Ο Κύπριος Πρόεδρος στη διάρκεια της προχτεσινής διακαναλικής συνέντευξης

Αύριο, Δευτέρα 7 Νοέμβρη, είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει στο θέρετρο Μον Πελεράν της Ελβετίας η συνάντηση του Κύπριου Προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη, και του ηγέτη του ψευδοκράτους, Μουσταφά Ακιντζί, που θα ολοκληρωθεί την Παρασκευή 11 Νοέμβρη και «θα επικεντρωθεί στο Εδαφικό, καθώς και σε όλα τα άλλα εκκρεμούντα ζητήματα κατά τρόπο αλληλένδετο».

Η διακαναλική συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε το απόγευμα της Παρασκευής ο Ν. Αναστασιάδης επιβεβαίωσε καθαρά τους κινδύνους που ανοίγονται μπροστά στον κυπριακό λαό, δεδομένων και των ισχυρών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων που διαπλέκονται και διαμορφώνουν τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή.

Καταρχήν ο Κύπριος Πρόεδρος αναφέρθηκε στη «νέα τάξη πραγμάτων, όπως έχει από το 1977 καθοριστεί», που «αποτέλεσε το πλαίσιο διαπραγμάτευσης όλων των προκατόχων μου» και οδήγησε στη «μετεξέλιξη» της συζήτησης για την εσωτερική πολιτειακή δομή του κυπριακού κράτους «από ενιαίο σε ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης». Παραθέτοντας πλευρές των όσων έχουν μέχρι σήμερα συμφωνηθεί για τη λειτουργία του ομοσπονδιακού αυτού συστήματος διακυβέρνησης, ανέφερε ότι «καθεμιά των πολιτειών θα έχει αποκλειστική αρμοδιότητα, μεταξύ άλλων, να διατηρεί δικό της σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων, το δικό της σύστημα Υγείας, το δικό της εκπαιδευτικό σύστημα, τη δική της Τοπική Αυτοδιοίκηση». Επίσης, διευκρίνισε ότι καθεμία από τις πολιτείες θα έχει την υποχρέωση να διασφαλίζει τη δική της βιωσιμότητα, αλλά «δεν θα καλείται να αποπληρώνει τις οικονομικές υποχρεώσεις που δημιουργεί η άλλη», ακόμα ένα στοιχείο δηλαδή που επιβεβαιώνει το διχοτομικό χαρακτήρα της προωθούμενης λύσης.

Την ίδια στιγμή, ο Κύπριος ηγέτης επισήμανε κατηγορηματικά ότι η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης του 1960 «θα παραμείνει αδιατάρακτη σε ισχύ», επιβεβαιώνοντας ότι η Κύπρος θα μείνει βαθιά εγκλωβισμένη στις φονικές μεθοδεύσεις και κόντρες των ιμπεριαλιστών. Σημειώνουμε ότι η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης - σύμφωνα και με την ιστοσελίδα της Νομικής Υπηρεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας - που υπογράφτηκε μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Βασιλείου της Ελλάδος, της Δημοκρατίας της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, «προέβλεπε μεταξύ άλλων την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους» αλλά και «τη διατήρηση από τη Βρετανία δύο κυρίαρχων στρατιωτικών βάσεων στην νήσο καθώς επίσης και την παροχή στην τελευταία άλλων στρατιωτικών εγκαταστάσεων και διευκολύνσεων στο έδαφος της Κύπρου» (σ.σ. οι υπογραμμίσεις δικές μας).

Την ίδια στιγμή, ο Ν. Αναστασιάδης δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο Κεφάλαιο 7 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, για το οποίο πρόσφατα και ο υπουργός Εξωτερικών, Ι. Κασουλίδης, είχε εξηγήσει ότι «θέση της Λευκωσίας» είναι «αν είναι δυνατόν (η Κύπρος) να τεθεί κάτω» από αυτό. Πρόκειται για το κεφάλαιο που ουσιαστικά προβλέπει τη δυνατότητα το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να δρομολογήσει την ανάληψη και στρατιωτικής δράσης «για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση της διεθνούς ασφάλειας και ειρήνης».

Στο μεταξύ, είναι ενδεικτικό ότι ενώ οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και οι περισσότερες εμπλεκόμενες πλευρές επιμένουν πως υπάρχουν σήμερα περισσότερες από ποτέ θετικές προοπτικές για μια «λύση», η Τουρκία κλιμακώνει την προκλητικότητά της.

Μόλις προχτές, λίγο πριν από τη συνέντευξη Αναστασιάδη, ο γενικός διευθυντής της τουρκικής πετρελαϊκής εταιρείας ΤΡΑΟ, Μπεσίμ Σισμάν, τόνισε ότι «την περίοδο που έχουμε μπροστά μας» το ερευνητικό πλοίο «Μπαρμπαρός» θα ξαναβγεί στα ανοιχτά της Κύπρου, ότι «θα μπορούμε να ανοίξουμε γεώτρηση στα ανοιχτά της Κύπρου στη Μεσόγειο».

Μάλιστα, η συγκεκριμένη εξέλιξη τέθηκε ως ερώτημα στη διάρκεια της συνέντευξης Αναστασιάδη. Ο Κύπριος ηγέτης περιορίστηκε απλά να επισημάνει ότι τέτοιες εξελίξεις δείχνουν ότι «πρέπει να λυθεί γρήγορα το Κυπριακό».

Προκλητικές είναι όμως και οι περισσότερες από τις δηλώσεις των εκπροσώπων του ψευδοκράτους, με τον Ακιντζί να επιμένει ότι δε γίνεται λύση με αντιλήψεις του τύπου «μηδέν στρατός, μηδέν εγγυήσεις».

Ενώ, από την άλλη μεριά, οι «εναλλακτικές» που πέφτουν στο τραπέζι - όπως η σύσταση μιας πολυεθνικής αστυνομικής και στρατιωτικής δύναμης που θα επιτηρεί την εφαρμογή της λύσης - δεν εγκυμονούν καθόλου μικρότερους κινδύνους για τον κυπριακό λαό.

Επιπλέον, και η συζήτηση για τη σύγκληση «πολυμερούς διάσκεψης» - όπως προβάλλει η κυπριακή κυβέρνηση ως αντιπρόταση στην «πενταμερή διάσκεψη» την οποία ιεραρχούν Αγκυρα και ψευδοκράτος - δε δικαιολογεί κανέναν εφησυχασμό, αφού εξυπηρετεί την αμεσότερη ανάμειξη ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων, που ούτως ή άλλως «παρακολουθούν» στενά το παζάρεμα (σ.σ. το «πολυμερές» παραπέμπει πιθανώς στη συμμετοχή τουλάχιστον των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ).

Τέλος, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι ήδη γίνεται λόγος (σ.σ. σχετικά αναφέρθηκε και ο Κύπριος Πρόεδρος στην προχτεσινή συνέντευξη) για «Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας», «αυστηρούς κανόνες διασφάλισης του υγιούς ανταγωνισμού» αλλά και «διασφάλιση των ευρωπαϊκών κανόνων πιστοποίησης προϊόντων και υπηρεσιών», δηλαδή για σειρά αντιλαϊκών μέτρων που θα φορτώσουν στο λαό το λογαριασμό της «ανάπτυξης» και της «σταθερότητας» που ενδιαφέρονται να επισπεύσουν πολλά ιμπεριαλιστικά και αστικά επιτελεία.