Ο ζωγράφος Θωμάς Μώλος μπροστά στο έργο του στη μεγάλη έκθεση εικαστικών τεχνών προς τιμήν των 90χρονων του ΚΚΕ στην «Τεχνόπολη», στο Γκάζι / 13 - 11 – 2008

Αυτοδίδακτος δημιουργός, με πενηντάχρονη πορεία στο χώρο των εικαστικών τεχνών, διακρίθηκε για την αγωνιστικότητά του, τη σεμνότητα και το ήθος του. Γεννημένος στις 21 Νοέμβρη του 1921 στα Μέγαρα Αττικής, ο Θωμάς Μώλος είχε από παιδί μια ιδιαίτερη διάθεση για το σχέδιο. Η κύρια δουλειά του, πριν ασχοληθεί με τη ζωγραφική, ήταν οικοδόμος. Οπως ο ίδιος γράφει, «δεν είχα την τύχη να νιώσω για πολύ τη ζεστασιά του σχολείου. Με πήρε απότομα και με κάθισε στα θρανία της η σκληρή ζωή!».

Μεγάλωσε με τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης και δεν υποχώρησε ποτέ από τις αξίες και τα πιστεύω του. Πάντα στο πλάι του Κόμματος. Στη ζωγραφική δημιουργία του «ξεδιπλώνεται» η ανθρώπινη ιστορία. Τα ιδανικά της Αντίστασης, οι μαύρες μέρες της εξορίας, αλλά και ερεθίσματα από τη σύγχρονη ιστορία (παιδιά Παλαιστίνης, πόλεμος στο Ιράκ κ.ά.). Η πολυδιάστατη προσωπικότητα του, γλυπτική, ζωγραφική, βιτρό, χαρακτική διέπεται πάντα από την αγάπη στον άνθρωπο και από τη διάθεση να παλέψει για να αποκτήσει ο εργαζόμενος άνθρωπος τη θέση που του πρέπει στην κοινωνία.

Με ενεργό συμμετοχή στο ΕΑΜ, πέρασε από τα κρατητήρια και την απομόνωση από τους Γερμανούς, για να ακολουθήσει το 1946 ο δρόμος για τις φυλακές Αβέρωφ, τις φυλακές της Κεφαλονιάς και η πεντάχρονη εξορία του στη Λήμνο και τη Μακρόνησο. Η εικαστική του ενασχόληση ξεκίνησε το 1952, ενώ παράλληλα, για βιοποριστικούς λόγους, άσκησε τη γραφιστική, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα, χωρίς δεσμεύσεις και συμβιβασμούς, να ταξιδέψει στο μαγικό κόσμο της τέχνης. Η πρώτη ατομική έκθεση έργων του πραγματοποιήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '60, για να ακολουθήσουν, το ίδιο διάστημα, συμμετοχές του σε ομαδικές παρουσιάσεις σε δήμους της χώρας μας.

Από την αρχή της εκθεσιακής του περιπλάνησης, ο Θ. Μώλος επέλεξε την παρουσίαση δουλειάς του σε χώρους προσιτούς στον πολύ κόσμο, μακριά από τα εμπορικά κυκλώματα των γκαλερί και τους συμβιβασμούς. Ελάχιστες φορές έδειξε έργα του σε ιδιωτικούς χώρους τέχνης, μένοντας πιστός στην άποψή του πως, «για να έρθει ο κόσμος σε στενότερη επαφή με το έργο τέχνης, πρέπει να γίνονται εκθέσεις όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και στις συνοικίες και την επαρχία».

Από την πλούσια δραστηριότητα που ανέπτυξε στο χώρο της γλυπτικής, σημειώνουμε τις τοποθετήσεις γλυπτών σε δημόσιους χώρους (Μνημεία Εθνικής Αντίστασης σε πολλές περιοχές). Ξεχωριστή ήταν η προσφορά του στην επιμέλεια των εξώφυλλων του περιοδικού «Εθνική Αντίσταση», την εικονογράφηση βιβλίων και τη φιλοτέχνηση μεταλλίων συλλόγων και δήμων.