Κάλεσμα προς τους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας, αλλά και συνολικότερα σε όλο το λαό, να αντισταθούν στα φαινόμενα της τρομοκρατίας και του αυταρχισμού, που έχουν πυκνώσει το τελευταίο διάστημα, τόσο από το επίσημο κράτος, όσο και από τους εργοδότες απέναντι κυρίως στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, απευθύνει με ανακοίνωσή της η ΟΣΝΙΕ.

Αναφερόμενη στην κρατική τρομοκρατία και στον αυταρχισμό η ΟΣΝΙΕ απαριθμεί μια σειρά από συμβάντα, που δείχνουν καθαρά τους στόχους της κυβέρνησης και των καπιταλιστών: Τη σύλληψη και καταδίκη του προέδρου του ναυτεργατικού σωματείου «Στέφενσων» στον Πειραιά, Γ. Μανουσογιαννάκη, αλλά και τη σύλληψη του Σ. Κοκολή, μέλους του ΔΣ της ΠΕΜΕΝ. Την άγρια επίθεση των ΜΑΤ στη συγκέντρωση ναυτεργατών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Πειραιά (5/4/2001) έξω από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και σε εργαζόμενους και φορείς της Κορίνθου που διαδήλωναν ενάντια στο ξεπούλημα του Ισθμού (12/4/2001). Τον άγριο ξυλοδαρμό εργαζομένων έξω από την ποτοποιία Γεωργιάδη στη Θεσσαλονίκη (20/5/2001). Την κλήση σε απολογία επτά συνδικαλιστικών στελεχών του ΠΑΜΕ με κατηγορίες ότι «διέγειραν συγκεντρωμένους σε διάπραξη αδικήματος» (3/7/2001). Την ασφυκτική και προκλητική παρουσία αστυνομικών δυνάμεων σε όλες τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Υγείας και της Πρόνοιας.

Νέα άνθηση όμως γνωρίζει, όπως επισημαίνει η ΟΣΝΙΕ και η εργοδοτική τρομοκρατία. Κι εδώ τα παραδείγματα είναι πολλά και αφορούν κυρίως σε απολύσεις, με το έτσι θέλω, συνδικαλιστών που δραστηριοποιούνταν στους χώρους δουλιάς τους, αλλά και έξω από αυτούς. «Γι' αυτές τις απολύσεις συνδικαλιστικών στελεχών, που κουρελιάζουν την εργατική νομοθεσία, τόσο το υπουργείο Εργασίας, όσο και η ΓΣΕΕ κράτησαν τη σιωπή τους, όπως κρατούν για τα όργια της εργοδοτικής ασυδοσίας, συνολικά σε βάρος της εργατικής τάξης», επισημαίνει η ΟΣΝΙΕ.

«Τα φαινόμενα αυτά, τονίζει η ΟΣΝΙΕ, δεν είναι τυχαία. Η αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης με την καθήλωση των μισθών, το πετσόκομμα των εργατικών δικαιωμάτων, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη γενικότερη θεοποίηση των αγορών, δημιουργούν και πολύ περισσότερο στο μέλλον μεγάλες αντιδράσεις των εργαζομένων. Οι αγώνες των εργαζομένων φοβίζουν την κυβέρνηση και την ολιγαρχία του πλούτου για "την κοινωνική συναίνεση και τάξη" ή την "εύρυθμο λειτουργία των αγορών" και γι' αυτό παίρνουν τα μέτρα τους. Η καραμέλα ότι η κυβέρνηση δε λειτουργεί, ότι δεν υπάρχει κράτος είναι εντελώς ψεύτικη».

«Η τρομοκράτηση και η καταστολή του λαϊκού και συνδικαλιστικού κινήματος, αναφέρει στη συνέχεια, είναι μέσα στις προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής, άλλωστε γι' αυτό προωθεί νομοθετικά εκτρώματα όπως ο "Τρομονόμος" και ο "Νόμος περί περιορισμού των διαδηλώσεων", ώστε να είναι λυμένα τα χέρια για την πιο αποτελεσματική καταστολή όλων αυτών που διαμαρτύρονται και αγωνίζονται για την εργασία τους, για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους».

«Η κυβέρνηση προχωρά σε αυτή την πολιτική, έχοντας τις υψηλές πλάτες της οικονομικής ολιγαρχίας, της ψευτοαντιπολίτευσης και βέβαια τη σιωπηρή συναίνεση της ΓΣΕΕ και όλων αυτών που έτσι κι αλλιώς σήμερα στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική», επισημαίνει τέλος η ΟΣΝΙΕ και καλεί τους εργαζόμενους, όλο το λαό, να αγωνιστούν για την προάσπιση και κατάκτηση των δικαιωμάτων τους, για τις δημοκρατικές ελευθερίες, το δικαίωμα στην εργασία, την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία.