Μπαίνοντας ο Σεπτέμβρης, μπήκε σε τροχιά κορύφωσης και το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που θα περάσει με κεντρικές εκδηλώσεις από τις πρωτεύουσες και όλες τις μεγάλες πόλεις των νομών για να φτάσει στην Αθήνα, στο Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης», στο Ιλιον, στις 21, 22 και 23 Σεπτέμβρη. Μια βδομάδα νωρίτερα, στις 14, 15 και 16 Σεπτέμβρη, θα σταθμεύσει στη Θεσσαλονίκη, στο πρώην στρατόπεδο «Παύλου Μελά» και σε άλλες μεγάλες πόλεις.

Το φετινό Φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στην Οκτωβριανή Επανάσταση και το σύνθημά του είναι «100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο - Το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του... αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς (Βλ. Μαγιακόφσκι)»

Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, παρά και η κεντρική έκθεση στο Φεστιβάλ της Αθήνας να είναι αφιερωμένη σε αυτό το γεγονός, σε αυτές τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο και στο πρώτο εργατικό κράτος με τα τεράστια επιτεύγματά του σε όλους τους τομείς.

Η έκθεση του Φεστιβάλ κάθε χρόνο αποπνέει το κεντρικό πολιτικό του μήνυμα, είναι ένας χώρος από τον οποίο κάθε μέλος της ΚΝΕ περνάει και ξαναπερνάει, γίνονται οργανωμένες ξεναγήσεις, αναπτύσσεται προβληματισμός και πλήθος συζητήσεων. Ετσι αναμένεται και φέτος να λειτουργήσει, να μαγνητίσει το πλήθος των επισκεπτών του Φεστιβάλ. Πόσο μάλλον που ακόμα και με το σχήμα της, το στήσιμό της, θα αποπνέει την πρωτοποριακή έκφραση της επανάστασης: Το στήσιμο των ταμπλό (όπως φαίνεται και στη μακέτα της φωτογραφίας) είναι εμπνευσμένο από τη σοβιετική αφίσα του Ελ Λισίτσκι «Με την κόκκινη σφήνα, νικήστε τους λευκούς» της περιόδου του εμφυλίου, το 1919-1920.

Την έκθεση επιμελήθηκαν η Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ, μαζί με την Επιτροπή για τις Νέες Γυναίκες και τα Νέα Ζευγάρια και τη Συντακτική Επιτροπή του «Οδηγητή», που μελέτησαν και προετοιμάστηκαν γι' αυτό μήνες πριν. Και, βέβαια, στα υλικά της έκθεσης, όπως συμβαίνει σταθερά τα τελευταία χρόνια, αξιοποιήθηκε και αρχειακό υλικό από το Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ.

Χρονικά η έκθεση ξεκινάει από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και μιλάει για την ανάπτυξη του καπιταλισμού, που δεν έχει πια τίποτα νέο να δώσει, σηματοδοτώντας την εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων.

Στη συνέχεια, διατρέχεται συγκεκριμένα στη Ρωσία η περίοδος από το 1905 μέχρι τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, με στοιχεία από την πείρα της δουλειάς των Μπολσεβίκων εκείνη την περίοδο.

Κι έτσι περνάει στο 1917 και ακολουθεί την εξέλιξη των γεγονότων μέχρι και τον Κόκκινο Οκτώβρη, αλλά και τα πρώτα χρόνια μετά τη νίκη της Επανάστασης.

Φυσικά, δεν θα μπορούσε μια τέτοια έκθεση να μη σταθεί ιδιαίτερα στα επιτεύγματα της ΕΣΣΔ σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, στην οικονομία, Υγεία, Παιδεία, Εργασία, στην ισοτιμία των γυναικών. Ξεχωριστή αναφορά γίνεται στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και στην τεράστια προσφορά της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη.

Η έκθεση κλείνει με αναφορά στις αιτίες των ανατροπών, αλλά κυρίως στέκεται στα συμπεράσματα που απορρέουν για την πάλη στο σήμερα, μέσα από την πείρα του κόμματος των Μπολσεβίκων.