«Ψάχνονται» ακόμα στη ΝΔ, ποιοι θα κατέβουν υποψήφιοι για την προεδρία του κόμματος, ποιος θα στηρίξει ποιον κ.ο.κ. Η σοβαρότερη συζήτηση, βέβαια, στο εσωτερικό της παράταξης αφορά στο γιατί δεν «πείθουν» το εγχώριο κεφάλαιο ότι μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα τα συμφέροντά του, αφορά στην αγωνία τους για το πώς θα συνεχίσουν να αποτελούν έναν από τους δύο βασικούς πυλώνες του αστικού πολιτικού συστήματος, ικανός να ενσωματώνει ευρύτερα εργατικά - λαϊκά στρώματα στην αντιλαϊκή πολιτική και στην εναλλαγή κομμάτων στην αστική διακυβέρνηση, έτσι ώστε να μην ακολουθήσουν την πορεία απαξίωσης του ΠΑΣΟΚ.

Σε αυτό το πλαίσιο, συνεργάτες του Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος έχει ανακοινώσει επισήμως την υποψηφιότητά του, προσήλθαν χτες στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ για να παραλάβουν αντίγραφο του καταλόγου των μελών της Πολιτικής Επιτροπής και του τελευταίου Εθνικού Συνεδρίου, καθώς κάθε υποψήφιος πρέπει να προσκομίσει, για να γίνει δεκτή η υποψηφιότητά του, υπογραφές στήριξης από 50 μέλη της Επιτροπής ή από το 1/10 των μελών του προηγούμενου Συνεδρίου (είχε 4.450 μέλη). Η πλευρά Μητσοτάκη διαμηνύει ότι έχει ήδη τις υπογραφές και ότι μία εξ αυτών θα είναι και αυτή του πατέρα του, Κων. Μητσοτάκη, επίτιμου προέδρου της ΝΔ.

Για να παραλάβουν τους προαναφερόμενους καταλόγους προσήλθαν και συνεργάτες των Μ. Βορίδη και Α. Γεωργιάδη. Αμφότεροι δεν έχουν οριστικοποιήσει την υποψηφιότητά τους, ο δε Α. Γεωργιάδης διαχέει ότι θα κάνει πίσω αν «κατέβει» ο Μ. Βορίδης.

Ο Ευ. Μεϊμαράκης, από την πλευρά του, παρότι δέχεται πιέσεις να θέσει υποψηφιότητα, προσώρας συνεχίζει να αρνείται. Πολλά θα κριθούν στο αναμενόμενο ραντεβού του με τον Κ. Καραμανλή. Σημειωτέον, στήριξη στον Ευ. Μεϊμαράκη προσφέρει κατά τα φαινόμενα και η Ντόρα Μπακογιάννη, διαφωνώντας με την κίνηση του αδελφού της να διεκδικήσει την προεδρία. Το επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας χτες στον ΑΝΤ1: «Είναι κοινό μυστικό πως δεν βλέπουμε την πολιτική από το ίδιο πολιτικό πρίσμα. Νομίζω ότι έχει μια άλλη αντίληψη για το πώς βλέπει την ΝΔ, από αυτήν που έχω εγώ».

Αναμένονται, εξάλλου, και οι κινήσεις στελεχών της νεότερης γενιάς, όπως του Απ. Τζιτζικώστα, περιφερειάρχη Κ. Μακεδονίας, που τον περίμεναν χτες να έρθει στην Αθήνα.

Πέρα από τα πρόσωπα, βέβαια, αυτό που τους «καίει» στο εσωτερικό της ΝΔ είναι γιατί χάνουν τις εκλογές, μένοντας μάλιστα καθηλωμένοι σε χαμηλά ποσοστά για ένα αστικό «κόμμα εξουσίας». Προβληματίζονται για το πώς μπορούν να αποδείξουν εκ νέου τη χρησιμότητά τους στο κεφάλαιο, ως το κόμμα που μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τους στόχους του, στοιχίζοντας ταυτόχρονα ευρύτερες μάζες πίσω από αυτούς τους στόχους και παρά τα αντιλαϊκά μέτρα που αυτοί απαιτούν.

Σε αυτή τη βάση, ο Κυρ. Μητσοτάκης έλεγε χτες στον ΑΝΤ1: «Δεν κάνουμε ποτέ ειλικρινή αυτοκριτική, τι πήγε στραβά στη ΝΔ; Γιατί έχουμε μια φθορά σταδιακή από το 2009 την οποία δεν έχουμε καταφέρει να ανατρέψουμε; Γιατί δεν μας ακούν οι νέοι; Γιατί έχουμε πάρει διαζύγιο από πολλά παραγωγικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας; Γιατί η ΝΔ έχει καταντήσει - και λυπάμαι που το λέω - ένα κλειστό κόμμα μηχανισμών και συστημάτων».

