«Κατορθώσαμε να συμφωνήσουμε ότι η παγκόσμια οικονομία είναι αντιμέτωπη με έναν τεράστιο κίνδυνο», είπε ο Ιάπωνας πρωθυπουργός, Σίνζο Αμπε, χτες, βγαίνοντας από την αίθουσα όπου λίγο πριν είχε ολοκληρωθεί η πρώτη μέρα της Συνόδου Κορυφής του «G7» (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Καναδάς Ιαπωνία και εκπρόσωποι της ΕΕ) στην παραλιακή πόλη Ισε-Σίμα, στην κεντρική Ιαπωνία.

Ο οικοδεσπότης Αμπε ανέδειξε την έντονη ανησυχία για την πορεία ανάκαμψης των μονοπωλίων αλλά και για τον κίνδυνο νέας μεγάλης ύφεσης και όταν - σύμφωνα με πληροφορίες ιαπωνικών και διεθνών ΜΜΕ - παρομοίασε τη σημερινή περίοδο με αυτή που προηγήθηκε το 2008 των εξελίξεων στη «Λεμάν Μπράδερς» στις ΗΠΑ, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας ακόμα καπιταλιστικής κρίσης. Σύμφωνα με τα ιαπωνικά ΜΜΕ, σήμερα, τελευταία μέρα των εργασιών της, η Σύνοδος αναμενόταν να εγκρίνει «δέσμη προτάσεων» για την ανάπτυξη, συζήτηση στην οποία - φυσικά - εκδηλώνονται οι βαθιές ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και διαφωνίες ως προς τις συνταγές διαφύλαξης της ανάπτυξης. Ετσι, το Τόκιο φερόταν να πρωταγωνιστεί σταθερά στη συζήτηση για εφαρμογή δημοσιονομικών και φορολογικών «κινήτρων», σε αντίθεση με άλλες πλευρές (με πρώτη τη Γερμανία) που συνεχίζουν να προκρίνουν τη «δημοσιονομική πειθαρχία», ανάλογα με το πώς καλύτερα εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των μονοπωλίων που κάθε πλευρά υπηρετεί.

Εκτός από την οικονομία (ειδική ανησυχία εκφράστηκε και για την πορεία των «αναδυόμενων οικονομιών», σύμφωνα με πολλά πρακτορεία), στην ατζέντα του «G7» βρέθηκαν και θέματα όπως το Προσφυγικό (που διαπλέκεται με μια σειρά από γεωπολιτικές εξελίξεις) αλλά και η κατάσταση σε διάφορα ενδοϊμπεριαλιστικά «μέτωπα». Μεταξύ άλλων, στο επίκεντρο τέθηκαν και οι εξελίξεις σε Νότια και Ανατολική Κινεζική Θάλασσα. Μάλιστα, σύμφωνα με τον αναπληρωτή εκπρόσωπο της ιαπωνικής κυβέρνησης, Χιροσίγκε Σέκο, «ο πρωθυπουργός Αμπε ηγήθηκε της συζήτησης για τη σημερινή κατάσταση» στις περιοχές αυτές και «οι άλλοι ηγέτες του "G7" είπαν ότι είναι απαραίτητο να εκπέμψουν ένα καθαρό σήμα».

Φυσικά, την όλη συζήτηση παρακολουθεί στενά το Πεκίνο. Χαρακτηριστική ήταν η ανάλυση στο κρατικό πρακτορείο «Σινχουά», όπου σημειωνόταν ότι μια τέτοια παρέμβαση του «G7», «προφανώς προκλητική απέναντι στην Κίνα αλλά και αιτία κλιμάκωσης της περιφερειακής έντασης, θα είναι μάταιη, καθώς ξεπερνά τη σημερινή επιρροή και ικανότητα του "G7". Ακόμα περισσότερο, αντικατοπτρίζει μια παρατεταμένη ψυχροπολεμική νοοτροπία. Οι χώρες του "G7" για να μην απαρχαιωθούν αλλά και για να μην επηρεάζουν αρνητικά την παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα, θα πρέπει να ασχολούνται με τις δικές τους υποθέσεις αντί να κάνουν υποδείξεις σε άλλους και να πυροδοτούν συγκρούσεις».

Πάντως, οι αντιθέσεις που υπάρχουν και στο εσωτερικό των χωρών του «G7» είναι σταθερά ορατές, όπως φαίνεται για παράδειγμα στις προσεγγίσεις σχετικά με τη στάση απέναντι στη Ρωσία.

Είναι ενδεικτικές οι προχτεσινές δηλώσεις του ΥΠΕΞ της Γερμανίας, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ, που υποστήριξε: «Γνωρίζουμε ότι η αντίσταση που εκδηλώνεται εντός της ΕΕ στην επέκταση των κυρώσεων απέναντι στη Ρωσία έχει αυξηθεί (...) Θα γίνει πιο δύσκολο από ό,τι πέρυσι να βρεθεί μια κοινή στάση σχετικά με αυτό το θέμα».

Από τη μεριά του, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, σε δηλώσεις του στα ΜΜΕ ζήτησε την «αλληλεγγύη» της παγκόσμιας κοινότητας όσον αφορά το Προσφυγικό, το οποίο και χαρακτήρισε «παγκόσμια κρίση». Αναφερόμενος στις σχέσεις με τη Ρωσία, επέμεινε ότι «η θέση μας, συμπεριλαμβανομένων και των κυρώσεων, θα μείνει αναλλοίωτη όσο δεν εφαρμόζονται πλήρως οι συμφωνίες του Μινσκ», ενώ, μην παραλείποντας να θίξει και τα ζητήματα εδαφικών διαφορών (βλ. Νότια Κινεζική Θάλασσα), τόνισε όλο νόημα: «Μονομερείς δράσεις και χρήση βίας ή εξαναγκασμού δε θα γίνουν δεκτές».

Σήμερα, εκτός από την ολοκλήρωση της Συνόδου, αναμένεται και η πολυσυζητημένη επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα στη Χιροσίμα. Σε δηλώσεις του, ο Αμερικανός Πρόεδρος προσπέρασε προκλητικά τις αληθινές αιτίες για το πυρηνικό ολοκαύτωμα του 1945, το οποίο μάλιστα αξιοποίησε για να απευθύνει κάλεσμα συστράτευσης με τις προτεραιότητες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

«Η ρίψη αυτής της ατομικής βόμβας ήταν μια καμπή στη σύγχρονη ιστορία (...) Είναι κάτι που όλοι πρέπει να διαχειριστούμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο (...) Το ενδεχόμενο ενός "πυρηνικού συμβάντος" παραμένει στο μυαλό μας», επισήμανε, στρέφοντας την προσοχή στη «Βόρεια Κορέα» ως «μια αιτία έντονης ανησυχίας για όλους μας», «μια μεσοπρόθεσμη απειλή απέναντι στην οποία πρέπει όλοι να είμαστε προσεκτικοί», προμηνύοντας ουσιαστικά τη νέα όξυνση των αντιλαϊκών σχεδιασμών των ιμπεριαλιστών.