Συνεχίστηκε και αυτή τη βδομάδα η κατάπαυση του πυρός μετά την αποχώρηση των βαρέων όπλων στην Ανατολική Ουκρανία, κατ' εφαρμογήν της συμφωνίας - συμβιβασμού του Μίνσκ της 12ης Φλεβάρη, που υπέγραψαν οι εκπρόσωποι της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου και οι ηγέτες των ρωσόφωνων πολιτοφυλάκων. Βεβαίως, το γεγονός αυτό πάει παράλληλα με τα μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια του ΝΑΤΟ στη Δυτική Ουκρανία και τη Μαύρη Θάλασσα, με τη Ρωσία να πραγματοποιεί σε απάντηση, επίσης, μεγάλα γυμνάσια στην Βαλτική, στην Κριμαία και στα σύνορα με την Ουκρανία, που επιβεβαιώνουν ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί μια νέα στρατιωτική κλιμάκωση. Αλλωστε, η αιτία της αιματηρής σύγκρουσης στην Ουκρανία κάθε άλλο παρά έχει εξαλειφθεί. Η διαπάλη, τόσο σε επίπεδο εγχώριας αστικής τάξης όσο και ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα (ΕΕ, ΗΠΑ και καπιταλιστική Ρωσία), για τη γεωστρατηγική θέση της χώρας και το σημαντικό ανεκμετάλλευτο πλούτο της (όχι τυχαία στο ανατολικό τμήμα, που εκφράστηκε η σύγκρουση, βρίσκεται ο μεγαλύτερος ορυκτός πλούτος) είναι αυτή που ματώνει τα λαϊκά στρώματα. Και, βεβαίως, τα πολλά προβλήματα που έφερε η καπιταλιστική βαρβαρότητα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, πολλαπλασιάστηκαν από την ιμπεριαλιστική επέμβαση πριν ένα χρόνο και τον πόλεμο που ακολούθησε.

Οπως όλα δείχνουν, το επόμενο πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές θα είναι ο καθορισμός και η διαδικασία απόδοσης του καθεστώτος αυτονομίας στις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, όπως προβλέπει η συμφωνία του Μίνσκ. Οχι τυχαία το ζήτημα αυτό ανέδειξαν την Παρασκευή οι επικεφαλής των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, Αλεξάντερ Ζακχρατσένκο και Ιγκόρ Πλοτνίτσκι, που διαμαρτυρήθηκαν στην καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ και τον Πρόεδρο της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, καλώντας τους να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση του Κιέβου για να τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις της. Το ουκρανικό κοινοβούλιο ως την Παρασκευή δεν είχε προχωρήσει στη νομοθετική διευθέτηση που προβλέπονταν ως το επόμενο βήμα μετά την απομάκρυνση των βαρέων όπλων, που και οι δυο πλευρές βεβαιώνουν ότι έχει ολοκληρωθεί. Το ποιες ακριβώς θα είναι οι περιοχές που θα έχουν το καθεστώτος αυτονομίας, είναι και θα συνεχίσει να είναι σημείο τριβής.

Σε ό,τι αφορά την πιθανή ανανέωση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας για την κατάσταση στην Ουκρανία και την ενσωμάτωση της Κριμαίας, ανώτερος αξιωματούχος της ΕΕ, που δε θέλησε να κατονομαστεί, εκτίμησε ότι δεν αναμένεται στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ αυτή την βδομάδα να αποφασιστεί διεύρυνσή τους. Εκτιμάται ότι η όποια απόφαση θα αναβληθεί ως τον Ιούλιο. Χαρακτηριστική είναι και η δήλωση την Παρασκευή του Σλοβάκου πρωθυπουργού, Ρόμπερτ Φίτσο, ότι «η επιβολή νέων ή η παράταση των υφιστάμενων οικονομικών κυρώσεων είναι κάτι που δε θα συνέβαλε να τηρηθεί η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στην Ανατολική Ουκρανία». Αυτή η επιφυλακτικότητα, ωστόσο, είναι έκφραση των αντιτιθέμενων συμφερόντων των αστικών τάξεων της ΕΕ, ανάλογα με το βαθμό διασύνδεσης των μονοπωλίων των χωρών της με αντίστοιχα της Ρωσίας, που με την εξέλιξη στην Ουκρανία έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές σε πολλούς τομείς και λόγο των αντικυρώσεων της ρωσικής κυβέρνησης.

Στην ίδια την Ουκρανία και το κλίμα που έχει διαμορφωθεί, χαρακτηριστική είναι η καταγγελία του ΚΚ Ουκρανίας. Με ανακοίνωσή του, καταγγέλλει ότι στις 12/3, στις 3 το μεσημέρι, στο κέντρο της πόλης Λουτσκ, απήχθη ο δεύτερος Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής του Βολίν, Αλεξάντερ Κονονόβιτς, μπροστά στα ματιά της συζύγου του. Οπως καταγγέλλεται, τον χτυπήσαν και τον έσπρωξαν σε ένα αμάξι που έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση, ενώ σημειώνεται ότι οι δράστες είναι φίλο-φασιστικές δυνάμεις που έδρασαν με γνώση των μυστικών υπηρεσιών. Υπενθυμίζεται, επίσης, ότι στις 27/2 η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου κατηγόρησε τους αδελφούς Αλεξάντερ και Μιχαήλ Κονονόβιτς για «αποσχίστηκες πράξεις επειδή οργάνωσαν ανθρωπιστική βοήθεια για τα παιδιά του Ντονμπας, που υποφέρουν από τις επιθέσεις του ουκρανικού στρατού σε κατοικημένες περιοχές».

Το ΚΚ Ουκρανίας θεωρεί «την απαγωγή του Αλεξάντερ Κονονοβιτς και τη δίωξη των 2 αδελφών για αποσχίστηκες πράξεις ως μια προσπάθεια της κυβέρνησης να εκφοβίσει τους κομμουνιστές που ανοικτά εναντιώνονται στον πόλεμο και επιδιώκουν την ειρήνη».