Κλιμακώνει η αντιδραστική αντιπολίτευση, που συσπειρώνεται στο λεγόμενο «Τραπέζι Δημοκρατικής Ενότητας» (MUD) στη Βενεζουέλα, τις βίαιες ενέργειες ενάντια στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο, επιχειρώντας να ακυρώσει την εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης στις 30 Ιούλη και προβάλλοντας τη διενέργεια πρόωρων προεδρικών εκλογών. Η πολύ κατώτερη των προσδοκιών της MUD ανταπόκριση των εργαζομένων στο κάλεσμά της στην προχτεσινή 24ωρη γενική απεργία, λόγω και των συγκρούσεων σε οδοφράγματα με την αστυνομία, όπου αναφέρονται δύο νεκροί, αξιοποιείται και από τα διεθνή ΜΜΕ για άσκηση μεγαλύτερων πιέσεων.

Η εισαγγελία ανακοίνωσε ότι οι δύο διαδηλωτές, ηλικίας 24 και 23 ετών, σκοτώθηκαν στα επεισόδια που ξέσπασαν σε προάστιο του δυτικού Καράκας και στη Βαλέντσια στη βόρεια Βενεζουέλα, χωρίς να δοθούν διευκρινίσεις για το ποιος ευθύνεται για το θάνατό τους. Σύμφωνα με την εισαγγελία, ο 24χρονος σκοτώθηκε από σφαίρα, ενώ περίπου 10 άνθρωποι τραυματίστηκαν στα επεισόδια σε αυτές τις δύο περιοχές. Με αυτούς τους δύο νέους θανάτους, ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους από την 1η Απρίλη με αφορμή τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη χώρα έχει φτάσει τους 100, ωστόσο παρότι ντόπια και ξένα αστικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για θύματα της «δικτατορίας Μαδούρο», αποκρύπτουν ότι πρόκειται για θύματα και οπαδών της κυβέρνησης, οπαδών της αντιπολίτευσης και ανδρών των δυνάμεων ασφαλείας. Οπως καταγράφεται σε ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης της Βενεζουέλας, πολλοί από τους φερόμενους «ειρηνικούς διαδηλωτές» οπλοφορούν. Επίσης, έχει ανακοινωθεί ότι διεξάγεται έρευνα για την απόπειρα κουκουλοφόρων να εισβάλουν στα κεντρικά γραφεία της κρατικής τηλεόρασης.

Στην πραγματικότητα, η όξυνση της αντιπαράθεσης στη Βενεζουέλα είναι έκφραση του βαθέματος της καπιταλιστικής κρίσης και της αποτυχίας της αριστερής διαχείρισης του καπιταλισμού, με την οπορτουνιστική θεωρία του λεγόμενου «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα». Τα τεράστια προβλήματα στην οικονομία και τις ελλείψεις σε βασικά αγαθά αξιοποιεί η αντιδραστική αντιπολίτευση, χρεώνοντάς τα στον δήθεν σοσιαλισμό. Ταυτόχρονα, έχει τη στήριξη από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΕ συμμάχους τους στην περιοχή), που επιχειρούν να επανακτήσουν θέσεις στη χώρα, στον ανταγωνισμό με άλλες δυνάμεις όπως η Κίνα, η Ρωσία ή το Ιράν, που έχουν διευρύνει τη δράση των μονοπωλίων τους στην ευρύτερη περιοχή της Λατινικής Αμερικής. Μόνο το ΚΚ Βενεζουέλας σημειώνει ότι η αναγκαία απάντηση στην υπαρκτή ιμπεριαλιστική επιθετικότητα πρέπει να συνδυαστεί με την ενίσχυση της ταξικής πάλης για τη σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του ενάντια στις τάσεις συμβιβασμού, ώστε να μπορέσει να ανοίξει μια πραγματικά σοσιαλιστική προοπτική. Γι' αυτό και συμμετέχει με δική του πλατφόρμα με άλλες δυνάμεις στην εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης, ώστε να δυναμώσει αυτό το ρεύμα μέσα στην κοινωνία.