Κατάμεστη η αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ στην εκδήλωση του περασμένου Σαββάτου

Φίλες και φίλοι,

Η ιστορική επέτειος της 8ης Μάρτη, της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας, είναι μέρα αγώνα.

Είναι μέρα - σύμβολο για τη συμμετοχή των γυναικών στην πάλη για ισότιμα δικαιώματα ανδρών και γυναικών στην εργασία, στη μόρφωση, στην κοινωνική ζωή.

Η θυσία των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης το 1857 για στοιχειωδώς καλύτερες συνθήκες δουλειάς και εργασίας βάζει τη σφραγίδα της στον ταξικό και αγωνιστικό, διεκδικητικό χαρακτήρα της επετείου.

Οπως άλλωστε και κάθε μεγάλη στιγμή ανάτασης του παγκόσμιου εργατικού κινήματος, αφήνει παρακαταθήκη, αγωνιστική πείρα για τη συνέχεια.

Διδάσκει ότι η ελπίδα και η αισιοδοξία για τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων μπορούν να γεννηθούν στο δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης, του ταξικού αγώνα για τη γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση.

Σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από τα καπιταλιστικά δεσμά, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να δυναμώνει ο αγώνας για να μπουν εμπόδια στα νέα μέτρα, για την ανάκληση των απωλειών σε δικαιώματα, στο λαϊκό εισόδημα, για να βρεθούν στο επίκεντρο οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Ο ΓΓ της ΚΕ, Δ. Κουτσούμπας στο βήμα της εκδήλωσης

Οφείλεται στο σύγχρονο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, στην άνοδο της παραγωγικότητας, στα επιτεύγματα της επιστήμης και τις εφαρμογές τους σε όλους τους τομείς, είτε αφορά την Υγεία, είτε την Παιδεία, είτε άτομα με ειδικές ανάγκες κ.λπ.

Οι σύγχρονες ανάγκες αφορούν και τη γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου, την αύξηση του ελεύθερου χρόνου, των διακοπών, της αναψυχής.

Αφορούν και άλλους παράγοντες που σχετίζονται με το βιοτικό επίπεδο, όπως η ποιότητα των διατροφικών αναγκών, οι συνθήκες κατοικίας και εργασίας, ο ρόλος της φυσικής αγωγής και άσκησης, η υγεία με έμφαση στην πρόληψη, η αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προβλημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, ο πολιτισμός.

Αφορούν και τις απαραίτητες υποδομές και μέσα για την ικανοποίησή τους.

Σήμερα, στην Ελλάδα, αντικειμενικά είναι δυνατή η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Η χώρα μας έχει διαπιστωμένες αναπτυξιακές δυνατότητες, όπως τεχνολογικά μέσα, ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης της παραγωγής και οπωσδήποτε έχει φυσικά πλεονεκτήματα, όπως δυνατότητα διατροφικής επάρκειας, αξιοποίησης των βουνών και της θάλασσας, υποδομών για διακοπές των λαϊκών δυνάμεων.

Η διαφορά μας με τα άλλα πολιτικά κόμματα δεν βρίσκεται μόνο στην ποσότητα και ποιότητα των παρεχόμενων δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών, αλλά πάει πολύ βαθύτερα, αγγίζοντας την πηγή των απαιτούμενων πόρων και την ίδια την οργάνωση, το περιεχόμενο αυτών των υπηρεσιών.

Για παράδειγμα, στην Υγεία, διεκδικούμε όχι μόνο καλύτερες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας αλλά και το να δοθεί προτεραιότητα στην πρόληψη και έγκαιρη αποκατάσταση.

Στην Παιδεία όχι απλά δημόσιο και δωρεάν βιβλίο σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, αλλά και ριζικά διαφορετικές μεθόδους και μορφές διδασκαλίας με στόχο την ολόπλευρη μόρφωση και διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

Ανάλογα, στο δικαίωμα στην εργασία. Δίνουμε έμφαση, πέρα από την προβολή των αιτημάτων για την προστασία των ανέργων, στις προϋποθέσεις σταθερής δουλειάς με δικαιώματα, τις δυνατότητες μείωσης του εργάσιμου χρόνου και συνολικά της εξάλειψης της ανεργίας.

Ειδικά για τη γυναίκα, το ζήτημα είναι να μπορεί να συνδυάζει αρμονικά τη συμμετοχή της στην κοινωνική εργασία με τη μητρότητα, χωρίς την ανασφάλεια της ανεργίας, της μετανάστευσης, έχοντας και ελεύθερο χρόνο που να τον αξιοποιεί σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά της.

