Το ηλιακό σύστημα απέκτησε ένα νέο πολύ ιδιαίτερο μέλος, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση Βρετανών αστρονόμων. Πρόκειται για το ουράνιο σώμα με προσωρινό όνομα L91, έναν μάλλον μικρό, παγωμένο πλανήτη, που ακολουθεί μια τόσο ελλειπτική τροχιά, ώστε στο πιο μακρινό της σημείο απέχει από τον Ηλιο 1.450 αστρονομικές μονάδες, δηλαδή 1.450 φορές τη μέση απόσταση της Γης από τον Ηλιο (περίπου 150 εκ. χιλιόμετρα). Ακόμα και το κοντινότερο σημείο της τροχιάς του είναι σε απόσταση 50 αστρονομικών μονάδων, δηλαδή περίπου όσο η μέγιστη απόσταση της τροχιάς του Πλούτωνα! Κανένα άλλο μέλος του ηλιακού συστήματος δεν έχει εντοπιστεί να περιφέρεται γύρω από τον Ηλιο σε τέτοια απόσταση, που το φέρνει στο αφήλιο στην περιοχή του νέφους Οόρτ. Ο νάνος πλανήτης Σέντνα έχει απόσταση 76 αστρονομικών μονάδων στο περιήλιο και 937 στο αφήλιο.

Ενα σημαντικό στοιχείο της ανακάλυψης (εφόσον αυτή επιβεβαιωθεί) είναι ότι τέτοιες εξαιρετικά ελλειπτικές τροχιές μπορούν να έχουν προκύψει μόνο ως αποτέλεσμα βαρυτικής αλληλεπίδρασης με κάποιο ουράνιο σώμα μεγάλης μάζας, πέρα από τον Ηλιο και τους γίγαντες πλανήτες Δία, Κρόνο και Ουρανό. Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το ουράνιο σώμα που προκαλεί αυτές τις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις είναι ένας άγνωστος ένατος πλανήτης. Ωστόσο, οι αστρονόμοι που ανακάλυψαν τον L91, αλλά και πολλοί άλλοι, εκτιμούν ότι μέλη του ηλιακού συστήματος, όπως ο L91 και η Σέντνα, μπορεί να κατέληξαν στις σημερινές τους τροχιές, λόγω αλληλεπιδράσεων με τον πλανήτη Ποσειδώνα, σε συνδυασμό με περιστασιακές βαρυτικές επιδράσεις από κοντινά διερχόμενα άστρα και τη σταθερή επίδραση από το γαλαξιακό κέντρο.