Την ερχόμενη Τρίτη, 17 Μάρτη, πραγματοποιούνται στο Ισραήλ οι εκλογές για την 120μελή Κνεσέτ (Βουλή), με τα 5.881.000 Εβραίους και Αραβες Ισραηλινούς εγγεγραμμένους ψηφοφόρους να προσέρχονται στα 10.372 εκλογικά κέντρα.

Την ψήφο του ισραηλινού εκλογικού κόμματος διεκδικούν αυτή τη φορά 26 κόμματα και εκλογικοί συνασπισμοί, με το πλαφόν για την είσοδο στη Βουλή να είναι στο 3,25%, με την εκλογική διαδικασία να εποπτεύεται από την Κεντρική Εκλογική Επιτροπή, με προεδρεύοντα τον Ισραηλινό Αραβα δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Σελίμ Τζουμπράν. Ο αρχηγός του κόμματος ή του εκλογικού συνασπισμού που θα εκλέξει τους περισσότερους βουλευτές θα πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση σε 28 μέρες, μόλις πάρει την εντολή από τον Πρόεδρο του Ισραήλ. Σε κάθε περίπτωση, για να συγκροτηθεί ισραηλινή κυβέρνηση χρειάζεται μια πλειοψηφία τουλάχιστον 61 βουλευτών.

Οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις, που δημοσιοποιήθηκαν την Παρασκευή, έδειχναν, αφενός, πως το ποσοστό των αναποφάσιστων παράμενε στο διόλου ευκαταφρόνητο 20%, αφετέρου, επιβεβαίωνε ως πιθανότερη πρώτη δύναμη στη νέα Βουλή τον «κεντροαριστερό» εκλογικό συνασπισμό «Σιωνιστική Ενωση». Η «Σιωνιστική Ενωση» συγκροτείται από το αντιπολιτευόμενο σοσιαλδημοκρατικό «Εργατικό Κόμμα» του Ισαάκ Χέρτζοκ και το κεντρώο κόμμα «Χατνούα» της πρώην υπουργού Τζίπι Λίβνι. Η «Σιωνιστική Ενωση», ανέφεραν οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις, αναμένεται να βγάλει τουλάχιστον 24 βουλευτές και εάν καταφέρει να βρει συμμάχους μεταξύ μικρότερων αντιπολιτευόμενων κομμάτων θα μπορούσε να πάρει εντολή σχηματισμού της επόμενης ισραηλινής κυβέρνησης.

Στον αντίποδα είναι το κυβερνών «δεξιό» κόμμα «Λικούντ» του απερχόμενου πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου, που εμφανίζεται να εξασφαλίζει έως 21 έδρες και ο οποίος κατηγορείται, κυρίως από στελέχη του κόμματός του και τον πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, «Μοσάντ», Μέιρ Ντάγκαν, για «καταστροφική» εξωτερική και εσωτερική πολιτική και «αποτυχημένη προεκλογική εκστρατεία». Σε περίπτωση που το κόμμα του Νετανιάχου εκλέξει λιγότερους από 20 βουλευτές, τότε η παραίτηση του απερχόμενου πρωθυπουργού και η έναρξη διαδικασίας για την εκλογή νέου αρχηγού θεωρούνται βέβαιες.

Τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη στη νέα Κνεσέτ αναμένεται να αναδειχθεί η πρωτοεμφανιζόμενη «Κοινή Λίστα», που συγκροτήθηκε στις 22/1/2015 από τους ηγέτες τεσσάρων ετερόκλητων πολιτικά κομμάτων της αραβικής κοινότητας του Ισραήλ που αποτελεί το 20% ενός πληθυσμού περίπου 8.500.000 ατόμων: Του μετώπου «Χαντάς» (Hadash ή «Δημοκρατικό Μέτωπο για Ειρήνη και Ισότητα», που είναι το συμμαχικό σχήμα που συμμετέχει και το ΚΚ Ισραήλ) του 41χρονου δικηγόρου Αϊμαν Οντέχ (που είναι και ο επικεφαλής της «Λίστας»), του κόμματος «Μπάλαντ» (Balad, «Εθνική Δημοκρατική Συμμαχία»), της «Ενωμένης Αραβικής Λίστας» (που χαρακτηρίζεται κυρίως ως ισλαμικό κίνημα) και του κόμματος «Τα'αλ» (γνωστό ως «Αραβικό Κίνημα για την Ανανέωση»). Ο λόγος που συγκροτήθηκε η «Κοινή Λίστα» είναι, όπως δηλώνεται, «η προσπάθεια δυναμικής κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης των Αράβων του Ισραήλ, που προσπαθούσε να εξασθενίσει ή ακόμη και να εξαφανίσει η τελευταία αλλαγή του εκλογικού νόμου που αύξησε το πλαφόν εκπροσώπησης ενός κόμματος στη Βουλή από το 2% (που ήταν εδώ και δεκαετίες) στο 3,25%».

Οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις δείχνουν πως η «Κοινή Λίστα», αφενός, έχει απήχηση και μεταξύ των Εβραίων Ισραηλινών που είναι έντονα δυσαρεστημένοι από τον πόλεμο που εξαπέλυσε τον περασμένο Ιούλη στη Λωρίδα της Γάζας ο πρωθυπουργός Νετανιάχου, αφετέρου, καταδεικνύουν πως θα μπορέσει να εκλέξει έως και 15 βουλευτές. Εάν αυτό επιβεβαιωθεί από τα γεγονότα, τότε η «Κοινή Λίστα» θα αναδειχθεί σε καθοριστικό πολιτικό ρυθμιστικό παράγοντα.

Ο επικεφαλής της «Κοινής Λίστας» και αρχηγός του «Χαντάς», Αϊμάν Οντέχ, σε συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν», ανέφερε ως βασική προτεραιότητά του «την εξασφάλιση πως δε θα ανέβει ξανά στον πρωθυπουργικό θώκο ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου», χαρακτηρίζοντας την απερχόμενη ισραηλινή κυβέρνηση ως «τη χειρότερη των τελευταίων δεκαετιών όχι μόνο γιατί σκότωσε 2.200 Παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας αλλά και εξαιτίας της ρατσιστικής πολιτικής και της αύξησης του οικονομικού χάσματος μεταξύ Ισραηλινών Εβραίων και Αράβων...». Ερωτηθείς για το εάν θα μπορούσε να συνεργαστεί μετεκλογικά με τη «Σιωνιστική Ενωση» του Χέρτζοκ ο Οντέχ δήλωσε: «Δεν είμαστε στο τσεπάκι του Χέρτζοκ αλλά ενδιαφερόμαστε από την άλλη να ακούσουμε τι έχει να πει».

Την τέταρτη θέση ενδέχεται να κατακτήσει το κόμμα «Γες Ατίντ» (Yesh Atid) του πρώην δημοσιογράφου και κεντρώου υπουργού Οικονομικών Γιαΐρ Λαπίντ, ο οποίος είχε εκλεγεί στις προηγούμενες εκλογές υποσχόμενος μέτρα για τη μείωση της ακρίβειας και του μεγάλου κόστους ζωής και κατέληξε να επιβάλει σκληρά, αντιλαϊκά μέτρα λιτότητας, βυθίζοντας την εργατική τάξη ακόμη περισσότερο στο τέλμα... Αυτό μοιραία προκάλεσε σημαντικές απώλειες στα ποσοστά του κόμματος. Ωστόσο, τελευταία το «Γες Ατίντ» άρχιζε να παίρνει τα πάνω του στις δημοσκοπήσεις, όταν ο Λαπίντ πήρε σβάρνα τα τηλεοπτικά «παράθυρα», λανσάροντας ως λύση για την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων της ισραηλινής οικονομίας την άμεση έναρξη ειρηνευτικής διαδικασίας για την επίλυση του παλαιστινιακού... Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως θα μπορούσε να εκλέξει 12 βουλευτές.

Το ακροδεξιό θρησκευτικό κόμμα «Εβραϊκό Σπίτι» (Habayit Hayehudi) είχε καταφέρει να εκλέξει 12 έδρες στις βουλευτικές εκλογές του 2013, με ηγέτη τον υπουργό Οικονομικών Ναφτάλι Μπένετ. Τα τελευταία γκάλοπ το φέρνουν στην πέμπτη θέση και τα προγνωστικά αναφέρουν πως μπορεί να εκλέξει έως 11 βουλευτές.

Ισάριθμους βουλευτές αναμένεται να εκλέξει και το νέο δεξιό κόμμα «Kulanu» που δημιούργησε το Νοέμβρη του 2014 ο πρώην βουλευτής του «Λικούντ», Μόσε Κάχλον. Μεταξύ των πιο επιφανών στελεχών του λανσάρει το όνομα του Ισραηλινού πρώην πρέσβη στις ΗΠΑ Μάικλ Ορεν και της αντιδημάρχου Ιερουσαλήμ Ραχήλ Αζάρια.