Σε όλα αυτά μαζί, ενιαία - χωρίς να τα αναφέρουμε λεπτομερειακά αυτήν τη στιγμή -, βρίσκεται και η ουσία της αντίληψής μας για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, γνωρίζοντας φυσικά ότι παρά το γεγονός ότι από σήμερα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διεκδίκησης, η πραγματική και οριστική ικανοποίησή τους δεν χωράει μέσα στον καπιταλισμό, αλλά προϋποθέτει κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και την ένταξή τους στον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό.

Οταν μιλάμε σήμερα για ανάκτηση απωλειών δεν εξιδανικεύουμε καθόλου την περίοδο πριν από την κρίση, πριν από το 2009, αλλά κυρίως επιδιώκουμε να αναδείξουμε την επιδείνωση των όρων εκμετάλλευσης σε σχέση με παλιότερες γενιές, σε αντίφαση με τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες.

Δεν μας βρίσκει σύμφωνους η λογική που προβάλλεται από ορισμένους «λαγούς» του συστήματος ότι η σημερινή υποχώρηση, η σημερινή κατάσταση, η ίδια η κρίση, οφείλεται στην προηγούμενη ύπαρξη κάποιων δήθεν «παράλογων προνομίων» για τους εργαζόμενους.

Οι κύριοι αυτοί κρύβουν ότι η συγκυρία τότε στην ανάπτυξη, όπως η καπιταλιστικοποίηση των βαλκανικών χωρών, οι μαζικές Αμεσες Ξένες Επενδύσεις από την Ελλάδα προς αυτές, επέτρεψαν τότε ορισμένες παροχές, δικαιώματα και κατακτήσεις, κάτω από διαφορετικές συνθήκες διάταξης των καπιταλιστικών οικονομιών.

Αυτές οι συνθήκες πλέον έχουν αλλάξει άρδην. Το βιώνουν πιο έντονα οι νέες γενιές εργαζομένων, ανάμεσά τους, σημαντικές παραγωγικές δυνάμεις νέων ανθρώπων, μορφωμένων, νέων επιστημόνων, ανάμεσά τους πολλές γυναίκες που αναγκάζονται να μεταναστεύουν, να δουλεύουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης, σε άλλες ηπείρους.

Σήμερα απαιτείται πάλη ακόμα και για το παραμικρό, το ελάχιστο, που να συνδέεται με τη γενικότερη πάλη και αντιπαράθεση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, την εργατική εξουσία.

Φίλες και φίλοι,

Σήμερα, η μισθωτή, η αυτοαπασχολούμενη, η αγρότισσα, η άνεργη και η συνταξιούχος, η νέα γυναίκα που αύριο θα αναζητήσει μια θέση εργασίας, μπορεί να αξιοποιήσει τη συσσωρευμένη λαϊκή πείρα.

Η εναλλαγή, κατά χρονικά διαστήματα, διαφόρων αστικών κυβερνήσεων, όπως και η κατ' όνομα «αριστερή κυβέρνηση» δεν παρεμπόδισε την πορεία επιδείνωσης των όρων στήριξης της μητρότητας, την εντατικοποίηση της εργασίας, τα ασταθή ωράρια.

Η τυπική αναγνώριση των δικαιωμάτων της γυναίκας στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία δεν την απάλλαξε στην πραγματικότητα από μια ζωή - λάστιχο.

Πολύ περισσότερο - και αυτό είναι το καθοριστικό - δεν την απάλλαξε από την καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Οποιον φερετζέ και αν φορέσουν στους αστικούς εκσυγχρονισμούς οι διακρατικοί - ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, όπως η ΕΕ, το ΔΝΤ, η κυβέρνηση, οι προηγούμενες και η σημερινή, η λεγόμενη ισότητα των φύλων είναι ένα ακόμα όχημα για την κατάργηση θετικών ρυθμίσεων υπέρ των γυναικών.

Οποιον φερετζέ κι αν φορέσουν στη νέα συμφωνία που ετοιμάζουν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την ΕΕ, το ΔΝΤ, η αλήθεια είναι, παρά τα όσα λένε, η «αξιολόγηση» θα κλείσει με πάνω από 1 δισ. ευρώ νέα μέτρα που θα τα πάρουν από τις τσέπες των λαϊκών οικογενειών για να τα μοιράσουν σε λίγα κοράκια, στους γνωστούς κηφήνες.

Ολα τα υπόλοιπα που αναμασούν ότι αυτά θα νομοθετηθούν μετά το '19, κι ότι τάχα θα συνοδευτούν με αντισταθμιστικά μέτρα, είναι στάχτη στα μάτια του λαού.

Η μείωση στο αφορολόγητου και τις συντάξεις που θα πάρει από την τσέπη του λαού χιλιάδες ευρώ, έναν ολόκληρο μισθό για κάθε εργαζόμενο, ή μια ολόκληρη σύνταξη από κάθε συνταξιούχο, δεν αντισταθμίζονται.

Και ο ενταφιασμός των εργατικών δικαιωμάτων που επίσης έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση αλλά δεν το λέει, βάζει επίσης στις τσέπες του κεφαλαίου πολλά ευρώ από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Φίλες και φίλοι,

Το νέο κυβερνητικό παραμύθι για τα «μέτρα και τα αντίμετρα», ούτε τα μικρά παιδιά δεν ξεγελά πλέον.

Γιατί δεν υπάρχουν «μέτρα και αντίμετρα» που από τη μια θα επιβαρύνουν το λαό και από την άλλη θα τον ανακουφίζουν.

Υπάρχουν τα μέτρα που θα φορτώσουν νέα βάρη στις πλάτες του λαού και αντίμετρα που θα ελαφρύνουν το κεφάλαιο, θα στηρίξουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Μπροστά και στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ, απευθυνόμαστε στις γυναίκες της εργατικής τάξης, του λαού και τις καλούμε να σηκώσουν το ανάστημά τους.

Να πάψουν να υποτάσσονται στο κλίμα της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού, για το οποίο ιδιαίτερα ευθύνονται, τα κόμματα της γερασμένης σοσιαλδημοκρατίας και ο σύγχρονος οπορτουνισμός των ξεπουλημένων.

Να αντιπαραθέσουν τη δική τους θέληση και δράση στους μαζικούς φορείς τους εργατικού, λαϊκού κινήματος, στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, απέναντι στην κοροϊδία της δήθεν συμμετοχής των γυναικών στα λεγόμενα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων.

Η οργάνωση της λαϊκής δράσης, όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά, χρειάζεται νέες δυνάμεις στη μάχη.

Κινητήρια δύναμη συσπείρωσης και πάλης δεν αποτελούν από μόνα τους τα λαϊκά προβλήματα, όσο οξυμένα κι αν είναι.

Για να έχει δυναμική και αποτελέσματα η καθημερινή μάχη, χρειάζεται το εργατικό, λαϊκό κίνημα να βάζει το νυστέρι πιο βαθιά.

Να στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του, τις κυβερνήσεις και τα άλλα κόμματα της διαχείρισης της σαπίλας και της βαρβαρότητας του καπιταλισμού, την καπιταλιστική ιδιοκτησία.

Στο ΚΚΕ, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ενταθεί η ιδεολογική - πολιτική, η διαφωτιστική δουλειά, η οποία μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για δράση και παράγοντα συνειδητοποίησης των γυναικών.

Παλεύουμε για να γίνει ένα βήμα μπροστά στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της οικοδόμησης της κοινωνικής συμμαχίας, της ισχυροποίησης του ΚΚΕ, για να ανοίξει ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο για το λαό μας.

Η αντεπαναστατική κατάληξη και το ιστορικό πισωγύρισμα δεν αναιρούν τη δυνατότητα και αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής προοπτικής.

Τα προβλήματα της καθημερινής επιβίωσης ενδεχομένως να απομακρύνουν τη σκέψη και τη δράση, ακόμα και πρωτοπόρων αγωνιστών και αγωνιστριών από αυτήν την προοπτική.

Ενδεχομένως, στις σημερινές συνθήκες «υποχώρησης» του διεθνούς εργατικού κινήματος να φαντάζει δύσκολη υπόθεση.

Αυτός ο δρόμος μπορεί να θεωρείται πιο δύσβατος για τις γυναίκες, οι οποίες συναντούν πρόσθετα αντικειμενικά εμπόδια στην οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική τους ζωή.

Δεν είναι μόνο οι συνθήκες εργασίας και ζωής, αλλά και η μακροχρόνια επίδραση αντιδραστικών κοινωνικών αντιλήψεων για τη θέση της γυναίκας στην οικογένεια, στην κοινωνία.

Με αυτήν την έννοια, χρειάζεται ιδιαίτερη δουλειά στην ίδια την πρωτοπορία του εργατικού κινήματος, το ΚΚ, που να επεκτείνεται στο μαζικό κίνημα.

Πρόκειται για σύνθετα ζητήματα, στα οποία το ΚΚΕ στρέφει ανέκαθεν, σήμερα ακόμα περισσότερο, την προσοχή του.

Φωτίζουν την ανάγκη εξειδίκευσης της γενικής δράσης του Κόμματος στις γυναίκες για την ενίσχυση της γυναικείας συμμετοχής στον αντικαπιταλιστικό, αντιμονοπωλιακό αγώνα.

