AFP or licensors |
Η οικοδέσποινα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, τόνισε πως «λύσεις μπορούν να βρεθούν μόνο αν είμαστε έτοιμοι για συμβιβασμούς, αλλά χωρίς να υποχωρήσουμε πάρα πολύ, γιατί φυσικά μπορούμε να δηλώνουμε καθαρά και τις διαφορές μας».
Τα δυο βασικά ζητήματα όπου εκφράστηκαν πιο έντονα οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις είναι το «παγκόσμιο "ανοιχτό" εμπόριο» έναντι του «προστατευτισμού» και «η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής». Η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, υπηρετώντας τα συμφέροντα μερίδας του αμερικανικού κεφαλαίου, απειλεί με μέτρα προστατευτισμού, όπως π.χ. επιβολή δασμών στις εισαγωγές χάλυβα κυρίως από τη Γερμανία, την Κίνα και τον Καναδά. Ετσι, στις απειλές Τραμπ για τις ευρωπαϊκές εισαγωγές χάλυβα, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. Κ. Γιούνκερ, δήλωσε ότι «η Ευρώπη είναι έτοιμη να αντιδράσει άμεσα και επαρκώς».
Επιπλέον, οι ΗΠΑ αποχώρησαν πρόσφατα από τη Συμφωνία του Παρισιού για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που είναι ένας προσωρινός συμβιβασμός, πίσω από τον οποίο βρίσκονται μεγάλα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται σε τομείς όπως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, το φυσικό αέριο, τα βιοκαύσιμα, η ανακύκλωση, η αυτοκινητοβιομηχανία (ηλεκτροκίνηση) κ.ά. Η Κίνα, π.χ., διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στη λεγόμενη «πράσινη Ενέργεια» και βλέπει εκεί μια νέα ευκαιρία για να διοχετευτούν κεφάλαια.
Ο Κινέζος Πρόεδρος, Σι Τσινπίνγκ, προέτρεψε τα μέλη του G20 «να αναπτύξουν την οικονομική ένταξη και την πράσινη χρηματοδότηση, ώστε ο χρηματοπιστωτικός τομέας να οδηγήσει στην ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας».
Ετσι, ενδεικτικό είναι το κοινό ανακοινωθέν των χωρών της BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), που καταδικάζει τον προστατευτισμό και τάσσεται υπέρ του ανοιχτού, δίκαιου, με κανόνες εμπορίου, και επιπλέον καλεί «τη διεθνή κοινότητα να εργαστεί για την εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού».
Στο μεταξύ, τα παζάρια εξελίσσονταν και στο περιθώριο της Συνόδου, όπου έγιναν πολλές διμερείς συναντήσεις ηγετών. Στη συνάντηση Μέρκελ - Τραμπ, παρουσία και των ΥΠΕΞ των δυο χωρών, συζητήθηκαν θέματα όπως η Β. Κορέα, η Μέση Ανατολή και η σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία. Επίσης, η Μέρκελ συζήτησε με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρ. Τ. Ερντογάν, τη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για τη μετανάστευση και άλλα θέματα που αφορούν τις «κλονισμένες» διπλωματικές τους σχέσεις. Η Γερμανία έχει εκφράσει πολλές φορές τις ιδιαίτερες σχέσεις που έχει και θέλει να συνεχίσει με την Τουρκία.
Η πρώτη «πρόσωπο με πρόσωπο» συνάντηση Τραμπ - Πούτιν ήταν αυτή που ξεχώρισε, κράτησε 140 λεπτά και χαρακτηρίστηκε «εποικοδομητική», όπου «διαπιστώθηκε καλή χημεία ανάμεσα στους δύο ηγέτες», παρά την ύπαρξη διαφορετικών προσεγγίσεων σε ζητήματα όπως η Ουκρανία, η ΛΔ Κορέας, τα ζητήματα κυβερνοεπιθέσεων και της φερόμενης εμπλοκής των Ρώσων στις εσωτερικές υποθέσεις των ΗΠΑ. Αργά το βράδυ της Παρασκευής έγινε γνωστό ότι υπήρξε μια συμφωνία για έναρξη εκεχειρίας από το βράδυ της Κυριακής στη Νοτιοδυτική Συρία, στην οποία συμφωνούν Ισραήλ και Ιορδανία. Επίσης, ο Πούτιν απέρριψε τις αιτιάσεις για ανάμειξη στις εκλογές των ΗΠΑ και τις εσωτερικές υποθέσεις, ενώ δηλώθηκε και από τις δύο πλευρές ότι πρέπει να υπάρχει ένας μόνιμος δίαυλος επικοινωνίας.
Βεβαίως, οι δύο πιο ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ακόμα και όταν συνεργάζονται (και δεν είναι θέμα «χημείας» αλλά συμφερόντων), δεν θα πάψουν να ανταγωνίζονται θανάσιμα. Αυτός που ορισμένες δυνάμεις όπως η Ρωσία, η Κίνα και άλλες ανερχόμενες διεκδικούν ως «πολυπολικό κόσμο», η «δήθεν αμοιβαία επωφελής συνεργασία», δεν θα πάψει να είναι ο κόσμος των σφοδρών ανταγωνισμών που ματώνουν τους λαούς, ειδικά στη σημερινή φάση του καπιταλισμού που σαπίζει και γίνεται πιο απάνθρωπος. Γι' αυτό η ανατροπή του είναι καθήκον του καθημερινού λαϊκού αγώνα, που πρέπει να διεκδικήσει όλο τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι και τον κλέβουν οι λίγοι καπιταλιστές.