Χωματερή στην Αργολίδα (φωτ. αρχείου)

Στο κείμενο της Ερώτησης επισημαίνεται:

«Σε ολόκληρη την Πελοπόννησο και ιδιαίτερα στην Τρίπολη και πολλές άλλες πόλεις της Αρκαδίας, οι εργαζόμενοι βιώνουν τις τραγικές συνέπειες ενός μεθοδευμένου αδιεξόδου στη διαχείριση των απορριμμάτων, που πλήττει το λαό της περιοχής. Δυόμισι χρόνια η διοίκηση της Περιφέρειας έχει κλείσει όλους τους ΧΑΔΑ, προς όφελος των εργολάβων, ενώ τεράστιοι όγκοι απορριμμάτων σε αποσύνθεση απειλούν την υγεία, ακόμη και τη ζωή των κατοίκων. Ολη η Πελοπόννησος, οι πόλεις και τα χωριά της Αρκαδίας ειδικότερα, έχουν μεταβληθεί σε ανοιχτούς σκουπιδότοπους. Δεκάδες εκατομμύρια θα δαπανηθούν για τις εγκαταστάσεις προσωρινής διαχείρισης μέχρι ο ιδιωτικός φορέας σύμπραξης να φτιάξει τις εγκαταστάσεις του και πάρει "προίκα" αυτές τις μονάδες, όπως πιστοποιείται και από την Υπουργική Απόφαση που προετοιμάστηκε από την προηγούμενη και υπογράφτηκε από τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για χρηματοδότηση 14 δήμων της περιφέρειας για εγκαταστάσεις προσωρινής διαχείρισης των απορριμμάτων. Η κυβέρνηση, διά στόματος αρμόδιου υπουργού, τάσσεται υπέρ της επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων».

Επίσης, επισημαίνεται πως «η δραματική και επικίνδυνη κατάσταση ειδικά στο Δήμο Τρίπολης, συνιστά μεθοδευμένο σχέδιο ώστε υπό την πίεση των σωρών των απορριμμάτων, οι κάτοικοι της περιοχής να αποδεχτούν την ανάθεση της διαχείρισής τους στους ιδιώτες. Με την παράδοση της διαχείρισης των απορριμμάτων στην ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ το κόστος τουλάχιστον θα πενταπλασιαστεί για να έχει εγγυημένη κερδοφορία η επιχείρηση. Το κόστος θα φορτώνεται πλέον σχεδόν στο σύνολό του στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας, πολλαπλασιάζοντας τα "ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας". Η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται και επικροτεί το αντιλαϊκό ευρωενωσιακό πλαίσιο για τα απόβλητα, ειδικότερα την οδηγία - πλαίσιο 2008/98, που στοχεύει στην κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων μέσω της εμπορευματοποίησης των απορριμμάτων».

Ετσι, ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πώς τοποθετείται στα επείγοντα λαϊκά αιτήματα που αφορούν τα εξής:

«Να μην εμπορευματοποιηθεί η διαχείριση των απορριμμάτων, που μετατοπίζει τα βάρη στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και φόρους. ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση, στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης. Η διαχείριση των απορριμμάτων να γίνεται μέσα από Ενιαίο Κρατικό Φορέα, χωρίς καμία ανάμειξη ιδιωτών, χωρίς καμία επιβάρυνση των δημοτών. Ο Φορέας αυτός μπορεί να προχωρήσει με επιστημονικά κριτήρια να κάνει τις χωροθετήσεις, θα σέβεται την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον. Μόνο τότε θα είναι δυνατό να επιλέγονται με ενιαίο σχεδιασμό σε όλη τη χώρα μέθοδοι διαχείρισης που οι δήμοι είτε μόνοι τους είτε σε διαδημοτική συνεργασία θα μπορούν να προχωρήσουν σε διαλογή στην πηγή, σε ανακύκλωση, σε κομποστοποίηση, να έχουν έσοδα που θα διατεθούν για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Σε αυτήν την κατεύθυνση μπορούν να διασφαλιστούν και πλήρη εργασιακά δικαιώματα όλων των εργαζομένων στον κλάδο χωρίς όρους και προϋποθέσεις».