Οι εκπρόσωποι των συνδικάτων υπογράμμισαν ότι Ελληνες και ξένοι εργαζόμενοι έχουν κοινά προβλήματα. Είπαν στους πρόσφυγες πως πέρα από τις ταλαιπωρίες και τις κακουχίες που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, πολλοί από αυτούς είδαν δικούς τους ανθρώπους να χάνουν τις ζωές τους μπροστά στα μάτια τους. Ζήτησαν δε από τους πρόσφυγες να τους πουν τα προβλήματά τους, ώστε μαζί με τα σωματεία να παλέψουν για να λυθούν. Ακόμα, τονίστηκε, ανάμεσα στα άλλα, ότι η ΕΕ έχει κλείσει τα σύνορα και σε αυτό συμφωνεί και η ελληνική κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ταξιδέψουν στις χώρες προορισμού τους. Αναφέρθηκε δε ότι φαίνεται πως η προοπτική να μείνουν στην Ελλάδα είναι πλέον η πιο πιθανή, και ότι θα πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να εργαστούν και να ζήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες, και όχι κάτω από αυτές που ζουν σήμερα.

Στη συνέχεια, έγινε αναφορά στον γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς και στο νόημά της, όπως και στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Επισημάνθηκε πως φέτος τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ παλεύουν ώστε η Πρωτομαγιά να έχει και τον χαρακτήρα του αγώνα των εργατών ενάντια στον πόλεμο. Εγινε αναφορά και στη δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, που σπέρνει τη διχόνοια, διαχωρίζοντας τους εργαζόμενους σε Ελληνες και ξένους, ώστε να μην αγωνίζονται ενωμένοι οι εργαζόμενοι ενάντια στα αφεντικά.

Σε παρεμβάσεις τους αρκετοί πρόσφυγες έδειξαν την ανησυχία τους πώς θα είναι το μέλλον γι' αυτούς, μετά τον εγκλωβισμό τους στην Ελλάδα. Ενας ρώτησε πώς θα μπορούσαν τα σωματεία να τους βοηθήσουν να βρουν δουλειά, μάλιστα ένας μετανάστης οικοδόμος ρώτησε ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να εργαστεί, άλλος αν θα μπορούσαν τα σωματεία να παρέμβουν ώστε επιχειρήσεις της περιοχής να προσλάβουν έναν αριθμό προσφύγων. Ενας τρίτος χαιρέτισε τη μέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς καταγγέλλοντας τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αρκετοί αναφέρθηκαν στην κακή ποιότητα του φαγητού, όπως και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.