουμε την κοινή δράση κάποιων. Δεν τα αντιπαραθέτω τα δύο σε καμία περίπτωση. Γιατί όταν μιλάς για αντιπαράθεση και αντεπίθεση, από κάποιους θα γίνει.

Ομως πιστεύω ότι η συζήτηση έτσι όπως διεξάγεται σήμερα υπό την ηγεμονία του Συνασπισμού και ορισμένων φίλων του -παραγόντων εννοώ, δε μιλώ για πολιτικές δυνάμεις - ετσιθελικά και σκοπίμως κρύβει τη γραμμή αντιπαράθεσης και λέει "ελάτε να έχουμε κοινή δράση με βάση τη συγκυρία". Η κοινή δράση με βάση τη συγκυρία πρέπει να εκδηλώνεται στους κόλπους του κινήματος και με τη διακριτή παρουσία και στήριξη των κομμάτων, έτσι που ο κόσμος να καταλαβαίνει ποιο κίνημα και από ποια κόμματα στηρίζεται».

Στο «γιατί όχι και στο επίπεδο πολιτικών δυνάμεων», η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε «γιατί μέσα στο κίνημα φαίνεται τι πιστεύει ο καθένας και πώς το πιστεύει» και συνέχισε αναφερόμενη στο Ασφαλιστικό: «Στο Ασφαλιστικό έχουμε πολλές σοβαρές διαφορές με το Συνασπισμό. Καθαρά πράγματα. Αυτές οι πολιτικές διαφορές που έχουμε με το Συνασπισμό στο Ασφαλιστικό, μέσα στο κίνημα μπορούν να μην είναι τόσο καταλυτικές, με την έννοια ότι μέσα στο κίνημα συμμετέχουν μάζες, διαμορφώνονται αποφάσεις με όρους κινήματος.

Στο πολιτικό επίπεδο υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις για τη συνεργασία από ό,τι στο μαζικό επίπεδο. Αρα εμείς μιλάμε για κοινή δράση μέσα στο κίνημα, μέσα σε συσπειρώσεις και μέτωπα συνεργασίας γύρω από συγκεκριμένα θέματα, που κι αυτά πρέπει να έχουν μια κατεύθυνση.

Να σας πω πάνω στο θέμα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Γιατί δεν παίρνει θέση η ηγεσία του Συνασπισμού στην επέκταση που έχει ο μεγαλοεπιχειρηματικός ιδιωτικός τομέας; Γιατί γίνονται αυτές οι αγορές, αυτές οι συγχωνεύσεις, αν δεν προσβλέπουν σε μεγάλη κερδοφορία στον τομέα της συνταξιοδότησης και της υγείας; Θα λέμε για ένα δημόσιο σύστημα υγείας και θα κλείνουμε τα μάτια μας σε αυτά;

Στο μαζικό επίπεδο, εκεί μέσα στο μαζικό κίνημα, είναι ακόμη μεγαλύτερη η ποικιλία απόψεων. Είναι κανείς με μία έννοια πιο ανεκτικός και εμείς είμαστε πιο ανεκτικοί. Στο πολιτικό επίπεδο δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον κόσμο ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε και να συρρικνώσουμε τη συμφωνία σε δυο τρία αιτήματα που είναι και πιο πίσω και από το μαζικό κίνημα σήμερα.

Ο Συνασπισμός παίζει το χαρτί της συνεργασίας χωρίς να τη θέλει, ούτε με το ΚΚΕ ούτε με το ΔΗΚΚΙ. Εμείς π.χ. λέμε: με το ΔΗΚΚΙ έχουμε διαφορές σε ζητήματα, ωστόσο βλέπουμε και μπορούμε να συνεργαστούμε σε διάφορα μέτωπα.

Τι λέει ο Συνασπισμός στις επίσημες θέσεις του; Μιλάει για ΔΗΚΚΙ λαϊκιστικό, εθνικιστικό κλπ. Τι λέει για το ΚΚΕ; Δογματικό και μέχρι για ανθρώπους που συμπράττουν με την Εκκλησία, με τον Χριστόδουλο και τη Νέα Δημοκρατία. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Δείτε τις τοποθετήσεις που κάνει το Συνέδριο του Συνασπισμού, δε λέει για διαφορές που έχουμε. Αυτό, είναι σωστό να τις πει και δεν είναι και μεμπτό να υπάρχουν.

