Σύμφωνα με το κείμενο του τρίτου μνημονίου, «οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να ακολουθήσουν τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ στους θεσμούς της αγοράς εργασίας και να ενισχύσουν τον εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων».

Οι «βέλτιστες πρακτικές» που αναφέρει το μνημόνιο, δεν είναι βέβαια η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων (όπως ψεύδεται η χτεσινή «Αυγή»), ούτε βέβαια η κατάργηση της ΠΥΣ 6/2012, με την οποία θεσπίστηκαν κατώτεροι μισθοί 586 και 511 ευρώ. Είναι η γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, όπως γίνεται σε όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ, προς χάριν της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Επιπλέον, «η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να καταργήσει, ως προαπαιτούμενο, τη νομοθεσία της μεταβατικής περιόδου των συμφωνιών, η οποία θεσπίστηκε με το άρθρο 72 του Νόμου 4331/2015 της 2ας Ιούλη 2015». Δηλαδή, η κυβέρνηση έχει αναλάβει τη δέσμευση να καταργήσει το νόμο με τον οποίο επανέφερε τη μετενέργεια των συμβάσεων στους έξι μήνες και έδινε παράταση λίγων επιπλέον μηνών στην τελευταία Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αυτή η κουτσουρεμένη ΕΓΣΣΕ, για την οποία τόσο πανηγύρισαν κυβέρνηση, εργοδότες και εργατοπατέρες, είναι κυριολεκτικά στον αέρα.

Ολο το «ζουμί», όμως, βρίσκεται στην εξής παράγραφο του μνημονίου: «Εως τον Οκτώβρη του 2015, η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο».

Δηλαδή, οι παραπέρα αντιδραστικές ανατροπές σε ό,τι αφορά τις ομαδικές απολύσεις, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και το συνδικαλιστικό νόμο, είναι στο τραπέζι, με τον εξής στόχο: «Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ».

Στο διάστημα που διαρκέσει η διαβούλευση, «δε θα πραγματοποιηθεί καμία αλλαγή στο τρέχον πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων», ενώ στο μνημόνιο συμφωνήθηκε ορθά κοφτά ότι «οι αλλαγές στις πολιτικές για την αγορά εργασίας δε θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής, ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης»...