Στις 26 Αυγούστου 1935, το κύριο άρθρο του «Ρ» συνδέει τον αγώνα των φτωχών σταφιδοπαραγωγών με τις εργατικές απεργίες. Με τίτλο «Μπροστά σε καινούργιους αποφασιστικούς αγώνες», γράφει:

«Ο απεργιακός αναβρασμός ανεβαίνει, αγκαλιάζοντας τον ένα μετά τον άλλο ολοένα και περισσότερους εργατικούς κλάδους. Πλάι στους λατόμους που οκτώ μέρες τώρα παλεύουν με πείσμα, αντιμετωπίζοντας ηρωικά τη φασιστική τρομοκρατία και τις δολοφονικές προκλήσεις των αρχών, ετοιμάζονται να ριχτούν στο στίβο της απεργιακής πάλης οι κεραμοποιοί της Αθήνας - Πειραιά - Περιχώρων, οι μαρμαράδες, οι μπετατζήδες και άλλοι οικοδομικοί κλάδοι της χώρας μας. Οι εργάτες οικοδόμοι όλης της χώρας σπρωχνόμενοι από την αδυσώπητη ανάγκη της ζωής, την ακρίβεια που τους αφανίζει, την αισχρή παραβίαση, με τη συνενοχή των αρχών, της εργατικής νομοθεσίας, την έλλειψη ταμείου ανεργίας, βρίσκουν τον τρόπο να συνενώσουν τις δυνάμεις τους, σχηματίζουν πανελλαδικά το ενιαίο μέτωπο πάλης, κατεβαίνουν την ερχόμενη Τετάρτη σε πανοικοδομική πανελλαδική απεργία. Από την Καλαμάτα φτάνουν τα μηνύματα ότι οι μυλεργάτες κατεβαίνουν σήμερα σε απεργιακό αγώνα. Και οι ναυτεργάτες με επικεφαλής την ηρωική Ναυτεργατική τους Ενωση, παρά τις κωλυσιεργίες ορισμένων κακών αρχηγών τους, σχηματίζουν το ενιαίο μέτωπό τους και ετοιμάζονται περί τα τέλη του Αυγούστου για την πανναυτεργατική απεργία.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του σημερινού απεργιακού κύματος είναι ότι συμπίπτει χρονικά με το αγροτικό κίνημα της Πελοποννήσου. Ολόκληρος ο πελοποννησιακός κάμπος ανάβει από τους αγώνες και τα συλλαλητήρια των σταφιδοπαραγωγών. Τα πλήθη των σταφιδοπαραγωγών, ενωμένα με τους εργάτες και τους επαγγελματίες που κλείνουν σε ένδειξη αλληλεγγύης τα μαγαζιά τους (...), διαδηλώνουν μαχητικά με μαύρες σημαίες, αντιμετωπίζουν με πειθαρχία και ψυχραιμία όλες τις οργανωμένες προκλήσεις των αρχών, αποφασισμένοι να επιβάλουν τα αιτήματά τους, την τιμή των 3.600 δρχ. κατά χιλιόλιτρο (...) Το γεγονός αυτό έχει τεράστια πολιτική σημασία, όταν ακόμα έχουμε υπόψη μας ότι δεν πρόκειται για μια απλή χρονική σύμπτωση στην πάλη των εργατών και των σταφιδοπαραγωγών, αλλά ακόμα ότι η αλληλεγγύη μεταξύ τους σφυρηλατείται καθημερινά, με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των οργανώσεων των εργατών και αγωνιζομένων σταφιδοπαραγωγών.

Οι απεργίες που ξέσπασαν και όσες ωριμάζουν και τα συλλαλητήρια των σταφιδοπαραγωγών της Πελοποννήσου αποτελούν την πιο πανηγυρική αποδοκιμασία της πολιτικής της αντιλαϊκής κυβέρνησης. Είναι η πιο έμπρακτη διαμαρτυρία ενάντια στην κατάντια, την πείνα, τον αφανισμό και την εξαθλίωση που τους έφερε η σημερινή κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ξετσίπωτα όλους τους ληστές και εκμεταλλευτές του ψωμιού τους».