Ε, αφού έχουμε τη «συνδρομή» των ΗΠΑ, όλα καλά...
Περισσέψανε τις τελευταίες μέρες τα πανηγύρια για την «πρωτοφανή και καταλυτική στήριξη των ΗΠΑ στην Ελλάδα και τη νέα κυβέρνηση»: Από τα non-paper της ίδιας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα πρωτοσέλιδα της «Αυγής», μέχρι τις αναλύσεις των «ναυαρχίδων» του αστικού Τύπου, παντού υπογραμμίζονται το «ενδιαφέρον» του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα, για την Ελλάδα και οι αναφορές του σχετικά με το ότι «δεν μπορεί να ξεζουμίζουμε έναν λαό»... Στην ίδια ακριβώς βάση, φωτογραφίζοντας αυτό το «ενδιαφέρον», ο Αλ. Τσίπρας έσπευσε να σημειώσει χτες ότι «δεν περίμενα ότι θα υπήρχαν τόσο ισχυρές δυνάμεις που θα συνδράμουν το έργο της ελληνικής κυβέρνησης».
Με δυο λόγια, λένε στο λαό πως η ζωή του θα πάει προς το καλύτερο, γιατί πλέον έχουμε «γερές πλάτες», αμερικάνικες, να μας στηρίζουν...
Προφανώς, δηλαδή, η ζωή του λαού μας θα πάρει την «πάνω βόλτα», όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη ζωή του λαού στις ίδιες τις ΗΠΑ, όπου σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάκαμψης - στη «μητρόπολη» του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος μάλιστα και όχι σε καμιά... «κατεχόμενη» χώρα - 46,5 εκατομμύρια άνθρωποι τρέχουν στα συσσίτια για να επιβιώσουν, εκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν την απόλυτη εξαθλίωση της έλλειψης στέγης, της ανεργίας, της δουλειάς με μισθούς πείνας...
Προφανώς, με τέτοιες «ισχυρές δυνάμεις να μας συνδράμουν», η ζωή του ελληνικού λαού θα πάει ασφαλώς προς το καλύτερο, όπως άλλωστε προς το καλύτερο πήγε η ζωή όλων των λαών και των χωρών, σε όλο τον κόσμο αλλά και ειδικά στην περιοχή μας, για τις οποίες έδειξαν «πρωτοφανές ενδιαφέρον» οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, είτε με την κυβέρνηση Ομπάμα, είτε με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις (βλ., για παράδειγμα, Ουκρανία, Γιουγκοσλαβία, Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή κ.ά.), με πλήθος παραδείγματα από την ίδια την πρόσφατη ελληνική Ιστορία να το αποδεικνύουν: Εμφύλιος, «μετεμφυλιακό κράτος», χούντα, «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, διχοτόμηση και τουρκική κατοχή στην Κύπρο...
Ειδικά οι τρέχουσες εξελίξεις στην Κύπρο - από όπου μάλιστα έκανε και τις σχετικές χτεσινές δηλώσεις που προαναφέραμε ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας - μας προσφέρουν ένα πολύ χαρακτηριστικό και ακόμα πιο «φρέσκο» παράδειγμα για τα «καλά» που φέρνουν στους λαούς η «συνδρομή» και η «διαμεσολάβηση» των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, καθώς και η στοίχιση πίσω από τα συμφέροντα που αυτές υπηρετούν: Το γεγονός ότι η κυβέρνηση Ομπάμα διατύπωσε δημόσια αρκετές φορές το «ενεργό ενδιαφέρον» της για την «ταχεία επίλυση» του Κυπριακού, στο φόντο της αυξανόμενης γεωστρατηγικής σημασίας της Κύπρου και των ενδείξεων για ύπαρξη σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων εντός της κυπριακής ΑΟΖ, παρουσιάστηκε ως «ιστορικό παράθυρο ευκαιρίας» που δεν πρέπει να περάσει ανεκμετάλλευτο. Πού οδηγήθηκαν τελικά οι εξελίξεις: Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» αλωνίζει παράνομα εντός της κυπριακής ΑΟΖ, η ευρύτερη θαλάσσια περιοχή έχει γεμίσει από στόλους πολεμικών πλοίων στο φόντο των εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στη δίνη των οποίων περιπλέκεται όλο και βαθύτερα το Κυπριακό, ενώ ο γγ του ΝΑΤΟ νομιμοποιώντας τις τουρκικές προκλήσεις καλεί «όλα τα εμπλεκόμενα μέρη» να δείξουν «αυτοσυγκράτηση»...
Με δυο λόγια: Η πείρα του λαού επιβεβαιώνει ότι ποτέ δεν τον ωφέλησαν οι «πλάτες» ή η προσδοκία για τη «συνδρομή» του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή, των ΗΠΑ ή οποιουδήποτε άλλου, ακριβώς γιατί η «συνδρομή» αυτή αφορά πάντα τα συμφέροντα των μονοπωλίων, τα οποία προϋποθέτουν την ένταση της εκμετάλλευσης των λαών.
Οπως επισημαίνει και το χτεσινό σχόλιο του ΚΚΕ, όποια κι αν είναι η έκβαση του πολέμου ισχυρών συμφερόντων που εξελίσσεται στο εσωτερικό της ΕΕ, με την ενεργό εμπλοκή και των ΗΠΑ, για το ποιος θα βγει κερδισμένος από την κρίση και τη διαχείριση των κρατικών χρεών, ενός πολέμου στον οποίο είναι ενταγμένη και η διαπραγμάτευση της νέας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου, τα θύματα θα είναι οι λαοί.
Οσο οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα στοιχίζονται πίσω από το ένα ή το άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο, είτε αυτό λέγεται Γερμανία με κυβέρνηση Μέρκελ, είτε λέγεται ΗΠΑ με κυβέρνηση Ομπάμα, θα οδηγούνται σε νέες θυσίες, θα διαλέγουν ανάμεσα σε όσους διαπραγματεύονται τους νέους όρους της σφαγής τους. Η πραγματική «άσπρη μέρα» για το λαό θα έρχεται πιο κοντά μονάχα στο βαθμό που χαράζει τη δική του αυτοτελή γραμμή πάλης, για την ανάκτηση των απωλειών του, για ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, για το άνοιγμα του δρόμου για τη ριζική ανατροπή, για την οικοδόμηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.
Γ. Ε.
Feeds
Δε ζητά καμιά απολύτως ονομαστική διαγραφή του χρέους 