Οπως και να 'χει το πράγμα, η πανσπερμία νέων και παλιών κομμάτων σε αυτές τις ισραηλινές εκλογές φαίνεται πως αντανακλά την προσπάθεια της αστικής τάξης να ανασυνθέσει το πολιτικό σκηνικό και να ανασυντάξει τις δυνάμεις της σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο και για την οικονομία και για το παλαιστινιακό και την ευρύτερη ισραηλινή εξωτερική πολιτική. Ιδιαίτερα, δε, όσο κορυφώνονται οι διεθνείς διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα του («απειλητικού» για τα συμφέροντα της ισραηλινής αστικής τάξης) Ιράν.

Σε κάθε περίπτωση, τα προβλήματα της οικονομίας και, σε δεύτερο πλάνο, η αναβίωση της «παγωμένης», εδώ και περίπου ένα χρόνο, ειρηνευτικής διαδικασίας για το παλαιστινιακό, θα λειτουργήσουν καθοριστικά στο προς τα πού θα ρίξει την ψήφο του το 20% του αναποφάσιστου εκλογικού σώματος.

Ωστόσο, είναι καθαρό ότι και οι «Εργατικοί» του Χέρτζοκ και το «Λικούντ» του Νετανιάχου, μαζί με τους κατά καιρούς κυβερνητικούς εταίρους τους, όξυναν τα κοινωνικά προβλήματα. Υπήρξε κατά 55% αύξηση του κόστους στέγασης μεταξύ 2008 - 2013, αλλεπάλληλες εκρήξεις ακρίβειας στις τιμές των τροφίμων, βασικών ειδών διαβίωσης και στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος. Η ακρίβεια έχει εξανεμίσει και τα κονδύλια των οικογενειακών προϋπολογισμών για την εκπαίδευση των νέων γενιών αλλά και τις δαπάνες για τις υπηρεσίες Υγείας.

Το Ισραήλ, επί κεντροδεξιών και κεντροαριστερών κυβερνήσεων, έφτασε στην 30ή θέση της λίστας των 34 χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), με τις μεγαλύτερες εισοδηματικές ανισότητες. Ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία είναι: Το ένα στα τρία παιδιά υποφέρει από διατροφική ανασφάλεια (δηλαδή δε γνωρίζει εάν θα βρει την επόμενη μέρα φαΐ στο πιάτο) και το 36% των φτωχών παιδιών πρέπει να δουλέψει για να στηρίξει την οικογένειά του, ενώ πάνω από το 50% των ηλικιωμένων (ανεξαρτήτως θρησκεύματος...) πεινά!

Από την άλλη, η ντόπια πλουτοκρατία είδε τα κέρδη της να αυξάνονται και κάνει σχέδια για νέες μπίζνες. Μεταξύ άλλων και στον ενεργειακό τομέα, με τις γεωτρήσεις και τις έρευνες για νέα υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο, σε βάρος της παλαιστινιακής ΑΟΖ, να αυξάνονται σημαντικά...

Χαρακτηριστικά, στη λίστα του περιοδικού «Φορμπς» («FORBES») για τους κροίσους του κόσμου το Μάρτη του 2014, φιγούραραν μεταξύ των πλουσιότερων Ισραηλινών δέκα οικογένειες μεγαλοαστών με καθαρά έσοδα από ένα έως 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια και δραστηριοποίηση στους τομείς της μεταλλουργίας, των διαμαντιών, του χρηματοπιστωτικού και τραπεζικού κεφαλαίου, της ναυτιλίας, των γεωτρήσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου, στη βιομηχανία κινηματογράφου, στην αγορά ακινήτων, στην υψηλή τεχνολογία λογισμικού για συστήματα υπολογιστών και τον ηλεκτρονικό τζόγο.

Βεβαίως και αυτές οι εκλογές δεν πρόκειται να διαφοροποιήσουν σημαντικά τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, όσο κουμάντο στην οικονομία κάνει το μεγάλο κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά στρώματα μια διέξοδο μόνο έχουν, να κλιμακώσουν τον ταξικό αγώνα χωρίς διαχωρισμούς σε εθνοτική καταγωγή ή θρησκεία, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, τους εκμεταλλευτές τους.