Το ανάλαφρο κατηγορητήριο του Τζορτζ Μπέρναρ Σο στην κοινωνική συμπεριφορά της βρετανικής ανώτερης τάξης της εποχής του χρησιμοποιεί ως ορμητήριο τη γλώσσα και τη χρήση της, στοιχεία που επιπλέον συνιστούν τη βάση της σάτιράς του περί κοινωνικής κινητικότητας. Μέσα από το κλασικό μοτίβο του Πυγμαλίωνα αναδύεται πληθώρα θεμάτων: Δομή της κοινωνίας, των κοινωνικών τάξεων, της κοινωνικής ανισότητας, των κοινωνικών σημασιών της γλώσσας, της κοινωνικής μεταμόρφωσης κλπ., ενώ ο «Πυγμαλίων» ως έργο λειτουργεί αφηγηματικά σαν γέφυρα στο χρόνο. Η σχέση «Πυγμαλίωνα και "κατασκευάσματός" του» έχει εμφανιστεί με πολλές μορφές, έχουν μάλιστα υπάρξει και διαφορετικές εκδοχές τέλους, όχι και τόσο χάπι εντ...

Ο γοητευτικά εκκεντρικός καθηγητής φωνητικής Χίγκινς στοιχηματίζει ότι μπορεί να μετατρέψει το φλύαρο χαμίνι Ελάιζα Ντουλίτλ σε «κυρία». Η Ελάιζα όντως μεταμορφώνεται. Η όλη όμως διαδικασία έχει συνέπειες και στον καθηγητή, μια που τον υποχρεώνει να αποδεχτεί ότι ο κόσμος των συναισθημάτων είναι εξίσου σημαντικός με εκείνον του μυαλού. («Αλκυονίς»).

Με τους: Λέσλι Χάουαρντ, Γουέντι Χίλερ κ.ά.

Παραγωγή: «Pygmalion», Μ. Βρετανία (1938).