Και τι προτείνει ο ΣΕΒ για την έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση; Αφενός, την αποφασιστική ενίσχυση των επενδύσεων των «βιώσιμων» εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων με κρατικά και κυρίως ευρωενωσιακά κονδύλια: «Ας μην ξεχνάμε», λέει ο Θ. Φέσσας, συνεχίζοντας το ...ρεσιτάλ ειλικρίνειας, «ότι εθνικοί πόροι για επενδύσεις δεν υπάρχουν. Για αυτό δεν περισσεύει κανένα ευρώ από τα κοινοτικά ταμεία και ειδικότερα το νέο ΕΣΠΑ. Είναι μονόδρομος να επενδύσουμε κάθε ευρώ σε βιώσιμες επενδύσεις, αναδιαρθρώσεις και εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων με δυνατότητες».

Αφετέρου, προτείνει την ενίσχυση της «παραγωγικότητας» με βάση 4 πυλώνες: «Λειτουργική ευελιξία, καινοτόμα συστήματα οργάνωσης, οργάνωση εργασίας και σχέσεις με το εξωτερικό περιβάλλον (συνεργασία με πελάτες και προμηθευτές)». Δηλαδή, βασικό ζητούμενο για το κεφάλαιο και στην επόμενη φάση είναι η «ευελιξία» στη λειτουργία του, το πώς θα έχει παντελώς λυμένα τα χέρια του, ώστε να προσαρμόζεται στις ανάγκες διασφάλισης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του.

Ετσι εξηγούνται, λοιπόν, πολλά. Και το γιατί η συγκυβέρνηση διατηρεί τον πυρήνα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου: Εκεί θα πατήσει η ευελιξία του κεφαλαίου.

Και το για ποιο λόγο παζαρεύει η συγκυβέρνηση με τους δανειστές: Για τα «πακέτα στήριξης» για το κεφάλαιο, από τα οποία «δεν περισσεύει κανένα ευρώ»...