Επισήμανε ότι στις 9 σελίδες της Επερώτησης της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θα βρει κανείς ούτε μία λέξη για τις πραγματικές αιτίες της άσχημης κατάστασης στον Πολιτισμό. «Η κυβέρνηση, και με την πολιτική που ακολουθεί στον Πολιτισμό, εφαρμόζει απαρέγκλιτα, πιστά τη στρατηγική της ΕΕ, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο».

Αξίζει να αναφέρουμε ότι το πόσο αντιδραστική είναι αυτή η πολιτική το ΚΚΕ έχει αποκαλύψει αρκετές φορές και στη Βουλή με Ερωτήσεις, αλλά και με αφορμή νομοσχέδια και τροπολογίες που έχει καταθέσει η κυβέρνηση, όπως, για παράδειγμα, για τα «πνευματικά δικαιώματα». Πιο πρόσφατα παραδείγματα είναι η παρέμβαση του υπουργείου Εργασίας υπέρ των ισχυρών ιδιοκτητών θεάτρων που αρνούνται να υπογράψουν ΣΣΕ - όπως ζητούν οι εργαζόμενοι με το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο - και η κατάσταση που επικρατεί στις ορχήστρες και τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ και των δήμων, όπου οι μισοί εργαζόμενοι είναι συμβασιούχοι και πολλοί απ' αυτούς αμείβονται με το κομμάτι, δηλαδή με τη συναυλία.

«Για ποια πολιτική υπέρ του Πολιτισμού μπορεί να καυχηθεί μια κυβέρνηση, είτε ΝΔ, είτε ΣΥΡΙΖΑ, όταν το ποσό του τακτικού προϋπολογισμού έπεσε από το 0,15% του 2012 στο εξευτελιστικό 0,04% του 2018», είπε ο Γ. Δελής, και πρόσθεσε: «Για ποια πολιτιστική πολιτική μπορούν να καυχηθούν τα αστικά κόμματα όταν παραδίνουν κυριολεκτικά το χώρο του Πολιτισμού στην αγκαλιά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των ιδρυμάτων τους; Οταν η ίδια η πολιτιστική κληρονομιά γίνεται αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης μέσα από την ένταξη αρχαιολογικών έργων στα ΕΣΠΑ, ή τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα, όταν έχουν ως βασικό κριτήριο την αύξηση των εσόδων μέσω της επισκεψιμότητας και κυρίως την εκμετάλλευση της πολιτιστικής κληρονομιάς, προσελκύοντας επιχειρηματικούς ομίλους γύρω από σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους.

Για δείτε, όμως, τι είδους εργασιακές σχέσεις προκύπτουν και τι εργασιακό καθεστώς καθιερώνεται μέσα από τη σύναψη Συμβάσεων, είτε με την Περιφέρεια είτε με άλλους φορείς. Πλήθος από συμβασιούχους ομήρους, που ολοένα διευρύνεται, σε βάρος της μόνιμης δουλειάς. Καθυστερήσεις πληρωμών, μη αναγνώριση προϋπηρεσίας, απολύσεις, τρομοκρατία εργαζομένων, συνθήκες εργασίας χωρίς το παραμικρό μέτρο ασφάλειας, ελλείψεις υλικοτεχνικών μέσων» και πολλά άλλα. Ακόμα, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι το Βυζαντινό Μουσείο, όπως και άλλα, παραμένει κλειστό λόγω έλλειψης προσωπικού (λειτουργεί μόνο η έκθεση με έργα του Γ. Βαρλάμου).

Ο Γ. Δελής αναφέρθηκε και στο Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠΑ), επισημαίνοντας ότι «δεν υποτιμάμε τα διοικητικά του κενά και προβλήματα, θεωρούμε όμως ότι ακόμα κι αν αυτά λυθούν θα συνεχίσει και πάλι να υφίσταται το πιο σοβαρό πρόβλημα, που είναι η ίδια του η φυσιογνωμία». Μιας και ο προσανατολισμός αυτού του Ταμείου είναι ακλόνητος στο πλαίσιο και τους όρους που χαράσσουν τα ΕΣΠΑ, δηλαδή εξωστρέφεια, προσέλκυση ιδιωτών, επιχειρηματικότητα, ιδιωτικοποίηση, αύξηση εισιτηρίων, ανταποδοτικότητα, «όσο κι αν η κυβέρνηση επιμένει να λέει πως εγγυάται τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του, το ΤΑΠΑ δεν είναι εργαλείο για την ανάπτυξη του Πολιτισμού σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων, αλλά μοχλός προς όφελος της επιχειρηματικής επένδυσης και κερδοφορίας».

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του είπε: «Για το ΚΚΕ η πολιτιστική κληρονομιά είναι πηγή γνώσης για την εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας και μελέτης των συνθηκών που ανέδειξαν τους αρχαίους πολιτισμούς, τις ηθικές όσο και τις αισθητικές τους αξίες, ανεκτίμητο εργαλείο κατανόησης του παρελθόντος ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του σήμερα σε όφελος της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας».