Τη στρατηγική της ΕΕ σε ζώνες ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων και την προάσπιση θέσεων μονοπωλίων της σε Βόρεια Αφρική - Μέση Ανατολή, συζήτησαν χτες στο Λουξεμβούργο οι υπουργοί Εξωτερικών των κρατών - μελών της.

Με βασικό θέμα τη Συρία, και ενόψει Συνεδρίου που ξεκινά σήμερα στις Βρυξέλλες για το «μέλλον» της χώρας, η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας, Φεντερίκα Μογκερίνι, προσερχόμενη στο Συμβούλιο ξεκαθάρισε ότι οι ΥΠΕΞ θα υιοθετήσουν μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τη Συρία. Σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας, είπε μεν ότι εναπόκειται στους Σύρους να αποφασίσουν για την πολιτική μετάβαση και το μέλλον της χώρας, αλλά, πρόσθεσε, δεν μπορεί να επιστρέψουμε στο καθεστώς που ίσχυσε 6,5 χρόνια πριν, πριν την έναρξη του πολέμου εκεί, ζητώντας απομάκρυνση του Ασαντ.

Αξίζει πάντως να θυμίσουμε ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει διαμηνύσει ότι η αποχώρηση Ασαντ δεν αποτελεί πλέον «προτεραιότητα» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, και ότι αναζητεί νέα στρατηγική για τη διευθέτηση της συριακής σύρραξης. Η Αμερικανίδα πρεσβευτής στον ΟΗΕ, Νίκι Χέιλι, δήλωσε συγκεκριμένα ότι η χώρα της θέλει να συνεργαστεί με Τουρκία και Ρωσία για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στη συριακή κρίση, παρά να επικεντρωθεί στην τύχη του Ασαντ.

Στον αντίποδα, χτες, ο Γάλλος ΥΠΕΞ Ζαν-Μαρκ Ερό είπε ότι χρειάζεται «μία αξιόπιστη πολιτική μετάβαση» και πως «όταν θα πρέπει να οικοδομηθεί η Συρία του μέλλοντος (...) η Γαλλία δεν φαντάζεται ούτε για μία στιγμή ότι αυτή η Συρία μπορεί να τελεί υπό την ηγεσία του Ασαντ».

Επίσης, ο Γερμανός ΥΠΕΞ, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ: «Λέγαμε πάντοτε ότι οι Σύροι πρέπει να αποφασίσουν ποιος θα είναι Πρόεδρός τους, ποια κυβέρνηση θα έχουν, και δεν έχει νόημα να διευθετηθεί το θέμα του Ασαντ στην αρχή, διότι αυτό θα οδηγούσε σε αδιέξοδο. Οι ΗΠΑ υιοθετούν πλέον μία θέση περισσότερο ρεαλιστική σε σχέση με το παρελθόν», εγκαταλείποντας την πίεση στον Ασαντ να εγκαταλείψει την εξουσία. «Αλλά , υπάρχει κάτι που δεν θα περάσει», προειδοποίησε ταυτόχρονα ο Γκάμπριελ. «Ενας δικτάτορας, που έχει διαπράξει φοβερά εγκλήματα στην περιοχή, να παραμείνει ατιμώρητα στη θέση του, στο όνομα της εστίασης στον αγώνα κατά του "Ισλαμικού Κράτους". Δεν μπορεί αυτό να είναι η θέση της Ευρώπης».

Ετσι, το Συμβούλιο υιοθέτησε «συμπεράσματα» όπου - με τη σύμφωνη γνώμη και της ελληνικής κυβέρνησης - καλεί «συριακό καθεστώς» και Ρωσία να λάβουν μέτρα για τη λήξη των εχθροπραξιών. Κατηγορεί την κυβέρνηση Ασαντ για βιαιοπραγίες και καταπάτηση δικαιωμάτων, και επιμένει ότι «δεν μπορεί να υπάρχει ειρήνη στη Συρία υπό το παρόν καθεστώς». Επίσης ότι χρειάζεται «πολιτική μετάβαση», και ότι ως ΕΕ θα συνεχίσει να υποστηρίζει τη λεγόμενη «συριακή αντιπολίτευση». Προσθέτει ότι θα επιδιώξει καταλογισμό ευθυνών για εγκλήματα πολέμου, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, π.χ. με χρήση χημικών όπλων, και επιρρίπτει ευθέως ευθύνες στο «συριακό καθεστώς» για χρήση τους. Ταυτόχρονα διακηρύσσει ότι η ΕΕ θα βοηθήσει στην «ανοικοδόμηση» της Συρίας, υπόθεση με μπόλικο «ψητό» για τα μονοπώλια.

