Τελευταία «ανησυχία» της ΚΕΔΕ είναι ποιος θα καρπώνεται τα χρήματα από την εμπορική εκμετάλλευση του αιγιαλού και των παραλιών. Κι αυτό γιατί στις 30 Απρίλη λήγει η ισχύς της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που δίνει το δικαίωμα στους δήμους να εκχωρούν τις παραλίες σε ιδιώτες για εμπορική εκμετάλλευση ή να τις εκμεταλλεύονται οι ίδιοι για ξαπλώστρες, θαλάσσια σπορ, αλλά και τραπεζοκαθίσματα από καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφέ, μπαρ, εστιατόρια). Στο μεταξύ, υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) που ακυρώνει τη σχετική ΚΥΑ, με το σκεπτικό ότι η παραχώρηση δεν μπορεί να γίνεται συλλήβδην αλλά κατά περίπτωση.

Η ΚΕΔΕ έχει ανησυχήσει για τα χρήματα που δεν θα καρπώνονται οι δήμοι σε ενδεχόμενο αλλαγής του υπάρχοντος καθεστώτος. Εννοείται πως η εμπορική εκμετάλλευση ενός δημόσιου αγαθού, που σε πολλές περιπτώσεις βάζει προσχώματα στην ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία για τα λαϊκά στρώματα, δεν είναι στις... ανησυχίες της.

Πληροφορίες της ΚΕΔΕ θέλουν τη σχετική αρμοδιότητα να φεύγει από την Τοπική Διοίκηση και ήδη δραστηριοποιείται ώστε «οι δήμοι να έχουν πρωταρχικό ρόλο στο ζήτημα της παραχώρησης των παραλιών», όπως μας ενημερώνει με σχετική ανακοίνωση. Κι αυτό γιατί η ενδεχόμενη μεταφορά της αρμοδιότητας από τους δήμους «πρακτικά θα σημάνει τεράστια απώλεια εσόδων». Συγκεκριμένα, στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να αναθέσει το έργο των παραχωρήσεων αιγιαλού στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου ή την Κτηματική Υπηρεσία. Σήμερα, η Κτηματική Υπηρεσία εισπράττει μέρος (30%) των εσόδων που έχουν οι δήμοι από τη μίσθωση αιγιαλών, ενώ με το νέο καθεστώς θα συμβαίνει το αντίστροφο. Από την ΚΕΔΕ υποστηρίζουν ότι μια τέτοια ρύθμιση είναι ανεφάρμοστη, καθώς οι Κτηματικές Υπηρεσίες έχουν ελάχιστο προσωπικό για να διεκπεραιώσει τόσους διαγωνισμούς.

Σε κάθε περίπτωση, το μόνο σίγουρο είναι η συνέχιση της πολιτικής εμπορευματοποίησης της χρήσης του αιγιαλού και του λαϊκού δικαιώματος στο θαλάσσιο μπάνιο. Πολιτική που πορεύεται χέρι - χέρι με την εξαθλίωση των εργαζομένων, οι οποίοι στερούνται τα στοιχειώδη.