Η ίδια αγωνία δείχνει να διακατέχει τον φερόμενο ως δελφίνο Ν. Δένδια, που έγραψε στο διαδίκτυο: «Οφείλουμε όλοι να διαφυλάξουμε, με τη στάση μας, το κύρος και την απήχηση της ΝΔ στην κοινωνία». Πρόσθεσε ότι «η χώρα χρειάζεται ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση και εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης».

Αντίστοιχα, σε δημόσια παρέμβασή του, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γ. Κύρτσος εκτιμά ότι στη διαδικασία εκλογής προέδρου υπάρχει «σοβαρός κίνδυνος να καταλήξουμε στον παραδοσιακό ανταγωνισμό προσωπικοτήτων χωρίς να απαντήσουμε ζητήματα στρατηγικής σημασίας. Ποιοι ακριβώς είμαστε, πού βρισκόμαστε, πού θέλουμε να πάμε και πώς θα το επιδιώξουμε».

Κάνοντας μιαν εκτίμηση για τις εκλογές γράφει: «Μπορεί το αποτέλεσμα των εκλογών του Σεπτεμβρίου να μοιάζει με επανάληψη των εκλογών του Ιανουαρίου, όμως τα ίδια περίπου ποσοστά καταγράφονται σε εντελώς διαφορετικό πολιτικό πλαίσιο. Ο θριαμβευτής των εκλογών ΣΥΡΙΖΑ εξουδετέρωσε την αριστερή του πτέρυγα εκπαραθυρώνοντάς την, εγκατέλειψε πανηγυρικά το αντιμνημόνιο, έβαλε τέλος στην παροχολογία του προγράμματος της Θεσσαλονίκης και θέλει τώρα να συνεργαστεί με την Ευρωζώνη αντί να επιχειρήσει τη διάλυσή της καταστρέφοντας την Ελλάδα. Η ποιοτική διαφορά είναι τεράστια και επιταχύνει τη μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ από τη ριζοσπαστική Αριστερά στην κεντροαριστερά.

Εντελώς διαφορετική είναι και η ΝΔ, η οποία εγκατέλειψε σκληρές πολιτικές θέσεις - για παράδειγμα τη θεωρία των δύο άκρων - υπέρ μιας υπεύθυνης εθνικής και ευρωπαϊκής στάσης και ενός εντυπωσιακού πολιτικού ανοίγματος προς όλες τις δυνάμεις που στηρίζουν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας (...) Μέσα σε διάστημα μηνών, αναδείχθηκε ένας νέος δικομματισμός, ο οποίος κινείται λόγω των συνθηκών σε μνημονιακό πλαίσιο και τάσσεται χωρίς σοβαρές επιφυλάξεις υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας».

Σε αυτό το πλαίσιο, εκτιμά ότι «για να επιστρέψει στην εξουσία η ΝΔ πρέπει να ενισχύσει τα ποσοστά της με βάση τους κανόνες του νέου δικομματισμού (...) Η καραμανλική και η μητσοτακική παράδοση της εξασφαλίζει τη δυνατότητα να κινηθεί με άνεση στο χώρο της κεντροδεξιάς και του κέντρου για να φθείρει σιγά - σιγά τον ΣΥΡΙΖΑ και να του αφαιρέσει ένα κρίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων».

Προειδοποιεί ότι «τα κόμματα της "περιφέρειας", στα οποία μπορεί να απευθυνθεί η ΝΔ για να ανεβάσει το ποσοστό της προς το 35%, απλούστατα δεν έχουν αρκετούς ψηφοφόρους για να της λύσουν το πρόβλημα εξουσίας. Αλλωστε, για να διεκδικήσει ψηφοφόρους από την άκρα Δεξιά και τη χαοτική λαϊκίστικη δεξιά του Καμμένου και του Λεβέντη θα υποχρεωθεί σε τέτοιες υπερβολές και αθλιότητες που θα της στερήσουν ψηφοφόρους στον κρίσιμο χώρο του κέντρου».

Επιμένει, έτσι, ότι «η μάχη για τη νέα ηγεσία και τη μελλοντική πορεία της ΝΔ θα πρέπει να δοθεί στο χώρο της κεντροδεξιάς και του κέντρου».