«Κλέβουν τον ιδρώτα μας», είναι η πρώτη φράση που βγαίνει από τα χείλια των σταφιδοπαραγωγών, όταν κληθούν να μιλήσουν για την παραγωγή της σταφίδας. Από 500 και 600 δραχμές το κιλό που είχε η σταφίδα πριν μια δεκαετία, η τιμή της έχει κατρακυλήσει στις 300 δραχμές πέρσι και στις 260 δραχμές το κιλό φέτος. Την υπέρογκη αυτή απώλεια του εισοδήματος των αγροτών καρπώνονται οι έμποροι, με αποτέλεσμα οι αγρότες να μην μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε τις στοιχειώδεις σύγχρονες ανάγκες τους. Επιπλέον, αν προσθέσουμε πως κάθε χρόνο τα έξοδα καλλιέργειας συνεχώς αυξάνονται, γίνεται αντιληπτό πως η συρρίκνωση του εισοδήματος των αγροτών είναι τέτοια που τους εξοβελίζει ουσιαστικά από τα χωράφια τους. Το εντυπωσιακότερο (της εκμετάλλευσης) όλων είναι ίσως η διαδικασία εξόφλησης της παραγωγής των σταφιδοπαραγωγών. Παραδίδουν την παραγωγή στον έμπορο και αντί να πάρουν τα χρήματά τους παίρνουνε... κάτι σε αντίδωρο με τις ευλογίες της ΕΕ και της κυβέρνησης. Το υπόλοιπο του άρτου το εισπράττει(;) ο σταφιδοπαραγωγός μετά από 10 μήνες περίπου. Πώς θα ζήσει όλο αυτό το διάστημα ο αγρότης μόνο ο ίδιος το ξέρει. Για την τραγική αυτή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι σταφιδοπαραγωγοί ευθύνεται η αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης, τα οδυνηρά αποτελέσματα της οποίας γεύονται και φέτος οι σταφιδοπαραγωγοί. Και να σκεφτεί κανείς πως κάποτε η ελληνική κυβέρνηση, για να προχωρήσει σε σύναψη δανείου με την Αγγλία, έβαζε ως εγγύηση τη σταφίδα...