* Θα μετέθετε τις ευθύνες της για τη λειψυδρία και τις περιπτώσεις της στα θύματα της «άνυδρης» πολιτικής της, που είναι οι Θεσσαλοί αγρότες.

* Θα προκαλούσε βαθιά ρήγματα στις αγωνιστικές σχέσεις των ηγετών του αγροτικού κινήματος της Θεσσαλίας, με αποτέλεσμα να δυσκολευόταν στο μέλλον η ανάπτυξη της κοινής αγωνιστικής δράσης κατά της αντιαγροτικής της πολιτικής.

* Θα δημιουργούσε την εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι οι Θεσσαλοί αγρότες - αυτοί που τόσες φορές στράφηκαν εναντίον της με τα τρακτέρ της οργής και του αγώνα - είναι «άγριοι» και «αγροίκοι» χωριάτες, που «αλληλοσκοτώνονται», γιατί είναι άπληστοι και δεν μπορούν να μοιράσουν δίκαια το νερό που διατίθεται για την άρδευση.

* Θα ενέβαλε επ' αόριστον την ουσιαστική και μακροπρόθεσμη λύση του προβλήματος της λειψυδρίας, καθώς μέσα στη δίνη της «εμφύλιας διαμάχης» για την κατανομή του λιγοστού νερού, ουδείς θα απαιτούσε, εδώ και τώρα, την κατασκευή των μεγάλων έργων και την αλλαγή της κυβερνητικής υδατικής πολιτικής.

* Θα έδινε την ευκαιρία στα «κομματόσκυλά» της που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, να παίξουν το ρόλο του «τοπικού προστάτη» των αγροτών, επενδύοντας σε ψήφους για τις ερχόμενες εκλογές.

Κι ακριβώς επειδή ο «θεσσαλικός εμφύλιος» τη συνέφερε, η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε για να προκαλέσει και να οξύνει τοπικιστικές αντιθέσεις και ενδοαγροτικές αντιπαραθέσεις. Σ' αυτή την προσπάθεια συμμετείχαν και πολλά τοπικά ΜΜΕ, που επιχειρούσαν να «βάλουν σφήνες» ανάμεσα στα στελέχη του αγροτικού κινήματος της περιοχής - πολλά από τα οποία κατέχουν εξέχουσες θέσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε άλλους φορείς - κατηγορώντας τα ότι «τα κάνουν πλακάκια» μεταξύ τους για να μην διαταράξουν τις αγωνιστικές σχέσεις που αναπτύχθηκαν στη διάρκεια των «μπλόκων».

Δυστυχώς για τους κυβερνώντες και τους κάθε είδους «κολαούζους» τους κι άλλους «καλοθελητές» δεν ξέσπασε «εμφύλιος πόλεμος» για το νερό στη Θεσσαλία. Ο αγροτικός κόσμος - ιδιαίτερα τα αγροτικά στελέχη σε κάθε νομό της περιοχής - «μυρίστηκαν» πού το πάει η κυβέρνηση, δεν έπεσαν στη «λούμπα» μιας αδιέξοδης αντιπαράθεσης και κατάφεραν να ξεσκεπάσουν τους κυβερνητικούς «πράκτορες» και ν' απομονώσουν κάποιους ευέξαπτους, ή και αφελείς, που θα χρησιμοποιούνταν σε ρόλο «ουτσεκάδων» για να εξυπηρετηθούν τα κυβερνητικά σχέδια.

Καταλυτική για τη συνειδητοποίηση της ουσίας των προβλημάτων και για την αποφυγή του «εμφυλίου πολέμου» ανάμεσα στους Θεσσαλούς αγρότες, ήταν η παρέμβαση του ΚΚΕ. Μια παρέμβαση νηφάλια και ουσιαστική, η οποία έβαλε «κάθε κατεργάρη στη θέση του», μη επιτρέποντας σε κανέναν να προβοκάρει και να εκμεταλλευτεί γεγονότα και καταστάσεις. Η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας, οι Νομαρχιακές Επιτροπές και οι τοπικές Οργανώσεις του Κόμματος παρενέβησαν όπου, όταν κι όπως έπρεπε, για να αναδείξουν τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος της λειψυδρίας, να υποδείξουν τους πραγματικούς ενόχους, να προβάλλουν τις ουσιαστικές και μακροπρόθεσμες λύσεις, αλλά και για να «τιθασεύσουν τα πάθη», όπου και όταν «αγρίευαν οι καταστάσεις». Αντιπροσωπείες του ΚΚΕ είχαν πάμπολλες συναντήσεις με εκπροσώπους της κυβέρνησης, της Αυτοδιοίκησης και των μαζικών φορέων της περιοχής, ενώ συνεχώς κομματικά κλιμάκια ενημέρωναν τους αγρότες και γενικότερα το λαό της περιοχής, καλώντας τους σε επαγρύπνηση και αγωνιστική ετοιμότητα.

Αυτή η ουσιαστική και νηφάλια παρέμβαση του ΚΚΕ βοήθησε τον αγροτικό κόσμο της Θεσσαλίας να συνειδητοποιήσει πως ο αγώνας του για τη λύση του προβλήματος της λειψυδρίας για να είναι χρήσιμος κι αποδοτικός, πρέπει να στραφεί κατά της κυβέρνησης κι όλων όσοι συμφωνούν με την αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Βοήθησε, επίσης, ν' αντιληφθούν οι αγρότες ότι η κυβέρνηση ακολουθεί την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» στρέφοντας τον ένα θεσσαλικό νομό εναντίον του άλλου, για να αποσείσει τις ευθύνες της και να εξυπηρετήσει την πολιτική της. Αυτή η προσφορά του ΚΚΕ αναγνωρίζεται και εκτιμιέται από τον αγροτικό κόσμο και προκαλεί τη μήνιν των κυβερνώντων, αφού τους «χάλασε» όλα τα σχέδια...