Το «νήμα» των σημερινών επικίνδυνων εξελίξεων πάει πίσω στο 1960, στους όρους ίδρυσης της «ανεξάρτητης» Κυπριακής Δημοκρατίας
Η προδιαγεγραμμένα επικίνδυνη πορεία των εξελίξεων αποτυπώνεται στις ίδιες τις τρεις διεθνείς Συνθήκες που συνόδευσαν την ίδρυση της «ανεξάρτητης» Κυπριακής Δημοκρατίας, το 1960. Αν και τυπικά το Νησί παύει να είναι βρετανική αποικία, ο ρόλος του βρετανικού κεφαλαίου διασφαλίζεται, καταρχάς με τις δύο στρατιωτικές βάσεις που διατηρεί το Ηνωμένο Βασίλειο. Επιπλέον, τα ίδια τα «δικαιώματα» που αποκτούν Ελλάδα και Τουρκία στο κυπριακό κράτος, ουσιαστικά ναρκοθετούν την ίδια την ανεξαρτησία του, όπως αποτυπώνεται και στη διακριτή στρατιωτική παρουσία των δύο πλευρών.
Σημειωτέον ότι στις 4 σελίδες περιλαμβάνονται και διευκρινίσεις ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεργάζεται πλήρως με το Ηνωμένο Βασίλειο για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της αποτελεσματικής λειτουργίας των στρατιωτικών βάσεων... και για να απολαμβάνει το Ηνωμένο Βασίλειο πλήρως τα δικαιώματα που παρέχει αυτή η Συνθήκη». Ορίζεται ακόμα ότι «Κυπριακή Δημοκρατία, Ελλάδα, Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο αναλαμβάνουν (την ευθύνη) να ανταλλάσσουν συμβουλές και να συνεργάζονται για την κοινή άμυνα της Κύπρου». Θυμίζουμε ότι κανείς από όσους πρωταγωνιστούν ή αγωνιούν για τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις δεν θέτει θέμα κατάργησης της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης και των βρετανικών βάσεων.
Η συνθήκη αυτή διασφάλισε το πάτημα για την εισβολή της Τουρκίας το 1974, που βέβαια επικαλέστηκε και την κατάσταση στην οποία είχε πρωτοστατήσει η ελληνική χούντα και το πραξικόπημα του Σαμψών. Ετσι κατέλαβε το 37% του Νησιού.
Μεταξύ άλλων, προβλέπει ότι «ο πρόεδρος και ο αντι- πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενεργώντας σε συμφωνία, μπορούν να αιτηθούν από την ελληνική και την τουρκική κυβέρνηση να αυξήσει ή να μειώσει το ελληνικό και το τουρκικό στρατιωτικό άγημα». Ακόμα, προβλέπει «Επιτροπή» από τους υπουργούς Εξωτερικών των τριών χωρών ως «το ανώτατο πολιτικό σήμα της Τριμερούς Συμμαχίας».