Σε αυτό το σχέδιο δράσης αναφερόταν ότι θα επιδιωχθεί - υποτίθεται - να δοθεί απάντηση σε τρία ζητήματα: 1. Την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων που οδηγούν στη μαζική εισροή Σύρων (λες και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της Τουρκίας, του Ισραήλ, της Σαουδικής Αραβίας και άλλων συμμάχων στην προσπάθεια ελέγχου του πλούτου και της γεωστρατηγικής θέσης της Συρίας) 2. Την υποστήριξη Σύρων που τελούν υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας στους χώρους φιλοξενίας στην Τουρκία και 3. Την ενίσχυση της συνεργασίας για την πρόληψη της παράνομης μετανάστευσης προς την ΕΕ.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Φρανς Τίμερμανς, που ενόψει της Συνόδου σημείωσε: «Για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης είναι απολύτως σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να εντείνει τη συνεργασία της με την Τουρκία και η Τουρκία με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Θα πρέπει να συνεργαστούμε και να εφαρμόσουμε το κοινό σχέδιο δράσης, με το οποίο θα επιβληθεί τάξη στα μεταναστευτικά ρεύματα και το οποίο θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Στο πλαίσιο αυτό, η παροχή μιας διευκόλυνσης στους πρόσφυγες στην Τουρκία μετατρέπει τις προθέσεις μας σε συγκεκριμένα μέτρα. Τα χρήματα αυτά αφορούν την παροχή στήριξης για την περαιτέρω βελτίωση της καθημερινής ζωής και των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών των Σύρων που αναζητούν καταφύγιο στην Τουρκία». Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής το ποσό αυτό θα είναι 3 δισ. ευρώ και θα συνδράμουν όλες οι χώρες της ΕΕ, δηλαδή το «μάρμαρο θα πληρώσουν» και πάλι οι λαοί. Υπολογίζεται ότι η συνδρομή της Ελλάδας θα είναι γύρω στα 30 εκατομμύρια ευρώ.

Την οικονομική στήριξη της Τουρκίας υποσχέθηκε και η καγκελάριος της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, που εμφανίστηκε δήθεν ευαισθητοποιημένη, ώστε «οι πρόσφυγες να παραμείνουν υπό ανθρώπινες συνθήκες κοντά στην πατρίδα τους». Μάλιστα, μη χάνοντας την ευκαιρία έθεσε για άλλη μια φορά το θέμα της κοινής φύλαξης των ελληνοτουρκικών συνόρων, που ανοίγει ευρύτερους σχεδιασμούς για την εκμετάλλευση του Αιγαίου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι και οι δύο μέλη του ΝΑΤΟ, τότε δεν μπορεί κανείς να είναι ικανοποιημένος που σε μια στενή λωρίδα νερού μεταξύ δύο κρατών - μελών του ΝΑΤΟ κυριαρχούν οι διακινητές και όχι μια νόμιμη κατάσταση».

Με τη νέα Σύνοδο, γίνεται φανερή η υποκρισία αυτών που ευθύνονται για την προσφυγιά εκατομμυρίων ανθρώπων, που άναψαν και συντηρούν το «φιτίλι» στη Συρία, να εμφανίζονται ως δήθεν ευαίσθητοι. Αυτό που συμβαίνει είναι ένα διαρκές παζάρι σε βάρος των λαών για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που και στην περίπτωση των ξεριζωμένων βλέπει ευκαιρίες για την αξιοποίησή τους ως φτηνού εργατικού δυναμικού. Ταυτόχρονα, υπάρχει φαγωμάρα για το ποιος θα επωμιστεί μικρότερο ή μεγαλύτερο βάρος από τη διαχείριση του ζητήματος των προσφύγων.