Χρειάζεται, δηλαδή, πρόσθετη προσπάθεια για την ανάπτυξη της ταξικής, πολιτικής τους συνείδησης.

Κι αυτή η εξειδίκευση δεν μπορεί να γίνει αν δεν αφιερωθούν σ' αυτήν πρώτ' απ' όλα τα γυναικεία στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, ανεξάρτητα από τις χρεώσεις και τα καθήκοντα που έχουν.

Ταυτόχρονα, όμως, χρειάζεται η πρωτοπόρα δράση των Οργανώσεων και πολύμορφη στήριξη στις συντρόφισσες που βρίσκονται στη φάση δημιουργίας οικογένειας, γίνονται μητέρες.

Μαζί με την ιδεολογική, μορφωτική, διαπαιδαγωγητική δουλειά, χρειάζονται και πρακτικά μέτρα.

Ωστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις αντικειμενικές δυσκολίες όταν δεν έχουν στήριξη στη φροντίδα του παιδιού.

Πολύ περισσότερο χρειάζεται αυτό, αν ο σύζυγος και η οικογένεια δεν αποδέχονται την αγωνιστική τους δράση.

Το έμπρακτο παράδειγμα των κομμουνιστριών συμβάλλει στο να ξεπερνιούνται ανάλογες αναστολές από πρωτοπόρες γυναίκες, που έχουν διάθεση συμμετοχής στο κίνημα, αλλά διστάζουν να αναλάβουν ευθύνες.

Για να δουν με άλλο τρόπο σκέψης και στάσης τη ζωή τους.

Να δουν με ενδιαφέρον τη συμμετοχή τους στον ταξικό, πολιτικό αγώνα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Φίλες και φίλοι,

Η ΚΕ και οι Οργανώσεις του ΚΚΕ, μαζί με την ΚΝΕ, στο πλαίσιο του εορτασμού των 100χρονων, επιδιώκουμε να αναδειχθεί η μεγάλη πείρα από την προσπάθεια του Κόμματός μας στη δουλειά με τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου.

Η σχεδόν εκατοντάχρονη ιστορική πείρα του ΚΚΕ σε κορυφαίες στιγμές του εργατικού κινήματος στη χώρα μας αναδεικνύει δεκάδες παραδείγματα κομμουνιστριών που ξεχωρίζουν για την ηρωική τους δράση.

Το ΚΚΕ, στην κυριολεξία, έγραψε Ιστορία στην ανάδειξη της γυναίκας του λαού σε συνειδητή αγωνίστρια στον τόπο εργασίας, στο σωματείο, στο σχολείο, στη γειτονιά, στο χωριό, στην αντίσταση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, στον ΔΣΕ, στα όργανα του Κόμματος και του κινήματος.

Η συλλογική ιστορική πείρα του Κόμματός μας φωτογραφίζεται και στη θεατρική παράσταση που ακολουθεί και την οποία θα παρακολουθήσουμε, και που είναι αφιερωμένη στις αλύγιστες της ταξικής πάλης.

Κι όταν λέμε αλύγιστες της ταξικής πάλης μην πάει το μυαλό μας σε τίποτε υπεράνθρωπες ηρωίδες, βγαλμένες μέσα από διηγήσεις και παραμύθια.

Μιλάμε για γυναίκες με μικρά παιδιά στις φυλακές και στις εξορίες που έρχονταν καθημερινά αντιμέτωπες με το δίλημμα αν η πολιτική και κοινωνική τους δράση, η ταλαιπωρία τους στις φυλακές και τις εξορίες, έρχεται σε αντίθεση με τη σχέση τους με το παιδί, με την ιδιότητά τους ως μητέρες.

Μιλάμε για γυναίκες που τελικά επέλεξαν με τη στάση τους ως κομμουνίστριες, ως αγωνίστριες, αλλά και ως μητέρες, να δώσουν «μάθημα ζωής» συμβάλλοντας με τη στάση τους στην αγωνιστική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, ακόμα και αν αυτό τις οδηγούσε μέχρι και στην εκτέλεση.

Εβρισκαν το κουράγιο, τη δύναμη να αντέξουν μέσα από την ακλόνητη πίστη στο δίκιο της εργατικής τάξης, του λαού μας.

Από την βαθιά γνώση ότι το νέο, το αναγκαίο, το μοναδικά προοδευτικό μέλλον για την ανθρωπότητα, είναι η ανατροπή του γερασμένου, του σάπιου συστήματος του καπιταλισμού και η οικοδόμηση μιας νέας, σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.

Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ ευχόμαστε σε όλους και όλες από βάθους καρδιάς, καλή δύναμη και καλή συνέχεια.