Ο Συνασπισμός αποβλέπει σε μία οξυμένη αντιπολιτευτική τακτική απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, χωρίς όμως να είναι επί της ουσίας οξυμένη η αντίθεσή του με τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ. Προσβλέπει στη διαπραγμάτευση όρων συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ σε μια κυβέρνηση αλά Ζοσπέν. Εμείς δεν μπορούμε να καθίσουμε να συζητάμε. Είναι στρατηγική διαφορά. Εάν συμφωνούμε στο θέμα του "τρομονόμου", κοινή δράση μπορούμε να έχουμε. Οχι να κάνουμε πολιτικές επισκέψεις για να δημιουργούμε αυταπάτες στον κόσμο.

Να σας πω ένα παράδειγμα. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κοινή πρόταση στη Βουλή και να ζητήσουμε ονομαστική ψηφοφορία; Εμείς δεν το θέλαμε; Να σας πω και κάτι; Δε βγήκαμε να το επικρίνουμε αυτό. Γιατί λέμε ότι δε χρειάζεται συνεχώς να ξύνουμε πληγές και να οξύνουμε. Προέχει η κοινή δράση για τον "τρομονόμο"».

Αναφορικά με την πολιτική συνεργασιών, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: «Η πολιτική συνεργασιών έχει εκφραστεί στη συμβολή μας - που δεν έχουμε μονοπώλιο - στη συγκρότηση του ΠΑΜΕ, που δεν είναι μια παράταξη. Είναι μια συσπείρωση σωματείων, μια συσπείρωση δυνάμεων. Αυτή η συσπείρωση βοήθησε, άσκησε πίεση στα όργανα της ΓΣΕΕ παράλληλα και με τη συμμετοχή μας σε συνεδριάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων τη ΓΣΕΕ; Ασκησε πίεση;

Τη συσπείρωση δυνάμεων για θέματα συνδικαλιστικών και πολιτικών ελευθεριών που μπορεί να γίνει ακόμη ευρύτερη, γιατί να την ταυτίσουμε με δυνάμεις, αυτό που λέγεται Αριστερά; Μπορεί εκεί να εκφραστούν και άνθρωποι οι οποίοι δεν ταυτίζουν τον εαυτό τους ούτε με το ΚΚΕ ούτε και την Αριστερά γενικότερα, που θέλουν όμως να δράσουν πολιτικά. Επομένως είναι συσπειρώσεις. Δεν είναι ακόμη πόλος προς εναλλακτική λύση. Βεβαίως, δεν είναι. Αλλά είναι ρυάκι, είναι δρόμοι.

Τι στάση κρατά η ηγεσία του Συνασπισμού σε αυτά; Εχει μέτωπο. Δε μου λέτε πώς μπορεί να κατηγορεί το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, την ΑΚΟΑ για διασπαστική πολιτική στο συνδικαλιστικό κίνημα και να σου λέει "θέλω να τα βρούμε στην Κοινωνική Ασφάλιση". Μα, γίνονται αυτά τα πράγματα;».

Σχετικά με το αν το ΚΚΕ θα διευρύνει την πολιτική συμμαχιών του ενόψει των εκλογών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σημείωσε: «Σας είπα ναι και το εννοούμε. Βεβαίως οι Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές πρέπει να υπηρετήσουν δύο στόχους: και τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις και τα προβλήματα που συνδέονται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Δηλαδή και να δώσουν γενικότερο πολιτικό μήνυμα, οπότε περιέχει και το τοπικό αυτοδιοικητικό - ας το πω έτσι - αλλά και αυτοί οι οποίοι ενδεχομένως είναι λίγο σκεπτικιστές για το γενικότερο πολιτικό ζήτημα να ψηφίσουν με κριτήριο τα προβλήματα που συνδέουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όχι το κυκλοφοριακό ή το περιβαλλοντικό, αλλά το γεγονός ότι ο θεσμός αυτός έχει μετατραπεί σ' ένα μηχανισμό περάσματος και αποκέντρωσης της κυρίαρχης πολιτικής.

Στο κυκλοφοριακό τα βρίσκουμε όλοι. Μπορεί να τα βρούμε και με ένα Νεοδημοκράτη συγκοινωνιολόγο και με ένα ΠΑΣΟΚο συγκοινωνιολόγο. Αυτό είναι το θέμα;».