Προβληματισμός επικρατεί σε μια σειρά παράγοντες και επιτελεία για το αν η ΝΔ θα μπορέσει να αποφύγει την πορεία απαξίωσης του ΠΑΣΟΚ, αν μπορεί να παίξει το ρόλο της στο αστικό σκηνικό, αν επίκειται διάσπαση, ακόμα - ακόμα αν χρειάζεται αντικατάστασή της από κάποιο άλλο μόρφωμα - κόμμα που να αποκαταστήσει την ισορροπία του αστικού πολιτικού συστήματος, στην απορρόφηση κραδασμών από τη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στην ενσωμάτωση λαϊκών στρωμάτων στα προαπαιτούμενα του κεφαλαίου, στην ανάδειξη ενός αξιόπιστου πόλου κυβερνητικής εναλλαγής για την απρόσκοπτη λειτουργία της αστικής διαχείρισης.

Λόγοι του προβληματισμού τους διάφοροι:

-- Η καθήλωση της ΝΔ σε χαμηλά - για «κόμμα εξουσίας» - ποσοστά σε συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

-- Το γεγονός ότι μετά την ήττα του Γενάρη δεν πήγε σε ένα συνέδριο όπου θα μπορούσαν να συζητηθούν τα αίτια εκείνων των εκλογών και των προηγούμενων ευρωεκλογών, ή όπου θα μπορούσε επίσης να ανοίξει συζήτηση για τη «φυσιογνωμία» του κόμματος, πόσο κεντροδεξιό ή δεξιό είναι, πόσο και ποιο φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος εκφράζει.

-- Το γεγονός ότι προκρίθηκαν εσωκομματικές εκλογές για τις 22/11, και δεν υπήρξε μια δημόσια αντιπαράθεση των τεσσάρων υποψηφίων, είτε σε «ντιμπέιτ», είτε σε συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας όπου θα δέχονταν ερωτήσεις από βουλευτές και άλλα στελέχη, είτε σε κάποια κομματική συνδιάσκεψη.

-- Επίσης, το γεγονός ότι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές τόσο οξύνονται οι «προσωπικού χαρακτήρα» αντιπαραθέσεις μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων (Αδ. Γεωργιάδης, Ευ. Μεϊμαράκης, Κυρ. Μητσοτάκης, Απ. Τζιτζικώστας), που σε ορισμένες περιπτώσεις αποκτούν χαρακτηριστικά ...ξεκατινιάσματος.

Μάλλον σε μια τέτοια βάση, ο Αδ. Γεωργιάδης στέλνοντας την Τρίτη επιστολή στους άλλους τρεις, διαπίστωνε: «η διαδικασία εσωκομματικής εκλογής, όπως εξελίσσεται έως τώρα, κινδυνεύει να λάβει τα χαρακτηριστικά παρωδίας (...) η ακολουθούμενη μορφή της εκλογικής διαδικασίας απειλεί την παράταξή μας όχι απλώς με διάσπαση, αλλά με πλήρη απαξίωση. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η πρώτη και κύρια ευθύνη για μια τέτοια εξέλιξη θα βαρύνει όλους όσοι επιλέγουν, είτε εκμεταλλευόμενοι θεσμικά αξιώματα είτε υπηρετώντας προσωπικές στρατηγικές, να περιχαρακώσουν προσχηματικά μια διαδικασία την οποία, κατά τ' άλλα, χαρακτηρίζουμε "ανοιχτή στην κοινωνία"».

Επιμένοντας «να βρούμε εκείνο τον τρόπο που θα δώσει την ευκαιρία στο εκλογικό σώμα να ακούσει τις απόψεις μας, να μας κρίνει και να μας συγκρίνει», προειδοποιούσε ότι «σε αντίθετη περίπτωση, η (...) διαδικασία (σ.σ: της εκλογής προέδρου) είναι καταδικασμένη να αποτύχει, καταγράφοντας αρνητικό ρεκόρ ως προς τη συμμετοχή σε αυτή. Εξέλιξη η οποία θα απαξιώσει όχι μόνο τη διαδικασία ή τους υποψηφίους προέδρους της ΝΔ. Θα απαξιώσει και τον όποιο επόμενο αρχηγό, καθιστώντας τον αδύναμο και χωρίς την απαραίτητη πολιτική νομιμοποίηση, οδηγώντας νομοτελειακά την παράταξή μας σε νέο κύκλο έντονης - και, φοβούμαι, μακράς - εσωστρέφειας».

Διόλου τυχαία, και τα «Νέα» της Πέμπτης, εντοπίζοντας το αυτό πρόβλημα, έσπευσαν να παρέμβουν στηλιτεύοντας το γεγονός ότι οι 4 «αναλώνονται σε αλληλοκατηγορίες για ήσσονος σημασίας θέματα» και έτσι «παίρνουν βαθμό κάτω από την βάση στην άσκηση των αντιπολιτευτικών καθηκόντων τους», που είναι «να ελέγχει την κυβέρνηση, αλλά και να προχωρεί σε επιλεγμένες συναινέσεις ώστε να διευκολύνει την έξοδο από την κρίση και να ενισχύει τη θέση της ως οιονεί επόμενη κυβέρνηση»...

Παρακάτω, και εκφράζοντας, προφανώς, εκτιμήσεις που κυκλοφορούν γενικότερα σε μια σειρά κέντρα και παράκεντρα, τα «Νέα» προειδοποιούσαν ότι καθώς δεν παίζει τον ρόλο που της εμπιστεύτηκαν, ούτε δείχνει προσανατολισμένη να το κάνει, «σίγουρα η ΝΔ προλαβαίνει να εισπράξει ακόμη μεγαλύτερη πολιτική ζημιά».

Ποια είναι αυτή; Ισως το σενάριο που ανέπτυσσε η ίδια εφημερίδα την Τρίτη, όταν υπογράμμιζε: «Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης απειλείται από τον χειρότερο κίνδυνο: να εκλέξει αρχηγό κι αυτός (όποιος κι αν είναι) να στερείται της ευρύτερης νομιμοποίησης που έχει ανάγκη να υπάρξει. Διότι (...) μια απαξιωμένη διαδικασία δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ένα απαξιωμένο αποτέλεσμα. Φτου κι από την αρχή, λοιπόν, νέα νταραβέρια σε λίγους μήνες!». Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το μέλλον της ΝΔ και της εγχώριας κεντροδεξιάς ευρύτερα.

Για το οποίο κόπτονται και άλλοι. Εξ ου και την Τετάρτη, 11 μέρες πριν τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, το «ανεξάρτητο think-tankFORUM 2020», ο πρόεδρος του οποίου, Ν. Καραχάλιος, ήταν στενός συνεργάτης του πρ. πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, ενώ συνεργάζεται και με τον νυν πρόεδρο της παράταξης, Ευ. Μεϊμαράκη, διοργανώνει «ντιμπέιτ» με θέματα συζήτησης ενδεικτικά των ανησυχιών τους, όπως: «Το Μέλλον της Κεντροδεξιάς στην Ευρώπη και την Ελλάδα»,«Το Παρόν και το Μέλλον της ΝΔ», «Η ΝΔ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και απέναντι στον εαυτό της», «Υπάρχει "ρεαλιστικό όραμα" για τη Νέα Κεντροδεξιά; Ποιό μπορεί και πρέπει να είναι το περιεχόμενο της Κεντροδεξιάς του 2020 και μετά;».