Συμπεράσματα υιοθέτησε το ΣΕΥ και για την Υεμένη, στρατηγικό σημείο για την παγκόσμια διαμετακόμιση, που, όπως είπε η Μογκερίνι, διανύει τον 3ο χρόνο ανθρωπιστικής καταστροφής λόγω εμφύλιων συγκρούσεων, «με πιθανές επιπτώσεις στην ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή της Αραβικής Χερσονήσου και στο Κέρας της Αφρικής». Εξ ου και στα Συμπεράσματα η ΕΕ υπογραμμίζει ότι «η σύγκρουση είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των περιστατικών κατά μήκος των ακτών της Ερυθράς Θάλασσας της Υεμένης, υπονομεύοντας έτσι την ελευθερία της ναυσιπλοΐας, θέτοντας σε κίνδυνο το θαλάσσιο εμπόριο σε μια κρίσιμη διεθνή ναυτιλιακή διαδρομή» και καλεί την κυβέρνηση της Υεμένης να «αναλάβει τις ευθύνες της στον πόλεμο κατά τρομοκρατικών ομάδων που εκμεταλλεύονται την τωρινή αστάθεια».

Με ανάλογες έγνοιες, στο ΣΕΥ έγινε «ανταλλαγή απόψεων» και για τη Λιβύη. Οπως δήλωσε η Μογκερίνι, «συζητήσαμε πώς να βοηθήσουμε στην εθνική συμφιλίωση», τονίζοντας ταυτόχρονα την ανάγκη να προστατευτούν οι εγκαταστάσεις παραγωγής πετρελαίου της χώρας, να παραμείνουν υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης που αναγνωρίζει ως νόμιμη, κόντρα σε άλλες φατρίες, η ΕΕ.

Τέλος, συμπεράσματα υιοθετήθηκαν και για τη Σομαλία, στο πλαίσιο της «μακροπρόθεσμης δέσμευσης της ΕΕ απέναντι στη χώρα» και τονίζοντας ότι χρειάζεται μια «νέα συμφωνία εταιρικής σχέσης» μεταξύ ΕΕ και της νεοκλεγμένης σομαλικής κυβέρνησης, προκειμένου να υπάρξει «αληθινή πρόοδος» σε τομείς όπως «ασφάλεια» και «ανάπτυξη» τα επόμενα 4 χρόνια. Συμφωνία προς υπογραφή στο Λονδίνο, σε Συνέδριο για τη Σομαλία (στα πρότυπα αυτού για τη Συρία) στις 11/5.

Βασικό ρόλο στην υλοποίηση αυτών των επικίνδυνων για το λαό σχεδιασμών επιδιώκει, πάντα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με στόχο τη γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων. Η πρεμούρα φάνηκε και σε δηλώσεις του υπουργού Αμυνας Π. Καμμένου, από την Κύπρο που επισκέφτηκε, λέγοντας ότι Κύπρος και Ελλάδα δικαιώνονται στις «πρωτοβουλίες» που έχουν πάρει στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Οτι επιδιώκοντας συνεργασίες με Ισραήλ, Ιορδανία, Αίγυπτο, Ρουμανία και Βουλγαρία, δημιουργούν έναν «άξονα σταθερότητας για την περιοχή, που πλήττεται από πολέμους και διαμάχες», επιτυγχάνοντας «γεωπολιτική ενίσχυσή» τους, γενόμενες «πυλώνες σταθερότητας που θα βοηθήσουν ώστε να αντιμετωπίσουμε τα ευρύτερα προβλήματα της περιοχής»...