Αποσπάσματα από την ομιλία του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ στο Φεστιβάλ της Σπουδάζουσας Αθήνας
Ο Ν. Αμπατιέλος, αφού αναφέρθηκε εισαγωγικά στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ και τη σημασία που έχει για τη Νεολαία του Κόμματος, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Αρκετοί νέοι μέσα στα πανεπιστήμια μας λένε καθημερινά: "Το ΚΚΕ είχε δίκιο για τις εξελίξεις, για την Ευρωπαϊκή Ενωση, για τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ, για την κοροϊδία που παίχτηκε στις πλάτες του λαού στο δημοψήφισμα, με το "όχι" που έγινε "ναι" μέσα σε λίγες ώρες". Πολλοί επίσης λένε "αναγνωρίζουμε ότι οι ΚΝίτες λιώνετε τα παπούτσια σας, διεκδικείτε, είστε πραγματικοί αγωνιστές, ότι έχετε συνέπεια λόγων και πράξεων"... Δίνουμε τώρα το χέρι μας σε όλα αυτά τα παιδιά. Λέμε ξεκάθαρα "φτάνει πια"! Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κλείνει άλλη μία "αξιολόγηση" που περιλαμβάνει νέα αντιλαϊκά μέτρα. Χτυπά το δικαίωμά μας στη δουλειά με δικαιώματα, στη μόρφωση... Τώρα χρειάζεται ξεσηκωμός! Να υψωθεί τείχος λαϊκής αντίστασης. Με κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις, εξορμήσεις και περιοδείες σε τόπους δουλειάς και συνοικίες σε όλη την Ελλάδα, τη Δευτέρα 20 Μάρτη».
Κλείνοντας την ομιλία του και αναφερόμενος στη συμβολή της ΚΝΕ στο φοιτητικό κίνημα, σημείωσε: «Είναι γεγονός πως στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ η ΚΝΕ είναι ουσιαστικά μία συμπαγής και οργανωμένη δύναμη, μία σημαντική δύναμη για το παρόν και το μέλλον του κινήματος. Είναι η δύναμη που μπορεί να δημιουργήσει όρους μιας μαζικής ενδυνάμωσης του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος.
Για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος είναι ανάγκη να διαλέξουν οι φοιτητές σήμερα και αύριο τη σωστή πλευρά.
Το φοιτητικό κίνημα μπορεί να αποτελέσει δύναμη συμβολής για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Να αποκτηθούν αγωνιστικές εμπειρίες. Να έρθουν περισσότεροι φοιτητές σε επαφή με τις αξίες και τα ιδανικά του συλλογικού οργανωμένου αγώνα και να σταθούν μαζί με το εργατικό - λαϊκό κίνημα, στο οποίο θα πρέπει αύριο να παίξετε ενεργητικό ρόλο ως εργατικό ή επιστημονικό δυναμικό, για να αναπτυχθεί ένα δυναμικό και μαζικό αντιμονοπωλιακό, αντικαπιταλιστικό κίνημα.
Μπροστά στη νεολαία βρίσκονται δυο δρόμοι. Ο ένας είναι του συμβιβασμού και της υποταγής, που οδηγεί σε μισθούς πείνας, ταξικούς φραγμούς, ανασφάλιστη εργασία, ανεργία, την ίδια ώρα που ο πλούτος συγκεντρώνεται σε μια χούφτα καπιταλιστές. Σε αυτόν το δρόμο καλούν τα κόμματα του συστήματος. Ο άλλος είναι ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ, ο δρόμος για το σοσιαλισμό, ο δρόμος που απαιτεί τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να περάσουν στα χέρια του λαού, ώστε να γεύεται τον πλούτο που παράγει.
Ξεπερνώντας παλιές και νέες αυταπάτες, την απογοήτευση και την ηττοπάθεια, μπορούμε να ανοίξουμε αυτό το δρόμο για το μέλλον που μας αξίζει και πρέπει να τ' "αρπάξουμε" γιατί "δεν θα 'ρθει από μονάχο του, έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς"!
Και σε αυτόν τον αγώνα η ΚΝΕ είναι η Οργάνωση που δρα πρωτοπόρα και καθημερινά μέσα στη νεολαία και που μπορούν και πρέπει να στηριχτούν οι φοιτητές και σπουδαστές».