Με πραγματική ατζέντα αυτή των εγχώριων βιομηχάνων και των άλλων τμημάτων του κεφαλαίου ξεκινά την επόμενη βδομάδα στην Αθήνα ο νέος κύκλος συζητήσεων της κυβέρνησης με τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου, ενώ την ερχόμενη Παρασκευή (15 Σεπτέμβρη) στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, στο Ταλίν της Εσθονίας, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης και οι «θεσμοί» (ΕΚΤ, ΔΝΤ) θα ενημερωθούν «για την πρόοδο στην εφαρμογή του προγράμματος καθώς και για τον προγραμματισμό της τρίτης αξιολόγησης», όπως αναφέρεται επίσημα για τη συνεδρίαση.

Την ίδια ώρα, η πλευρά του ΣΕΒ ενόψει της ΔΕΘ και της νέας αξιολόγησης, και βέβαια με το βλέμμα στραμμένο στην «επόμενη μέρα» και στην αποκατάσταση συνθηκών «κανονικότητας» για το εγχώριο κεφάλαιο δημοσιοποίησε τις «θέσεις για την οικονομία, τη βιώσιμη ανάπτυξη, την εργασία, το κράτος και τους θεσμούς». Ουσιαστικά δηλαδή τις διαρθρωτικές παρεμβάσεις που κρίνονται αναγκαίες στην προοπτική τόνωσης της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικής κερδοφορίας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι προτάσεις «σφραγίζονται» από φοροελαφρύνσεις, απαλλαγές, κάθε είδους κρατικές ενισχύσεις προς τους επιχειρηματικούς ομίλους και τους επενδυτές, αλλά και με μπαράζ μεταρρυθμίσεων σε τομείς όπως η «Συνταγματική Μεταρρύθμιση» (με τον ΣΕΒ να «χαιρετίζει την πρωτοβουλία της κυβέρνηση»), στην «αγορά εργασίας», στο χωροταξικό σχεδιασμό, στο χώρο της Υγείας, στη Δικαιοσύνη κ.ά.

Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν, «η ευελιξία στην αγορά εργασίας διασφαλίζει ότι αυξήσεις μισθών θα δίνονται όταν θα μπορεί η επιχείρηση να τις καλύψει από αυξήσεις στην παραγωγικότητας» (...), που είναι και το πρώτο βήμα στη βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας». Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, χωρίς ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας «δεν νοείται αλλαγή του αναπτυξιακού προτύπου, το οποίο για δεκαετίες βασιζόταν στην πληρωμή αμοιβής που δεν συνδέεται με την παραγωγικότητα». Σε αυτό το επίπεδο τίθεται ως «ένα το κρατούμενο» η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Οι παρεμβάσεις αυτές, που αποτυπώνουν και την ουσία της στρατηγικής του κεφαλαίου για τους εργαζόμενους, θα βρεθούν στην ημερήσια διάταξη το επόμενο διάστημα.

Μεταξύ άλλων, ο ΣΕΒ θέτει τους παρακάτω άξονες:

-- Διασφάλιση της «οικονομικής ανταποδοτικότητας και βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς και της συνταξιοδοτικής δικαιοσύνης», ουσιαστικά δηλαδή στην κατεύθυνση της διαρκούς συμπίεσης και της προς τα κάτω «εξίσωσης» των προνοιακών επιδομάτων και των συντάξεων. Βέβαια, προτείνουν και την «ενθάρρυνση της ιδιωτικής ασφάλισης» και μάλιστα με «εκλογίκευση του φορολογικού συστήματος που τη διέπει».

-- Κίνητρα, προνόμια και ειδικές φορολογικές ρυθμίσεις με στόχο τη συρρίκνωση μέχρι και τον εκμηδενισμό του φόρου επί των κερδών για τους εγχώριους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους, ειδικά για αυτούς που προχωρούν σε νέες κερδοφόρες επενδύσεις, με τη μορφή των φορολογικών «υπεραποσβέσεων». Μεταξύ άλλων, προτείνουν τη μείωση του φορολογικού συντελεστή σε περίπτωση επανεπένδυσης των κερδών κ.ά.

-- «Εκλογίκευση του μη μισθολογικού κόστους μισθωτής εργασίας στον ιδιωτικό τομέα» (...), που αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλει η εργοδοσία.

-- Μείωση του κόστους Ενέργειας για τη βιομηχανία. Σε αυτό το επίπεδο, τονίζουν πως «σε όλες τις χώρες εξετάζεται σοβαρά το κόστος της Ενέργειας για τη βιομηχανία, ως παράγοντας κόστους και κατά συνέπεια ανταγωνιστικότητας».

-- Διεύρυνση πρωτοβουλιών για την επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων, που συνοδεύουν την προσπάθεια απομείωσης των «κόκκινων» δανείων και μάλιστα με «διασφάλιση ότι η ρευστότητα που απελευθερώνεται θα επιστρέψει στην παραγωγική οικονομία».

-- Υλοποίηση 140 «εκκρεμών συστάσεων» του ΟΟΣΑ, με έμφαση στο λιανικό εμπόριο φαρμάκων, στη λειτουργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και στις κατασκευές. Επιπλέον, «περαιτέρω απελευθερώσεις επαγγελμάτων με έμφαση σε όσα παρέχουν υπηρεσίες προς τις επιχειρήσεις».

-- Προώθηση δημιουργίας κόμβων διασύνδεσης σε λιμάνια, όπως ο Βόλος, η Αλεξανδρούπολη και η Καβάλα, με στόχο βέβαια τη διευκόλυνση των εμπορικών ροών με όρους ανταγωνιστικότητας.

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, Κλ. Ρέγκλινγκ, θέτοντας τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη «βιώσιμη» έξοδο του ελληνικού κράτους στις διεθνείς χρηματαγορές, υπογράμμισε πως «η Αθήνα πρέπει να εφαρμόσει την ατζέντα των μεταρρυθμίσεων με αποφασιστικό τρόπο έως το τέλος του προγράμματος του ΕΜΣ τον Αύγουστο του 2018 και μετά».

Ο ίδιος επιβράβευσε άλλωστε τόσο τη σημερινή κυβέρνηση όσο και τους προκατόχους της για το αντιλαϊκό έργο που έχουν επιτελέσει, κάνοντας αναφορές μεταξύ άλλων στις μειώσεις μισθών και συντάξεων (κατά ένα τρίτο), στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων κ.λπ.

Την ίδια ώρα, στη συνεδρίαση του συμβουλίου Γιούρογκρουπ, την ερχόμενη βδομάδα, δεσπόζει το ζήτημα της εμβάθυνσης της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ), με άξονα την ικανότητα των κρατών να «προλαμβάνουν και να αντιμετωπίζουν "οικονομικές διαταραχές"».

Οπως επισημαίνεται, «αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη ζώνη του ευρώ, όπου οι χώρες έχουν ένα ενιαίο νόμισμα και είναι πολύ αλληλένδετες και η έλλειψη οικονομικής αντοχής σε μια χώρα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες σε άλλες οικονομίες της ζώνης του ευρώ». Είναι φανερό το γεγονός ότι οι συντελούμενες αναδιαρθρώσεις θα έχουν και νέες δυσμενείς επιπτώσεις σε βάρος και του ελληνικού λαού, ενώ οι σχετικές διεργασίες αναμένεται να επιταχυνθούν το επόμενο διάστημα.