Ο ομιλητής ανέδειξε τις παρακαταθήκες που άφησε ο μεγάλος ποιητής μέσα από το παράδειγμα της ζωής του και το πνευματικό έργο του. Εντύπωση προκάλεσαν στο κοινό τα αποσπάσματα που διάβασε από το πεζογράφημα του Κ. Βάρναλη «Η αληθινή απολογία του Σωκράτη» για την άλλη πλευρά των πραγμάτων, την ψεύτικη, τη φτιασιδωμένη, την υποκριτική πλευρά του ταξικού κόσμου που μεγαλώνει και θεριεύει από τότε μέχρι σήμερα.

Πρόβαλε, ακόμα, τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες χαρακτηρίζεται το έργο του Βάρναλη στρατευμένη τέχνη και κατέληξε κλείνοντας: «Αυτός ήταν ο Κώστας Βάρναλης... ο "μπαρμπα Κωστής", όπως τον αποκαλούσαν στα γεράματά του. Ο "μπαρμπα Κωστής" του αγώνα, της λευτεριάς, της εξορίας, της προσήνειας, της παρέας, της θάλασσας, της οικογένειας. Ποιος άλλος από τον ποιητή - δάσκαλο, που μετατράπηκε σταδιακά από ανίσχυρο, καταφρονεμένο παιδί σ' έναν κοινωνικό επαναστάτη, που έκανε τον κομμουνισμό ποίηση και που στην κύκνεια ποιητική συλλογή του, θα βροντοφωνάξει: "Αν ζητάς ανθρωπιά και δίκιο νόμο, δεν είν' εκεί που πας. Ν' αλλάξεις δρόμο!". Τόσο απλά, τόσο γλαφυρά, τόσο δυνατά, το απόσταγμα της μακρόχρονης πάλης του με το άδικο, με το σάπιο σύστημα του καθωσπρεπισμού, της δέσμιας σκέψης, της σάπιας ηθικής... Γίνεται τραγούδι και μπαϊράκι στην καρδιά κάθε λαϊκού αγωνιστή, που δεν έμαθε να γονατίζει μπροστά στον ξενόφερτο ή ντόπιο τύραννο, μα συνεχίζει όρθιος τον αγώνα, δίνοντας το χέρι σ' όποιον σηκώνεται».