Στο βιβλίο του, ο Μίλτος Πασχαλίδης περιγράφει τη σχέση που είχε αναπτύξει με τον στιχουργό Αλκη Αλκαίο. «Αυτός ο τύπος, σχεδόν τριάντα χρόνια εθελούσια αποκλεισμένος σε δυο δωμάτια, ένα στην Κάτω Κηφισιά και ένα στην Πάργα, μου είχε ανοίξει παράθυρα σ' όλο τον κόσμο...».

Ο Αλκης Αλκαίος, κατά κόσμον Βαγγέλης Λιάρος, γεννήθηκε το 1948 στην Πάργα. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας σπουδάζει στη Νομική Σχολή, όπου συνελήφθη και για μήνες υπέστη φρικτά βασανιστήρια. Τα βασανιστήρια, μαζί με ένα αυτοάνοσο νόσημα που είχε, του δημιουργούν σοβαρότατα προβλήματα υγείας για όλη του τη ζωή...

Από το 1977 ξεκινά η συνεργασία του με τον «Ριζοσπάστη», όπου δημοσιεύει ποιήματα και σκέψεις γύρω από την τέχνη. Εκεί δημοσιεύει και το βαθιά διεθνιστικό του ποίημα «Φλεβάρης 1848», αφιερωμένο στα 130 χρόνια από την έκδοση του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου». Με αυτό το ποίημα ξεκινά και «επίσημα» η στιχουργική του σταδιοδρομία, αφού το μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος και το ενέταξε στον δίσκο «Τα τραγούδια της λευτεριάς».

Ετσι λοιπόν ξεκινά η δημιουργική συμπόρευση με τον Θάνο Μικρούτσικο, που κρατά μια ζωή και μας χάρισε μερικά από τα πιο ωραία και διαχρονικά έντεχνα λαϊκά τραγούδια. «Εμπάργκο», «Στου αιώνα την παράγκα», «Υπέροχα μονάχοι»... Στη συνέχεια συνεργάζεται και με άλλους. Εμβληματικές είναι οι συνεργασίες του με τον Μάριο Τόκα, που γέννησε τον δίσκο «Εντελβάις», με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, «Βικτώρια» και «Χρονιά πολλά», με τον Μίλτο Πασχαλίδη, τον Σωκράτη Μάλαμα και άλλους.

«Εφυγε» από τη ζωή το Δεκέμβρη του 2012.