Μέχρι και χορήγηση άδειας σε λατομεία να επεκτείνουν τη λειτουργία τους σε όμορες δασικές εκτάσεις, δάση ακόμα και σε εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες, προβλέπει το δασοκτόνο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, του οποίου η εξέταση συνεχίστηκε και χτες στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Χτες, συγκεκριμένα, έγιναν δύο διαδοχικές συνεδριάσεις, όπου στην πρώτη έγινε συζήτηση με φορείς και στη δεύτερη συζήτηση επί των άρθρων.

Το νομοσχέδιο έχει τίτλο «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις» και τα όσα προωθεί είναι προσαρμοσμένα σε κατευθύνσεις και οδηγίες της ΕΕ με στόχο την παραπέρα εμπορευματοποίηση της γης και τη συγκέντρωσή της σε μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις ταυτόχρονα με την αλλαγή χρήσης της.

Από την πλευρά των φορέων αυτοί που εκτίμησαν ότι το νομοσχέδιο κινείται σε θετική κατεύθυνση ήταν οι εκπρόσωποι των βιομηχανιών Αττικής και οι δήμαρχοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Διαφωνίες εξέφρασαν σύλλογοι κατοίκων και επιστημονικοί φορείς.

Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση της Γεωργίας Νίκα, από τον Σύλλογο «Ανοιχτή Συνέλευση Αττάλου - Αγ. Νικολάου». Οπως σημείωσε, σε άρθρα του το νομοσχέδιο προβλέπει ότι «τα μικρά οικόπεδα επιβαρύνονται με μεγαλύτερο ποσοστό εισφοράς γης και ταυτόχρονα μειώνεται στα μεγαλύτερα οικόπεδα. Δηλαδή, μέχρι 250 τετραγωνικά ήταν 10% και με το νέο νομοσχέδιο γίνεται 15%». Ενώ η εισφορά σε γη για πάνω από 10 στρέμματα μειώνεται κατά 10%. «Πόσο δίκαιο μπορεί να είναι αυτό για το λαϊκό κόσμο;», ρώτησε.

Ο Νίκος Μπόκαρης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, αλλά και εκπρόσωπος του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, παρουσίασε τη διάταξη που αφορά την αλλαγή χρήσης γης σε δασικές περιοχές εισάγοντας τον όρο του «θετικού περιβαλλοντικού ισοζυγίου». «Αυτό δεν μας βρίσκει καθόλου σύμφωνους, γιατί δεν είναι δυνατή η επίτευξη θετικού περιβαλλοντικού ισοζυγίου, όταν έχει εκχερσωθεί ένα δάσος μεγάλης ηλικίας και ικανού ύψους του, στο οποίο υπήρχε η οργανική ενότητα της δασικής βλαστήσεως, της χλωρίδας και της πανίδας, και από την άλλη μεριά να συζητάμε για περιβαλλοντικό ισοζύγιο με τη φύτευση φυταρίων δύο ή τριών ετών και ύψους 30 - 40 εκατοστών και μάλιστα αμφιλεγόμενης επιτυχίας πολλές φορές».

Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, Δ. Μανωλάκου, η οποία από την πρώτη στιγμή απαίτησε την απόσυρσή του, καταψήφισε και όλα τα άρθρα του τονίζοντας ότι η γη δεν είναι εμπόρευμα. «Για μας η λύση είναι η κοινωνικοποίηση της γης ώστε με κεντρικό σχεδιασμό να γίνει αξιοποίησή της υπέρ των λαϊκών αναγκών και όχι να πλημμυρίζουν πόλεις, να πνίγονται και να χάνονται άνθρωποι λόγω ανυπαρξίας υποδομών και μέτρων αντιπλημμυρικής προστασίας. Και βεβαίως συμβάλλει σε αυτό και η καταστροφή των δασών».