Διπλής απεύθυνσης ήταν η ομιλία του Αλ. Τσίπρα το βράδυ της Παρασκευής στην έναρξη των εργασιών της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Με το βλέμμα στραμμένο στην αστική τάξη φιλοτέχνησε για την κυβέρνησή του το προφίλ της ικανότερης να διαχειριστεί την «επόμενη μέρα» της ανάκαμψης, ενώ κοιτώντας προς το λαό επανέλαβε στο γνωστό άθλιο εμπόριο ελπίδας, υποστηρίζοντας ότι η ανάκαμψη αυτή θα έχει δίκαιο χαρακτήρα, όταν όλα όσα τη συνθέτουν συνηγορούν υπέρ του αντιθέτου.

Ο πρωθυπουργός θύμισε στο κεφάλαιο ότι χάρη στην κυβέρνησή του ανακτήθηκε η εμπιστοσύνη της επενδυτικής κοινότητας, η οικονομία πέρασε σε φάση ανάκαμψης, η «αξιολόγηση» έκλεισε, το τραπεζικό σύστημα σταθεροποιήθηκε, τα δημοσιονομικά νοικοκυρεύτηκαν και οι στόχοι υπερκαλύφτηκαν, η χώρα βγήκε απ' τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος, δρομολογήθηκε ρύθμιση του χρέους. Παράλληλα, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην ευεργετική για το κεφάλαιο εξωτερική πολιτική, κομπάζοντας για την αναβάθμιση του ρόλου της χώρας, με την ενεργότερη εμπλοκή στο κουβάρι των ανταγωνισμών! Τσιμουδιά φυσικά για το τίμημα που πλήρωσε και θα πληρώσει ο λαός προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του κεφαλαίου και να γίνουν τα αναγκαία βήματα στην κατεύθυνση ανάκαμψης της κερδοφορίας του. Κι όχι μόνο τσιμουδιά αλλά σε μια εξόφθαλμη απόπειρα αναποδογυρίσματος της πραγματικότητας και συμφιλίωσης του λαού με τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων, παρουσίασε τα μέτρα που πάρθηκαν για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας ως παρεμβάσεις ...ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους!

Ταυτόχρονα, διαβεβαίωσε ότι «είμαστε αποφασισμένοι η χώρα να διαβεί με ασφάλεια τον διάδρομο διεξόδου που ανοίξαμε»! Να ολοκληρώσει τη μετάβαση στην ανάπτυξη. Κι ενώ είναι γνωστό ότι προαπαιτούμενο αυτού είναι η κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, δεν δίστασε να υποσχεθεί στο λαό ...δουλειές, αξιοπρεπείς αμοιβές, μεταρρυθμίσεις προς όφελός του!

Είχε επιπλέον το θράσος να ισχυριστεί ότι η κυβερνητική πρόταση για το μέλλον φέρει το «ταξικό ιδεολογικό πρόσημο της αριστεράς» και έχει απέναντί της το ανταγωνιστικό σχέδιο της νεοφιλελεύθερης ελίτ και της ολιγαρχίας του πλούτου! Οταν η πολιτική που εφαρμόζει, όχι απλά κινείται στις ίδιες ράγες αλλά παίρνει την μπουκιά απ' το στόμα της ΝΔ... Δεν ήταν μόνο η χειραγώγηση του λαού η ανάγκη που υπαγόρευσε τέτοιες αναφορές στον πρωθυπουργό. Ηταν επίσης η ανάγκη να πείσει το κεφάλαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει αποτελεσματικότερος στη χειραγώγηση, όπως αποκαλύφτηκε όταν ανέφερε ότι η πρόταση της ΝΔ «βαθαίνει τον ταξικό διχασμό», σε αντίθεση με αυτή του ΣΥΡΙΖΑ που θέλει «να ενώσει χαμηλά και μεσαία στρώματα» στην προοπτική της υλοποίησης των προταγμάτων του κεφαλαίου...